White Alpha

White Alpha - 1.

Alvast een hoofdstuk om de tijd te doden totdat het 12u is:P(voor degene die niet veel te doen hebben dan hea:P).
Alvast een fijne jaarwisseling en de beste wensen voor 2014!

White Alpha - 1.

----- Half jaar later -----

'Morgen oma' zei ik rustig toen ik de deur zachtjes open deed. Het bleef wennen voor me om haar zo te noemen. De eerste keer dat ik het deed klonk heel vreemd in mijn oren maar haar ogen begonnen te glunderen toen ik het zei dus ben ik haar maar zo blijven noemen.

Ze zat recht overeind in bed en gaf me een kleine glimlach. Haar gezondheid ging achteruit en snel. Ze was mager, had wallen onder haar ogen en deed niet veel meer qua beweging. 'Ik word oud' had ze gezegd toen ik vroeg wat er aan de hand was.

Ik zette het dienblad zachtjes op haar schoot en ging iets van haar af op het bed zitten. 'Hoe is het meis' vroeg ze zachtjes toen ze naar haar beschuitje greep. 'Met mij gaat alles prima, met u?'. Ze keek even op en nam een hap van haar beschuit.

We zaten een tijdje stil te wezen. Zij die langzaam at van haar beschuit en mij af en toe aan keek en ik die haar kamer voor de zoveelste keer bekeek en haar af en toe aan keek. 'Waar is Evan dan?' vroeg ze ineens. 'Moest wat dingen doen voor Nick'.

Mijn ogen landde weer op haar breiwerk die verderop op het tafeltje lag. Het was zwart en wit. Aan de ene kant wilde ik weten wat ze aan het maken was maar aan de andere kant ook weer niet want ik had een vermoeden. Ze was een héle lange tijd terug al begonnen maar was nog niet klaar. Of ze maakte iets groots of ze deed er heel af en toe wat aan.

'Vraag het nou maar' hoorde ik haar zeggen en ik keek haar gelijk aan. 'Sorry?' en ze knikte naar haar breiwerk. 'Prima, wat maakt u?. Toen ik u net leerde kennen was u ook bezig. Misschien was het was anders of bent u er nog steeds mee bezig maar ik weet dat u toen ook met de kleuren zwart en wit bezig was'.

Ze gaf me een glimlach en dronk wat van haar thee. 'Sokjes voor de kinderen die jij en Evan gaan krijgen' ik verslikte me in m'n eigen speeksel toen ik dat hoorde. Ik sloeg mezelf op m'n borst toen ik begon te kuchen. 'Ik ben je maar wat aan het plagen' en ze gaf me lachend een knipoog.

Heel even leek het alsof er niks met haar aan de hand was zoals ze er nu bij zat. Ze had een beetje kleur gekregen van het lachen en van het plagen van mij. En ze gedroeg zich ook alsof er niks aan de hand was maar iedereen hier wist beter.

Maar mijn vermoeden klopte dus. Het was toen al wel heel erg toevallig dat ze met die kleuren bezig was en toen ik haar er later weer af en toe mee zag zitten gaf ze me een wetend glimlachje. Alsof ze iets aan het plannen was.

'Voorlopig zitten er nog geen kinderen in de planning oma' zei ik zodra ik een beetje was bij gekomen van de schok. 'Je weet maar nooit' ik trok mijn wenkbrauwen op bij het horen van dat. 'Ik wacht er nog even mee goed?. We zijn beide nog jong dus dat komt vanzelf nog wel een keer' geruststelde ik haar.

'Op zich is het niet zo erg dat jullie er mee wachten. Sommige jonge stellen springen gewoon om gelijk kinderen te krijgen zodra ze getrouwd zijn of elkaar gevonden hebben. Geniet nog maar even van jullie zorg vrije en onverantwoordelijke leven, niks mis mee'. Daar was ik het totaal mee eens maar om dan gelijk een zorg vrije leven te hebben of geen verantwoordelijkheden?.

Evan is Beta dus die heeft al verantwoordelijkheden. Ik was nu dan Jager af bij de Warriors maar dat betekende niet dat ik niet zou inspringen als ze me nodig hadden. Bovendien, het leven wat Lindsey en ik geleid hadden zodra onze ouders er niet meer waren was ook een leven vol zorgen en verantwoordelijkheden.

'Wat maak je dan om precies te zijn?'. 'Het gebruikelijke, sokjes, een dekentje, dat soort dingen' en ze haalde haar schouders op alsof het niks was. 'Ook al duurt het nog even voordat er iets rond loopt hier toch alvast bedankt' en ik gaf haar een glimlach. 'Graag gedaan meis'.