ព្រឹកព្រលឹមស្រាលៗដូចរាល់ដងនៅក្នុងវិមាន
លីស្ទីនត្រាអ្នកបម្រើប្រុសស្រីធ្វើការញាប់ដៃញាប់ជើង
តាមកិច្ចការរបស់ខ្លួនទាំងសម្អាតវិមាន ស្រោចសួន ធ្វើអាហារ និងកិច្ចការផ្សេងៗជាច្រើនទេដោយឡែកបើមើលទៅក្នុងបន្ទប់ធំរបស់ម្ចាស់វិមានវិញលើគ្រែដ៏ធំប្រណិតកំពុងតែមានរាងកាយពីរអោបរឹតគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតបេះមិនចេញតែបើមើលឲ្យចំម្ចាស់កាយធំតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះដែលអោបរឹតកាយតូចក្នុងរង្វង់ស្ទើរដកដង្ហើមមិនស្រួលទៅហើយ មិនយូរប៉ុន្មានត្របកភ្នែកស្អាតបើកឡើងសន្សឹមៗតែក៏ត្រូវបិទទៅវិញព្រោះគេមើលអ្វីពុំឃើញក្រៅពីពន្លឺតិចតួចដែលជ្រៀតចូលមកតាមប្រឡោះវាំងនននោះទេ
ជេយ៉ុនព្យាយាមលើកដៃរុញទ្រូងរាងក្រាសចេញពីខ្លួនតែរុញយ៉ាងណាក៏មិនរង្គើទាល់តែសោះ ទើបខំប្រឹងប្រះខ្លួនដេកបែរខ្នងដាក់វិញអ៉ីដេនញញឹមកំហូចលើគែមមាត់ទាំងភ្នែកមិនទាន់បើកអោបរឹតកាយតូចក្នុងរង្វង់ដៃមិនលែង
"លែងបានហើយ"សំឡេងតូចឆ្មារបន្លឺឡើងងុលៗស្តាប់មិនចង់ឮតែក៏អាចឲ្យរាងក្រាស់សន្មត់ថាគេនិយាយអីឡើងមក នាយបើកភ្នែកឡើងស្នាមញញឹមរក្សានៅដដែលហើបខ្លួនបន្តិចទាញកាយតូចបែរមកវិញរួចក៏ឆ្មក់ថើបថ្ពាល់ក្រអូបរាងតូចពីរខ្សឺតដើម្បីជាសិរីសួស្ដីពេលព្រឹក
"លោកចង់ធ្វើអី"រាងតូចដែលមុននេះខ្ជិលខ្វល់ខ្វាយក៏បណ្តោយឲ្យរាងក្រាស់ថើបតាមចិត្តព្រោះខ្លួននៅងងុយកម្លាំងក៏មិនទាន់មានតែនេះមិនទាន់អស់ត្រឹមនេះទេគេដឹងថានាយកំពុងឈ្មុលចូលក្នុងអាវរបស់ខ្លួនថែមទៀតផងទើបរាងតូចបើកភ្នែកឡើងស្វាងចែសដូចទះ នាយឡើងទ្រោបពីលើគេពេលណាក៏មិនដឹងសំខាន់ពេលនេះអណ្តាតឥតឆ្អឹងរបស់នាយកំពុងលូកលាន់ចុងទាំងសងខាងរបស់គេយ៉ាងប្រហើនទោះខំប្រឹងរើបម្រះក៏មិនឈ្នះទើបដដែលទើបសង្ងំស្ងៀមទាំងទប់សំឡេងថ្ងូររបស់ខ្លួនយ៉ាងលំបាក
"បងមិនរំលោភអូនទេកុំភ័យអី"មិនឲ្យរាងតូចថាទាន់អ៉ីដេនរហ័សពោលឡើងកាត់សម្តីទើបជេយ៉ុនខាំមាត់សម្លក់នាយថ្លែន ជេយ៉ុនដោយខ្ជិលប្រកែកគ្នាក៏រុញនាយចេញពីលើខ្លួនតែនាយមិនចេញថែមទាំងទម្លាក់ទម្ងន់ខ្លួនទាំងស្រុងលើកាយតូចទៀតផង
YOU ARE READING
ម្ចាស់តូចទី៤ ( MY OMEGA )
Acciónល្អមកក៏ល្អទៅវិញ តែបើអាក្រក់ក៏អាក្រក់ទៅវិញបានដូចគ្នា *Main Character អ៉ីដេន លីស្ទីនត្រា & ជេយ៉ុន អាណាវីន
