DOREEN’S POV
“Panibagong araw, panibagong day.”
Huminga muna ako ng malalim habang inaayusan ang sarili. May araw na ngayon at katatapos lang ng ulan. Isa sa paborito ko ay ang umulan sa madaling araw dahil ang ganda ng paligid, lalo na ang mga damo, halaman at puno sa pag sapit ng araw. Ang fresh tingnan.
May narinig akong katok sa labas kaya tinungo ko ang pintuan at buksan iyon. Nagtaka ako dahil sa wala namang tao maliban sa mga dumadaan na wala namang kaalam-alam sa paligid.
Nangunot ang noo ko dahil doon. Muka yatang may nan titrip sa akin.
Papasok na ulit sana ako sa loob ng makita ang maliit na kahon sa ibaba. Pinulot ko naman ito at ipinasok sa loob.
Binuksan ko kaagad ito sa pag-aakalang galing iyon kay Cyan, ngunit isang camera ang tumambad sa akin. I know this camera, uso ito no’ng 90s, a Sony DCR-DVD505 Video Camera.
Napa kunot ang noo ko doon. It seems old. Hindi ko alam kung kay Cyan pa ba ito dahil modern ang gamit niyang camera.
Binuksan ko ito. Alam ko naman kung paano ito gamitin dahil sa meron ring katulad nito si mommy. Iba ang style no’n pero pakiwari’y iisa lang sila.
“When I grew up, I want to be a pirate!”
It was Mr. Vanchevein’s daughter. She’s wearing a pirate hat and dressed like a pirate while holding a paper sword. She’s also standing on the bed.
“Roar! I’m the strongest and the evilish kraken. Prepare mighty pirate because I will eat you.” ani naman ni Mr. Vanchevein in a costume of purple octopus.
“No! I will fight you and I will took your throne!” determinadong ani Misty.
”Wait, hold on.” pagpapatigil ni Mr. Vanchevein. “I think there’s something wrong on your line.”
“Yeah, sounds like you’re going to defeat the kraken…took his throne… sounds like you are going to replace his evilness.” pag sang-ayon naman ng asawa ni Mr. Vanchevein na siyang humahawak ng camera.
“Exactly!”
“Huh?”
Parehong nag taka ang mag-asawa. Hinubad pa ni Mr. Vanchevein ang costume niya.
“Evil always win. How can I role the world if they wouldn’t fear me?” sagot nito.
“But, you’ll create a lot of enemies.” saad ni Mr. Vanchevein.
Lumapit ang camera ganoon rin si Mr. Vanchevein sa kama na kung saan naupo na ang kanilang anak.
“Your father is right.” pag-sangayon ng ina at hinaplos ang pisnge ng anak.
“But the heroes has a more enemies while villain always fought one superhero.” malungkot na saad ng bata at nangalumbaba.
Naputol ang video doon. Nag hanap naman ako ng iba pang video.
“It’s my birthday! Daddy held a surprise for us!”
Ngayon ay si Misty ang may hawak ng camera. Naka tapat iyon sa kanya bago inilipat sa paligid. Nasa cruise sila.
“Daddy! Mommy!” kumaway siya sa parents niya at naka ngiti naman ang mga ito na kumaway pabalik.
“My dad is dancing my mom…and he made me a camera girl.” malungkot na boses nito.
“Ito naman nag tampo. You keep running kasi kanina. I thought you don’t want to dance.”
Lumapit si Mr. Vanchevein sa anak at kinuha ang camera. He placed it on the table.
YOU ARE READING
Farland's Sunken Heart (COMPLETED)
Fiction généraleDisclaimer: The names, characters, places, and events portrayed in this story are entirely fictitious. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. All characters, events, and locations depicted in this...
