White Alpha

White Alpha - 20.

* Waar we gebleven waren bij hfst 19 ... *

'Zij... zij kan.. ehm..' zei Luca en hij wees mij aan. Colin keek mij strak aan. 'Volgens mij moeten wij weer even een gesprek houden en dan met je oma erbij' zei hij tegen mij. 'Ik vind het prima' zei ik tegen hem. 'Maar eerst even wat anders. Pascal?' zei hij vervolgens en hij keek even naar achteren. 'Zou je er even bij willen komen? Ik wil je even voorstellen aan je nicht' zei hij daarna.

Pascal kwam naar voren en bekeek mij van top tot teen. Vervolgens begon de zoveelste kennismaking weer van voor af aan.

.

White Alpha - 20.

'Ik ga Lindsey even op de hoogte brengen' zei ik toen we op onze kamer zaten. Het was een lange dag met een hoop informatie en twee nieuwe personen die ik leerde kennen. Ik had bijna geen tijd gehad om ook maar even aan Lindsey te denken.

'Is goed, ga je haar ook vertellen over Colin en de anderen?' vroeg hij. 'Ja, dan bereid ik haar een beetje voor voor als ik haar morgen of overmorgen nog een keer bel en haar dan aan oma geef'. Evan keek me gelijk aan. 'Hoe lang ben je eigenlijk van plan om hier te blijven?' vroeg hij.

'Nou, dat is een goede vraag. Geen flauw idee eigenlijk' zei ik tegen hem en ik gaf hem een glimlach. 'Het is geen vakantie hè' zei hij. 'Oh dat weet ik ook wel. Ik zal morgen kijken hoe lang we hier blijven en dan laat ik het je weten oké?'. Ik pakte mijn mobiel en wilde de kamer uit lopen toen Evan me riep.

'Wat heeft je oma gezegd Alex?' zei hij daarna zachtjes. 'Iets wat nogal....' ik wist niet hoe ik het moest omschrijven. Groots? Wat mijn leven kan veranderen? Als ik er wat mee doe tenminste al zou ik niet eens weten hoe. 'Ik hoor het nog wel' zei hij daarna toen hij merkte dat ik niet wist wat ik moest zeggen. Ik knikte even naar hem en liep de kamer uit. Eerst even Lindsey bellen.

De telefoon ging maar twee keer over toen er al werd opgenomen. Ik kreeg Olivia aan de lijn en die gaf aan dat ik even moest wachten. Lindsey was bij Aaron dus die moest even opgehaald worden.

'Zus!' schreeuwde ze nog net niet door de telefoon heen toen ze er was. Ik schrok me rot en hield de telefoon even van mijn oor af en wreef er even overheen. 'Jezus Lin, mag minder man' mompelde ik terug zodra ik hem weer tegen mijn oor hield. 'Sorry' zei ze snel. 'Maar vertel! Hebben we een oma!?' vroeg ze enthousiast. Ik begon te lachen.

'Ja dat hebben we Lindsey, we hebben een oma. Een geweldige vrouw. Rustig maar kan verrassend uit de hoek komen, pittig af en toe, dat is me in ieder geval de eerste dag al opgevallen'. Daarna werd ik compleet overhoord over haar en de roedel waar ze zat. Hoe ze eruit zag, hoe ze was. Hoe de roedel was en hoe groot enz. Nou moest ik alleen ook nog vertellen dat ze meer had dan een oma.

'Lindsey' zei ik terwijl zij door ratelde maar ze bleef doorgaan. 'Lindsey!' zei ik nu wat harder. 'Ja?' zei ze en ze was gelijk stil. 'Oma is niet het enige familielid waar we niet vanaf wisten'. Het was doodstil aan de andere kant. 'Mam had blijkbaar ook nog een broertje'. Nog steeds hoorde ik niks. 'Al is dat nu geen broertje meer want die vent is gigantisch'. Doodse stilte. 'Lin?' vroeg ik nu bezorgd.

'Ja ik ben er' zei ze zachtjes. 'We hebben dus ook nog een oom?' fluisterde ze nu bijna. 'Ja, en twee neven en een tante' voegde ik eraan toe. 'Serieus?!' zei ze nu wat feller. 'Jep' zei ik alleen maar. Ze was nog steeds enthousiast toen ze over hun begon te vragen maar ik kon merken dat ze gekwetst was. Ik was niet de enige die dit graag had willen weten.

'Waarom heeft mam het nooit over hem gehad?' vroeg ze rustig. Ik hoorde de pijn in haar stem. 'Of over oma?'. Ik deed mijn ogen even dicht. Ik vond het ook verschrikkelijk. 'Beloof me één ding' begon ze. 'Als we ruzie krijgen of wat dan ook wat een reden is waardoor wij niet meer met elkaar praten en uit elkaars leven gaan. Vertel wel dat ik er ben aan je kinderen. Ik vind het zelf niks om niks te weten dus zou ik het de mijne nooit aan willen doen' zei ze serieus.