White Alpha

White Alpha - 9.

 * Waar we gebleven waren bij hfst 8.. *

‘Jij bent dus Raoul?’ zei Evan ernstig. Raoul knikte en keek mij even snel aan voordat zijn blik weer terug ging naar Evan. ‘Dat ben ik Beta’ zei hij respectvol. Evan hield zijn mond even dicht en keek hem strak aan.

Zeker weten oké? zei Evan tegen mij.

Zeker weten oké stelde ik vast.

Evan stak zijn hand uit en Raoul greep hem. ‘Welkom bij de White Legends’ zei hij rustig en hij gaf hem een glimlach.

White Alpha – 9.

Ik zag Raoul opgelucht adem halen.

Moest dan nou zei ik tegen Evan.

Hé, even testen mag ja? Hij is nieuw. Maar we houden hem nog wel even in de gaten hoor.

Is goed, dat heb ik ook al tegen hem gezegd.

‘Onze Alfa Nick wilt je straks nog even persoonlijk spreken’ zei hij vervolgens tegen Raoul. ’Is prima, alles is beter dan daar’ zei hij erachter aan. Af en toe keek hij wat om zich heen en zag ik hem zijn neus ophalen. Voorlopig zal hij dat nog wel even blijven doen, al die nieuwe geuren opsnuiven. Lindsey stelde Aaron nog even voor aan Raoul.

‘Ook al een zielsverwant’ hij keek mij aan. ‘Wat een geluk hè?’. Ik haalde mijn schouders op. ‘Pure toeval’ zei ik alleen maar. ‘Waar heb je Laila gelaten trouwens, ik dacht dat zij je zou brengen’ zei ik tegen Lindsey. ‘Heeft ze ook gedaan maar ze moest nog iemand bellen dus bleef ze in de auto zitten’. Ik keek Raoul aan die rondjes begon te draaien en overal naar bleef kijken.

‘Die geur, ruik je dat?’ zei hij ineens. ‘Wat voor een geur’ zei ik verwarrend terug. ‘Die heerlijke geur’ en hij begon weer om zich heen te kijken. Alsof hij op zoek was naar iets. ‘Nee’ zei ik rustig terug. ‘Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven’ mompelde hij terwijl hij bleef ruiken. Als hij was veranderd had het er niet zo vreemd uitgezien maar nu hij gewoon in mensen gedaante naast me stond en duidelijk zijn neus op haalde om te ruiken zag het er nogal vreemd uit. Evan keek mij vragend aan waardoor ik mijn schouders op haalde.

‘Het bezorgd me een fijn gevoel’ zei Raoul. Een lampje begon te branden bij me. Zou het? Zou hij zelf ook de link leggen tussen de geur en wat het met hem deed. ‘Waar komt het vandaan’ vroeg ik rustig. ‘Ik weet niet, moeilijk te zeggen. Ik weet wel dat Lin er een beetje naar ruikt’. Hij liep de kant op waar Lindsey vandaan kwam.

‘Volgens mij komt het hier vandaan’. Lindsey keek me vragend aan en ik gebaarde dat ze even moest wachten. Hij draaide zich om naar mij en Lindsey. ‘Jij zei dat er nog iemand in de auto zat?’ vroeg hij haar. ‘Ja, Laila zit in de auto’. Ik begon te grijnzen, als het Laila is zou ik dat echt geweldig vinden. Hij liep van ons weg en ging richting de auto. Toen hij daar aan kwam trok hij de deur open en hoorde ik dat hij zich voorstelde aan haar.

‘Ehh… zijn we nou zojuist getuige geweest van twee personen die hun zielsverwant gevonden hebben?’ vroeg Evan een beetje twijfelend. ‘Ik geloof het wel’ zei ik glunderend. ‘Oh echt waar!’ piepte Lindsey vrolijk. Ze begon lichtelijk op en neer te springen van enthousiasme. Aaron ging achter haar staan en sloeg zijn armen om haar heen.

‘Rustig aan vlootje’ zei hij zachtjes tegen haar. ‘Laat ze zelf eerst even kennis maken voordat ze naar ons toe komen’. Het was zo’n schattig gezicht toen ik dat zag. Ik voelde ineens een hand de mijne grijpen en zag dat Evan het naar zijn lippen bracht en er een kus op gaf.

‘Ik heb je gemist’ zei hij zachtjes. Ik trok mijn hand uit de zijne zodat ik mijn armen om zijn nek kon slaan. ‘Ik jou ook’ zei ik voordat ik hem een kus gaf. Achter ons hoorde ik een deur dicht gaan en twee personen die onze kant op kwamen lopen. Ik liet Evan met tegenzin los en draaide me om. Laila stond met rode wangen naast een super blije Raoul.