White Alpha

White Alpha - 15.

* Waar we gebleven waren bij hfst 14... *

Ze stond op en klopte haar kleren af. Daarna liep ze mijn kant op en sloeg haar armen om mijn nek hals heen. 'Het mag dan een bezoekje zijn, ik wil wel dat je uit kijkt ja?' mompelde ze in mijn vacht.

Komt goed Lin. Ik ben niet in mijn eentje hea en als het kon dan had ik haar een knipoog gegeven.

'Veel succes dan en laat wat van je horen oké?'. Ze stapte naar achter en ik ook. Daarna draaide ze zich om en liep ze terug naar school.

Hou van je zusje.

Hou ook van jou.

.

White Alpha - 15.

'Nou, dan gaan we maar weer op pad hè' zei ik tegen Evan. Het was ochtend en we pakten onze spullen om te vertrekken. 'Weer? Jij bent degene die al eerder op pad is geweest, ik niet' zei hij. Ik zuchtte. 'Ook goed' mompelde ik. 'Dan ga ik weer op pad en ga jij mee. Beter?' en ik keek hem vragend aan. 'Beter' zei hij. Nadat we dat gedaan hadden gingen we ontbijten. Ik wilde eerst dat de auto gepakt was zodat we daarna rustig konden eten en afscheid konden nemen van de rest.

'Enig idee hoe lang jullie wegblijven?' vroeg Nick. Iedereen was eruit zodat ze gedag konden zeggen. 'Ik ben bang dat het langer dan twee weken gaat worden' gaf Evan aan. 'We zijn alleen al met het rijden een aantal dagen kwijt. Dan is het nog zoeken omdat het precieze adres daar niet te vinden zal zijn. Niet zichtbaar op internet althans, misschien dat het daar sneller gaat maar dat is afwachten' vertelde hij Nick.

'Ik hoop voor je dat je haar zult vinden Alex. Heb je toch nog een oma' zei Nick en hij gaf mij een glimlach. 'Als ze er nog is ja' zei ik zachtjes. Toen we klaar waren met eten liepen we naar buiten en zeiden we gedag tegen de anderen.

Ik zie je over een tijdje Lin.

Met hopelijk nieuws over een oma hoorde ik haar hoopvol zeggen.

'Tijd om te gaan' zei ik tegen Evan toen we in de auto zaten. Hij startte de auto en we vertrokken.

.

'Ik krijg last van mijn kont' mopperde ik een beetje. We waren nu al bijna een week onderweg en we waren er gelukkig bijna. 'Godzijdank dat we er overmorgen zijn' voegde ik eraan toe. Ik had het nu wel gehad, het rijden. De eerste paar dagen gaat maar daarna slaat de verveling toe. Ik had alleen Evan om mee te praten en het is ook niet zo dat je van alles en nog wat kon doen in een auto, helemaal niet als je zelf ook af en toe moet rijden

'We moeten gewoon weer even pauzeren' zei Evan. Niet veel later reden we een dorp in en gingen we op zoek naar een restaurant of iets dergelijks. We hadden trek en niet en klein beetje ook. Bij de bed & breakfast waar we vandaan kwamen hadden we een nogal karig ontbijtje gehad. We reden er langzaam doorheen en in het centrum vonden we een restaurant met een kleine parkeerplaats erbij. Evan parkeerde de auto en we stapten beide uit.

'We zitten er dan nog maar een aantal uren in maar allemachtig' zei ik terwijl ik me uitrekte en mijn benen strekte. 'Ik ben blij dat we er weer uit zijn' zei ik daarna. Evan rolde even met zijn schouders. Ik pakte mijn tas en liep daarna met Evan richting het restaurant.

We liepen naar binnen en allerlei geuren kwamen mijn kant op. Bloemen, bepaalde lekkernijen, noem maar op. En het rook op zo'n manier dat niet zo snel te vangen was in een parfumflesje. Dat waren dus geen menselijke geuren maar weerwolf geuren. Ik trok er niks van aan en liep naar een tafeltje met Evan en we gingen zitten. De serveerster die naar ons toe liep aarzelde even voordat ze bij ons tafeltje kwam te staan.