Craye
nagmamadali akong pumasok sa office ko, sobrang bad mood ako today.
nilagay ko muna lahat nang gamit ko sa table, dumarecho ako sa pantry area para gumawa ng kape, i need coffee.
after ko mag timpla ay umupo muna ako sa couch na nandun, hindi muna ako umupo sa kung saan ako nag wowork.
"good morning Vergara" bati sakin ni Veron tyaka ito umupo sa harap ng table ko pero andito naman ako sa couch
"you need help?" tanong ko tyaka ako nag sip nang coffee, need ko ng good vibes kaya ayokong makipag lokohan din dito kay Veron
"baka ako ang dapat na magtanong nan sayo." sabi ni Veron at nag smirk pa
"actually Veron, please bad mood ako." sagot ko na lang kasi yun naman ang totoo
"this morning? seriously?" sabi ni Veron tyaka ito tumabi sa akin
"kaninang umaga nag away kami ni Justine." pag open ko na lang sa kanya, kasi yung puso ko patuloy na nasasaktan dahil sa nangyari kanina at kailangan ko itong ilabas
"kaya naman pala, alam mo kasi payong kaibigan lang. Wag mong ipakita lagi kay Justine na kinakaya kaya ka lang nya, alam ko naman na marupok ka pero minsan tiisin mo din para naman malaman mo din ang halaga mo." sabi ni Veron at halata mo na seryoso naman sya, somehow may point din sya, sobrang nalunod ata ako sa salitang ayokong mawala si Justine sakin at hindi ko kaya na wala sya
pero winaski ko sa isipin yon, dahil kagabi alam ko kung gaano nya din ako kamahal. ramdam ko.
"tara, wag na nating pag-usapan samahan mo na lang ako mag breakfast." pagyaya ko kay Veron, bahala na kailangan ko lang makahinga and hindi ako nakakain din dahil sa sagutan namin ni Justine kanina
"aba, pwede naman ako and okay na din naman yung project natin kay Allen siguro naman medyo maluwag tayo today." natuwa ako sa balita dahil mabuti naman at na approved na yung pinaghirapan namin ni Veron
"yan ba ang dahilan kung bakit andito ka nang maaga?" tanong ko
"tumpak kaya tara na, treat mo din naman diba? hummm let's breakfast." sabi ni Veron tyaka ito tumayo at hinila ako para tumayo na din
nasa biyahe kami ngayon, actually nasakto sa traffic lights kaya napatigil kami.
naalala ko na naman yung sinabi ni Justine, na gusto ako ni Veron but it's okay and kita naman sakin na walang malisya, i love Justine so much.
----------------
after namin mag breakfast ni Veron ay hinatid ko na sya ulit sa work place namin then ako, didirecho ako sa office ni Mon para guluhin sya.
much better na makausap ko si Mon regarding dito sa tampuhan namin ni Justine
pasakay na ko nang elevator nang makita ko si Mon sa lobby kaya naman umatras ako at dali daling tumakbo sa kanya at yinakap sya, kita ko pa ang gulat sa mukha nya nung pagyakap ko.
"hey, what's wrong?" ramdam agad ni Mon na hindi ako okay
gets na gets nya talaga ako
"kailangan ko nang kausap, ang sakit." sabi ko kay Mon tyaka ako humawak sa heart ko
"si Justine? akala ko ba okay kayo?" tanong ni Mon sakin tyaka nya ko hinigit papasok nang elevator
hindi muna ako umimik, tahimik lang ako pero nakahawak ako sa kamay ni Mon
pag-usapan natin yan
----------------
kwinento ko kay Mon ang nangyari samin ni Justine kaninang umaga, nalaman nya din tuloy na sakin natulog si Justine kaso nagulat sya sa mga kwento ko
"at some point, diba binay-pass nya lang ako at pinafeel sakin na mas magaling sya." sagot ko
"Craye, nagegets naman kita pero sa relasyon hindi mo dapat nafefeel yan kasi tulungan dapat kayo and hindi ko din naman masisisi si Justine kasi wala naman tayo sa tabi nya nung unti unti nyang tinutupad yung pangarap nya at kung asan man sya ngayon." sabi ni Mon at hinawakan nito ang kamay ko
"nag aaral pa lang tayo alam ko naman na mas magaling talaga sya, dean's lister pa nga sila ni Maice diba? pero hindi naman dapat ganon." pagtatanggol ko sa sarili ko
"mas mabuting mag usap kayo, wag mong alisan yung tao. ikaw naman kasi, alam mong sabay kayong mag bbreakfast bigla kang mag wwalkout, anong attitude naman yan ha?" sermon naman sakin, tsk! akala ko ba best friend ko to?
"naiinis na nga ako sa kanya tapos gusto ko magpa baby sa kanya kanina pero hindi nya ko sinandok nang rice sa plate ko, like? gusto ko din naman na bine-baby nya ko." reklamo ko naman kay Mon, isa din kasi yun sa ikina inis ko kanina, sinasadya nya na gawin yon
pero mas nainis ako nang humagalpak ng tawa itong si Mon sa tabi ko
"Craye, ewww hindi mo branding yan." sabi ni Mon tyaka ito lumayo sa akin
"bawal ba talaga?" cute naman ako diba? pwede din naman akong ibaby diba?" malungkot na nga ako tinawanan pa ko ni Mon
"okay okay." sagot ni Mon tyaka nakita ko na dinampot nya ang phone nya tyaka may tinawagan
"hoy! sino yan? ano yan ha?" pagtatanong ko kaya nilapitan ko sya agad
'lumayo ka, baka sakin ka magpa baby, ewww!" inis na tabig sakin ni Mon
"yes, finaly sinagot mo din. Please, Justine paki pick up dito si Craye sa office ko at baka matadyakan ko to dito, and please bring extra sweet kasi kailangan mo syang baby-hin right now." sabi ni Mon sa kabilang linya, nakakahiya talagang sinabi nya kay Justine
napa face palm na lang ako
"arte mo, gustong gusto mo din naman." sabi ni Mon tyaka ito umupo sa working place nya "maupo ka muna jan, intayin mo ang bbaby sayo." dagdag nya pa
"hindi yon pupunta." sagot ko sa kanya tyaka ako umupo
"pwede ba? nakakadiri kayo, naaalibadbaran ako." sabi pa ni Mon na akala mo diring diri nga pero nakangiti din naman
nakita ko naman na dinampot ni Mon yung phone nya at may binasa, hindi naman kasi talaga sumagot si Justine na pupunta sya, inutos lang ni Mon
"sorry baby ko, may kakatagpuin daw si Justine today." sabi ni Mon tyaka sya malungkot na timingin sakin
"sabagay, hindi naman talaga ako ang priority." sagot ko kaya naman sumandal ako sa couch na inuupuan ko, ang aga aga drained na ko
"ohh ano, dahil don mag mumukmok kana naman jan, if gusto mo magpahinga pumasok ka sa room ko wag ka jan at baka may biglang pumasok tyaka tatamadin ako sayo ehh." sabi ni Mon nang hindi nakatingin sakin, nakatingin lang sya sa monitor nang laptop nya
tumayo na lang din agad ako at pumasok sa room ni Mon dito sa office nya.
pag pasok ko sa kwarto ay tumulo na namam yung mga luha sa mata ko, grabe sobrang apektado ako ni Justine ngayon.
humiga ako sa kama, sumubsob at patuloy na umiiyak.
I don't know, pero ang sakit sakit pala pag yung simpleng away lang namin ni Justine tapos hindi agad naaayos ay malaking epekto pala sa akin
at ang sakit na mas pinili nya na imeet yung tao na yun over me, kung sino man sya at bukod dun dagdag isipin ko din yun kung sino ba imimeet nya at di nya pwedeng palampasin
should I text or call her para mapanatag ako? pero ayoko naman na guluhin sya kasi baka now nya imemeet tapos naka istorbo pa ko
sa huli nakuha ko pa rin syang tawagan pero ganon din, mas nasaktan lang ako sa resulta. kahit naka ilang call na ako ay hindi nya sinasagot.
----------------
awwwts!
what if sa story na to, MaColet pala. hahaha eme 😂😂
please vote, thanks
feel free to comment 😂
BINABASA MO ANG
ONCE IN A LIFETIME (PART II)
FanfictionNalilito na ako kung saan nga ba ang tahanan ko, sa bahay ko o ikaw mismo. Craye patiently waited for her love of her life but Justine decided to walk away and follow her dream.
