BEBEĞİM [TAMAMLANDI]

17. Bölüm - Bitmesin

Herkese uzun bir aradan sonra yeniden merhaba. Biliyorum ki çoğunuz bana kızıyorsunuz. Bu kız tatilde neden bu kadar az bölüm yazıyor, hatta hiç yazmıyor. Bunun iki nedeni vardı. İlkini açıklamama izin verin. Ramazan bayramından sonra başlayan yaz kursumla beraber haftanın üç günü okulda diğer günler ise evde çalışıyordum. Bu size bir yerlerden tanıdık gelebilir belki. Evet, klasik üniversite sınavına hazırlanan bir kızım. Yaşımın 18 olduğuna bakmayın. Hayır, sınıfta da kalmadım. Benim okulumda (Sosyal Bilimler Lisesi) 1 yıl hazırlık var (İngilizce- Rusça olarak iki yabancı dil vardı. Ağırlık İngilizce ama) Dolayısıyla yaşıtlarım şuan istedikleri üniversitelere kayıt telaşındayken ben bu yola yeni adım attım. Haliyle de bölüm yazmaya fırsat bulamadım. Kaldı ki fırsat bulsam bile ikinci nedenden ötürü yazamadım. Bu da şahsımla alakalı. Sadece ufak çaplı bir ilham sıkıntısı yaşadım. Şaka bir yana aklıma hiçbir şey gelmedi. Bilgisayarı açtığımda word dosyası bana ben word dosyasına baktım. Ta ki dün geceye kadar. Dün gece kafamı yastığa koyar koymaz aklıma bir şeyler geldi ve yazmaya başladım. Nihayet bitti ve yayınlamaya fırsat buldum. Öncelikle şu yazıyı sonuna kadar okuyanlar sizi gerçekten tebrik ediyorum. Bu paragrafa yorum bırakın. :D Neyse sizi çok tutmayayım. İyi okumalar. Kokulu öpücükler. xox

Multimedia: Miran

"Sen bencil bir kadınsın Miray. Önyargılısın ama ben buna rağmen hala seni anlayışla karşılayabiliyorum. Şuan canını ne sıktı, neden böyle düşünüyorsun hala daha anlayamadım ama unuttuğun bir gerçek var Miray. Sen bana geldiğinde artık her şey bitti, benden önceki yaşantın umrumda değil ama benimle birlikte başlayan hayatın benimle sonlanacak. Senin saçma sapan nazlanmalarını umursamıyorum. Beni bırakmaman için illa seni benim mi yapmam gerekiyor Miray? Seni tutkuyla öpmemiş olabilirim ya da sıkı sıkı sarılıp başımı boynuna gömmemiş olabilirim. Seni benim yapmam için illa bekaretini almam gerekmiyor. Ben seni bakışlarımla da benim yaparım Miray, düşüncemle, ruhumla, sevgimle benim yaparım."

Gözlerim ağzımla beraber şaşkınlıktan kocaman açılmıştı. Böyle insanlar var mıydı? Bir insan böyle sevebilir miydi? Korkudan titreyen ellerimi yanağına dokundurdum. Huzursuzlanarak geri çekildi. Elimi tutup belli belirsiz öptü.

"Ne yaptım ben Murat? Nasıl büyük bir iyilik yaptım da Allah bana seni verdi?"

"Anne oldun Miray... Bir kadın anne olmaktan başka nasıl büyük iyilik yapabilir? Sen Miran'ı aldırmadın. Sen Allah'ın verdiği cana kıymadın Miray."

Gözlerimde biriken yaşları elimin tersiyle sildm ve biraz daha yaklaştım ona.

"Bazen düşünüyorum Murat. Nasıl 35 yaşında olup da kimseyle olmadın? Yani sen hiç..."

"Erkeklerin hepsi her önüne gelenle yatıp hiç el değmemiş insanlarla evlenir yargısını nasıl düşünüyorsan öyle. Miray, ben Elhamdülillah müslümanım. Ailem çok şükür beni ahlakla terbiye etti. Nasıl kızlar evlenmeden olmaz diyebilirse erkekler de diyebilir."

"İşte ben de bundan bahsediyorum Murat. Ben sana yakışmıyorum. Sen... sen güzel ahlaklısın. Sen daha bana dokunamıyorsun bile. Ben ise öyle değilim. Ben sana dokunabilirim. Hatta şuan seni öpebilirim, hiç kuşkusuz seninle birlikte olabilirim Murat. Sen böyle düşüncede olan bir kadını nasıl istersin?

"Miray senden tek bir şey istiyorum... Bitmesin. Bitirme bizi."

"Özür dilerim, ben çok özür dilerim Murat."