Merhabaa
Yazdığım en uzun bölüm oldu, yeni karakterlerimiz de var!!
Oy verip yorum yapmayı da unutmayın 🤍
Keyifli okumalar!!
İg: sudentse
...
🎶Ceylan Ertem - Uçurtma🎶
Çağan Kıraç;
29.05.2023
Saat 12.35
Bir hafta geçti, yeni eve döndük. Oldukça sessiz, hiç olamadığı gibi. Sürekli karşı odadan klavye sesleri geliyor, günlerdir araştırıyor, yazıyor.
Endişeliyim. O odada ne gördüğünü daha söylemedi, bana kızgın bakıyordu.
Ben ne yapmış olabilirim? Sorusu bir haftadır dönüyor duruyor aklımda. Cevabını bulamıyorum.
Sedat dayı sorun olmadığını, sadece kafa dağıttığını söylemiş olsa bile o gelmeden önce sanki tavanda bir şeyler görüyormuş gibiydi, korkmuştum. Korkumu fark edince daha da kızgın bakmıştı yüzüme, belki de kırgın. O an idrak edememiş gözlerimi çekmiştim ondan, ateşe değmiş gibi.
Her gün Süheyla Hanım ile görüşmüş olsa bile ona iyi gelmemişti, sanki daha da içe kapatmıştı. Anlatsa o odada gördüğünü rahatlayacak ama anlatmıyor.
Kendi haline bırakayım diyorum ama ne kadar bu şekilde devam edecek? Konuşmam gerek.
Belki de her şeyi en baştan anlatmam gerekiyor.
Ahsen Durul Kurtuluş;
29.05.2023
Saat 10.10
Hastaneden çıktım. Korkuyorum.
Bir hafta boyunca düşündüm, durdum. Sadece düşündüm durdum. Tavanlara baktım, Çağan'ı korkuttum. Umursamamam gerekiyor belki ama ben gördüm, benden korktu. Gözlerini çekti, ateşe değmiş gibi.
Buruşturduğum kağıdı babamın getirdiği bilgisayar çantasına koymuş bir daha ellememiştim. İçimden her gün yanlış okumuş olabileceğimi düşünmüş olsam dahi bir yandan emindim. Aslında emindim. Kurtuluş yazıyordu. Abimin adı yazıyordu.
Suçlayacak birilerini aramıştım belki de. Çağan çıkmıştı. O yapmış gibi gelmişti. İçim demişti. Yalan mı söyleyecekti?
Fazla gelmişti. Fark ediyorum, anlayabiliyorum. Sadece dudaklarım aralanmıyor, bakışlarım oyun oynuyor.
Geçmişi bilememek, hele ki geçmişine bu kadar yakın olanların etrafında zor geliyordu. Çığlık atmak istiyordum, sadece tırnaklarım yara yapıyordu avucumda. Melodiler karmaşıklaşıyor, örümcekler tavanda dans ediyordu. Bense sadece izliyorum; yapılabilecek şeylerin düşüncesi beni daha da korkutuyor, boğulacakmışım gibi geliyordu.
Küpün içindeymişim de dışarıdan darbeler alıyormuşum ben. Hiçbiri bana yaklaşamıyor, zarar veremiyor. Ama ben dayanamıyorum kendime zarar veriyorum. Küpün içi doluyor kanla, ben boğuluyorum.
Sanki.
Koca hafta boyunca babam gibi olmak istemiştim. Çalışmaktan bayılmak istemiştim. Duşta ağlarken bayılmıştım. Babam gibi içime içime kızmak istemiştim, bedenime kızmıştım. Onu suçlamış delicesine kaşımıştım, tırnaklarımı batırmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFESİ AVLAMAK
De TodoKaranlık tutuyor yakamdan çekmeye çalışıyor beni, direnmek istiyorum ama mecalim yok, bırakıyorum kendimi dibe doğru. Karanlık istediğini almış. Deniz ise bir beden daha saklamış derinliklerine
