6. HAPSEDİLEN SES

266 32 10
                                    

ÇARPIK VÂVEYLÂ
24.04.2024

6. Bölüm:
HAPSEDİLEN SES

Closer, Nuages
I Wanna Be Yours, Arctic Monkeys
Friends, Chase Atlantic


Lodos Sözeri.

Çünkü konuşabilseydim, ilk sana gelirdim.

Aynalara küstüğüm bu süreçte, açık sarı saçlarımı kestim ancak onlar tekrar uzadı ve sen henüz gelmedin.

Çünkü Akşam, konuşabilseydim ilk sana gelirdim.

Sana, en önce, sana.

"Neden konuşamadığını düşündün mü?" Cevap yok, çünkü konuşamıyorum. Çünkü bu süreçte psikolog bile bana bir fayda etmiyor. Psikiyatri koltuklarında eriyip gidiyorum.

"Peki, neden bu kadar zaman sonra, konuşmak istediğin için buradasın?" Yine cevap yok, bunu söyleyemem belki ama önüme konulan kalem ve kağıt, kendimi anlatmam için bir çözüm yolu.

Ben kalem veya kağıt istemiyorum, ellerimi de istemiyorum. Sesimi istiyorum.

"Yazabilirsin." Ama yazmadım, oradan çıktım. Ertesi gün tekrar gittim, yine yazmadım. Sonraki gün tekrar, tekrar ve tekrar.

"Psikiyatriye gitmeye ne dersin, belki bu sana daha iyi gelecektir. Onun daha farklı yöntemleri var, Lodos. Ben ise senin anlattıklarını dinleyerek bir çözüm bulabilirim ama sen, hiçbir şey anlatmıyorsun."

Ellerim ne hareket ediyordu, ne de önüme konmuş kaleme gidiyordu. İstemiyordum, ben böyle anlaşmak istemiyordum.

"Aynada pratik yapmanı öneririm, böyle başaran insanlar var. Bir anda, her şey anlık olarak gelişiyor ve tekrardan konuşmaya başlıyorlar." Bekledi, tepki vermemi istediğini bilsem bile hareketsiz durmaktan öteye gidemedim.

"Bir bakmışsın, konuşuyorsun. Çaba senin elinde olan bir şey, bunu değerlendir. Sesini tamamen kaybetmedin, o hâlâ seninle. Senin tek sorunun, zihnini konuşmak için ikna edememende başlıyor. Zihnini ikna et ve konuş."

Tüm anılar, geçmiş ve olağan gelecek zihnimde dönmeye devam ediyordu. Bir periyodun içinde yaşıyor gibiydim. Bu döngü asla değişmiyordu ve ben bir şeylerin peşinde koşmak istiyordum.

Ama konuşursam, ölürüm.

"Obsesif kompulsif bozukluğu teşhisin hâlâ duruyor, ne bir adım ileridesin, ne de bir adım geride. Hâlâ duygularını dışarıya yansıtamadığın zamanlarda, sayı sayıyor musun?" Bu sefer başımı salladım. "Travma sonrası stres bozukluğu da diyor... Ve Lodos, seninki yıllardır devam ediyor."

Silah sesleri, fazlasıyla silah sesleri ve kan kokusu. "Saklan Lodos, sakın konuşma. Konuşursan bulurlar seni. Sakın Lodos, sessiz ol."

Ölümden kurtulmam için söylenen son sözlerdi bunlar, annem aşağıdaki katliamdan bana seslenirken, onu duyacaklarını bilmesine rağmen söylemişti bunları.

ÇARPIK VÂVEYLÂHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin