White Alpha

White Alpha - 6.

* Waar we gebleven waren bij hfst 5.. *

'Snelheid en de kleur van mijn vacht. Zeg alsjeblieft dat je daar antwoorden voor hebt' zei ik nu een beetje hopeloos. Ik wilde antwoorden hebben, niet nog meer vragen. 'Sorry meis, zoals ik al zei, je moeder sprak niet veel over haar verleden. Het enige wat ik kan doen is je doorverwijzen'. Doorverwijzen?. Naar wie!?.

'Naar wie doorverwijzen' vroeg ik dus maar. Ze was even stil voordat ze daar antwoord op gaf. 'Nicole. Naar wie'. 'Je oma Alex. Ik wijs je door naar je oma'.

White Alpha – 6.

Mijn hart stond stil toen ik dat hoorde. Ze maakt een grapje, ik heb geen oma. En als ik die had dan hadden pap en mam dat wel gezegd. Toch?. ‘Ik heb geen oma’ zei ik. ‘Die heb je wel’ bracht Nicole er tegen in. 'Een oma?' fluisterde ik in ongeloof.

‘Een oma ja maar die woont niet bepaald dichtbij als ik het me goed herinner'. 'Ik heb een oma' ik viel even stil. Ik heb een oma, wie had dat gedacht!. Waarom hebben pap en mam dat nooit gezegd!. 'Het spijt me meis maar je moeder sprak er nooit veel over'.

Waarom hebben ze dit achter gehouden?. Ik greep mijn haren in frustratie vast en trok er zachtjes aan. Ik snap het niet. Is er iets gebeurd waardoor ze het nooit over haar hadden?. Heeft zij wat gedaan bij mam?. Is ze daarom weg gegaan en deze kant op gekomen?.

Ik sloot mijn ogen en liet mijn gezicht in mijn handen zakken. Ik raakte alleen maar meer in de war. Bovendien deed het me ook zeer dat ze het mij en Lindsey niet verteld hadden. Zelfs als oma een kreng was, ik had het toch willen weten. Ik voelde wat warms op mijn handen en besefte dat ik huilde. Dat was iets wat ik heel lang niet meer gedaan had.

‘Alles oké?’ vroeg Raoul aarzelend. ‘Het gaat wel’ zei ik mompelend. ‘Het is gewoon…’ ik wist niet hoe ik die zin af moest maken. ‘Nogal veel?’ zei Nicole mijn zin afmakend. ‘Zoiets?. Ik weet het niet’ ik ging weer gewoon zitten en veegde de laatste tranen weg.

‘Het is ingewikkeld, verwarrend, lastig en ik kan nog wel even door gaan. Ik ben anders dan andere en ik wil weten waarom. Dan denk je antwoorden te krijgen en het enige wat je ervoor terug krijgt zijn nog meer vragen. En een nieuwtje wat je helemaal niet verwacht had. Ik snap niet waarom pap en mam dit voor mij en Lindsey achter hielden.

En mam snap ik al helemaal niet want ik lijk op haar en de dingen die je me vertelde zou ik bijna zeggen dat we dezelfde dingen hebben maar ze heeft het er nooit met me over gehad. Waarom is ze eigenlijk deze kant op getrokken?. Heb je daar wel een antwoord voor?’ en ik keek Nicole weer vragend aan.

‘Weet ik niet helemaal zeker’ ik rolde met mijn ogen. Natuurlijk, waarom ook niet. ‘Ze is daar weg gegaan omdat ze wilde kijken of ze haar zielsverwant kon vinden. Daarnaast was er iets waardoor ze weg wou maar wat de reden daarachter was weet ik niet. Het spijt me zo, ik wil je zo graag antwoord geven op je vragen maar je moeder kon zelf soms ook nogal mysterieus zijn. En ik denk dat als ik jou zo hoor ze misschien ook een hoop dingen niet verteld heeft’.

Ik stond op en wilde naar de voordeur lopen. ‘Ga maar niet naar buiten. Ik denk niet dat sommige leden hier blij met je zijn na wat je Michael aangedaan hebt’. Ik zuchtte diep en liep maar naar boven.

Ik hoorde Nicole nog tegen Raoul zeggen dat hij me even moest laten gaan en ik was blij dat ze hem tegen hield. Ik had even ruimte nodig en het liefst ook frisse lucht zodat ik beter na kon denken maar Nicole had gelijk, als ik naar buiten zou gaan zou ik niet weten wat de anderen met mij gingen doen. Wat een klerezooi is dit zeg.

Ik stond in Nicole’s slaapkamer en keek via het raam naar buiten. Af en toe zag ik anderen wat verderop voorbij lopen. Ik geloof dat ik zo starend een aantal minuten gestaan heb totdat ik een oude maar bekende geur rook. Het was maar een snufje wat ik rook maar het rook heerlijk.