üç

225 45 18
                                    

"hayatını hakikate ada

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"hayatını hakikate ada."

yalnızlığımın aynası, korkularımın düşü.

sen yanımdaysan ilerlemekten korkmuyorum. beni kendine bağla, hiç ayrılmayalım.

bir gece ay ışığında buluşan dudaklarımız, beni ezip geçen bakışların.

sonum gelecekse eğer, sen getir. sonum ol tıpkı ilkim olduğun gibi.

 sonum ol tıpkı ilkim olduğun gibi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



"salvatore'ın mekanı."

kendi kendime mırıldanıp garip görünümlü yere ilerlerken korkmadığımı söylesem yalan olurdu.

o adamı veya katili bir daha görmemiştim, okul çıkışı koşarak geldiğim kişi her şeyi bilebilecek tek kişiydi. salvatore, bu kasabalıların bilginine verdiği addı. yüzünü bilmiyorduk, yaşı ya da nasıl biri olduğu hakkında konuşamazdık. çünkü görmemiştik. tek bildiğim, bu kişinin kasabadaki her şey hakkında bilgi sahibi olduğuydu. insanların dediklerine göre çok yaşamış, her şeyi öğrenmiş ve deneyimlemişti. bu yüzden sadece o bilebilirdi ne olduğunu. ya da o söyleyebilirdi ne yapmam gerektiğini.

etrafı incelerken mağara gibi olan yerin duvarları yosunlarla doluydu. sarmaşıklar her tarafı kaplamışken rutubet kokuyordu. ormanın tenha bir yerinde olan buraya gelmek çoğu insanın cesaret edemeyeceği bir şeydi. bu yüzden salvatore'a gizemli diyorlardı, bilinenin arkasında yatan gerçekliğin bekçisi.

"evlat,"

ansızın duyduğum ses korkudan yerimde sıçramama sebep olurken bir iki adım geriledim. samimi gibi gelen bir gülüş duvarlardan yankılanırken yüzünü görmeye çalışıyordum. "beni göremeyeceğini biliyorsun. bu vakte kadar buradaki hiç kimse görememiştir beni." yutkundum, boğazımda oluşan baskı gittikçe gerilmene sebep oluyordu. "sen.. salvatore'sun değil mi?" karşımda birkaç parça eşya vardı fakat hiçbir silüet göremiyordum. "ta kendisiyim." birkaç adım sesi duyduğumda oturmak için kullanılan odun parçasının arkasında gördüğüm bedenin kapüşonlusu kapalıydı. "hadi, dürüst ol, hakkımda ne düşünüyorsun?" gerçekten düşündüğüm şeyleri dile getirirsem beni kovar mıydı bilmiyordum ama yalan söylemek istemedim.

bite love, heejakeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin