White Alpha

White Alpha - 26.

* Waar we gebleven waren bij hfst. 25.. *

Ik ben zo trots op je zei hij. Hij drukte zijn neus in mijn nek en wreef daar wat heen en weer.

Ik hou van je zei hij daarna. Ineens veranderde hij voor mijn ogen terug en stak hij zijn hand uit naar mij. Ik twijfelde even, hier in het bos? Serieus? Zijn hand kwam meer mijn kant op. Na een paar seconden veranderde ik dus ook terug en pakte zijn hand beet, gelijk trok hij mij naar hem toe.

'Van mij' zei hij zachtjes en begon me te zoenen.

White Alpha - 26.

'Goedemorgen!' werd er luid gezegd. Ik schoot nog net niet overeind en Evan deed hetzelfde. 'Serieus?' mompelde ik terwijl ik in mijn ogen wreef en oma herkende in de deuropening. 'Waarom ons zo wakker maken?' vroeg ik.

'Omdat het al voorbij half één is. Volgens mij hebben jullie het gezellig gehad gisteravond of niet?' zei ze met een grijns. Ik kreunde even en liet mezelf achterover vallen. 'We komen er zo aan' zei ik. 'Wacht niet al te lang want volgens mij heeft Joshua een klusje voor je'. Gelijk kwam ik weer overeind.

'Joshua?' vroeg ik. 'Ja, hij was anderhalf uur geleden langs gekomen. Hij vroeg naar je maar ik gaf aan dat jij even bezig was. Daarom dat ik je nu wakker maak, anders duurt het te lang en ik weet niet wat hij van je wilt' zei ze. Ik keek Evan aan die ook weer lag.

'Plicht roept schat' zei hij lachend. Ik gaf hem een duwtje. 'Grappig'. Hij deed zijn armen onder zijn kussen en deed zijn ogen weer dicht. 'Ik denk dat ik nog even lekker blijf liggen'. Ik gaf hem een pets op zijn arm. 'Niet eerlijk' mopperde ik en ik ging het bed uit. Oma was alweer weg zag ik. Ik sprong snel onder de douche, droogde me daarna af, trok m'n kleren aan en ging naar beneden.

'Of je bij hem wilt komen' zei oma gelijk toen ik de keuken inliep. 'Is goed, maar eerst ontbijt ik even. Als het dringend was dan had hij er wel opgestaan dat jij mij zou storen of zat hij hier te wachten' zei ik terwijl ik de boter uit de koelkast haalde om mijn brood te smeren. 'Lunch' zei ze. 'Sorry?' vroeg ik verward. 'Geen ontbijt, je lunch, het is nu al één uur'. Ik draaide even met mijn ogen. 'Ook goed' zei ik zachtjes.

Ik smeerde mijn brood en ging aan tafel zetten. Ik stuurde Lindsey wat berichtjes wat ik zo af en toe deed de afgelopen dagen. TIjdens het tweede telefoontje had ik haar verteld van mijn kracht en dat ik met oma daarmee aan de slag ging. Het Alfa gebeuren was ik nog niet aan toe gekomen want oma wilde haar spreken en andersom ook. Dat was dus iets wat ik haar nog moest vertellen inclusief het feit dat we weer te maken hadden met de Black Blood. Het eerste zou ik graag willen vertellen, het tweede totaal niet. Ik moest alleen bedenken hoe ik dat ging doen, beide. Via een berichtje in ieder geval niet.

'Moet je niet gaan?' vroeg oma ineens. Ik keek voor me en zag dat ik mijn bord al leeg had en naar mijn mobiel staarde. Blijkbaar was ik even in gedachten verzonken. Ik keek haar even aan en stond op. 'Ja' zei ik en ik ruimde op. Net dat ik vertrok zag ik haar nog even kijken naar me.

Waarom moet zoiets belangrijks en groots nou op mijn kleindochter haar schouders vallen.

Het was niet de bedoeling dat ik dat zou horen maar als ik haar zou vragen wat er was dan zou ze daar nooit zo'n direct antwoord op geven. Ik zuchtte even en liep door. Aan de ene kant had ik het liever ook niet. Dan was het fijner als pap of mam er nog waren, dan konden zij het oplossen. Maar aan de andere kant, het maakt mij sterker als Alfa zijnde. Iedere Alfa wordt getest en zo ook ik. Alleen had dit nog niks met mijn Alfa taken te maken want ik had geen roedel. Ik liep naar buiten toe en bleef hieraan denken. Zou ik ooit mijn eigen roedel hebben eigenlijk? Zo ja, hoe zal dat dan zijn? Ben ik dan ook de enige vrouwelijke Alfa? Toen ik bij Joshua was klopte ik aan en wachtte af.