BEBEĞİM [TAMAMLANDI]

1.Bölüm - Anne Olmak

Herkese yeniden merhaba. Giriş bölümüne oy verdiğiniz için teşekkür ederim. Umarım bu oylara yorumlar da eklenir ve bir gün bakarız ki kocaman bir aileyiz. Size çok teşekkür ediyorum ve ilk bölümümüzü yayımlıyorum. Bilgilerin ön planda olduğu bir bölüm oldu. Bu bilgileri tek tek araştırdım ve hakkında bir sürü video izledim. Emin olabilirsiniz. Umarım beğenirsiniz. Sizleri öpüyorum :)

Anne olmak.

Anne olmak kutsal bir görevdi. Sanki dünyanın en yorucu ama aynı zaman da da en gurur verici işiydi. Kendinden olan bir parçayı aylarca karnında koruduktan sonra bir anda dünyaya karşı korumaya çalışıyordunuz. Miran'ı görür görmez kalbim Eros'un okuyla vurulmuş gibiydi. Onun kokusu, onun nefesi ve onun yumuk yumuk elleri. Bunlar olmadan artık hayatım devam edemez gibiydi. Miran'sız olmak artık lügatımdan çıkarılmış, en korkulu rüyam haline gelmişti. Yattığım hastane odasında yanımdak minik cam beşikte onun göğsünün kalkıp inmesini izlemek dünyanın en huzur verici işiydi bana göre. Elimdeki kalemi sağa sola çeviriyordum. Yaprakları sararmış olan minik pembe cross ajandama gözlerimi çevirmiştim. Çok da düzgün olmayan yazımla bir başlık atmıştım.

'Yapılacaklar'

Evet plan yapıyordum. Hastaneden çıktığımda bebeğim ve ben dünyada yapayalnız kalacaktık. Onun iyi olması için elimden geleni yapacaktım. Bu zamana kadar onu öylesine reddetmiştim ki şimdi ona giydirebileceğim bir zıbınlığı bile yoktu. Bu yüzden acil bir liste yapmam gerekiyordu fakat nereden başlayacağımı bilemiyordum. Bu işlere yetecek param olup olmadığını bile bilmiyordum. Anneme ya da babama gidebilir miydim? Onlardan para istesem beni kabul ederler miydi? Hamile olduğumu bile bilmediklerini düşünüyordum. Bu zamana kadar onlara tatilde olduğumu Hakanla gezdiğimi söylemiştim. Fakat bir gerçek vardı; ortada ne bir tatil vardı ne de Hakan. Başımı tekrar Miran'a çevirdiğim de aynı pozisyonunda yatıyordu. Henüz gözleri açılmamıştı. Merakla ne renk olacağını bekliyordum. Bunun yanı sıra hamileliğimde bebeklerle alakalı hiç kitap okumamıştım ve bu işi başarıp başaramayacağımı bilmiyordum. Bu da beni daha da karamsar bir ruha sürüklüyordu. Gözlerim tekrar defterin sararmış yaprağıyla buluşunca derin bir nefes aldım ve yazmaya koyuldum.

Annem ve babam aranacak.

Hastaneden çıkılacak.

Eğer annem babam kabul ederse onların yanına gidilecek ve durum anlatılacak.

Miran'a kimlik çıkartılacak, bunun için avukat ile görüşülecek.

Ev sahibi ile konuşulup ev boşaltılacak.

Miran için zıbınlıklar, yeni doğan bezleri, ıslak mendil, pudra, bebek yağı, banyo takımı, telsiz vb. eşyalar alınacak.

Miran'a doktor bulunacak ve gelişimini düzenli not edebileceğim dosya alınacak.

Bebek çantası alınacak.

Anne- bebek ile alakalı kitaplar alınacak.

Beşik almayı sakın unutma yazarken bile az daha unutuyordum.

Eğer annemler kabul etmezlerse beş parasız kalacağım için iş aranacak.

Tabi bu kadar iş arasında tek umudum annem ve babamın bebeğimi kabul etmesi olacaktı. Eğer kabul etmezlerse hem iş hem de çocuğa nasıl bakacaktım hiç bir fikrim yoktu. Damla bir iki saate geleceğini söyleyip yanımdan ayrılmıştı. bu yüzden odamda yalnızdım. Ben de bunu fırsat bilerek annemleri aramaya karar verdim. Derin bir nefes aldıktan sonra baş ucumda duran telefonumu elime aldım. Rehberden annemin numarasını bulduktan sonra derin bir nefes aldım ve arama tuşuna bastım. Gözlerim Miran'da sabitlenirken telefon çldı, çaldı ve çaldı. En sonunda annemin mekanik ama içimi ısıtan sesini duyduğumda bir soluk verdim ve boğazımı temizledim.