Köylüler ve Kahramanlar

Maceracı Binası Son Savaş-1

Kız öfke ile ileri atladı ve arenaya indi.

Kızıl saçlı ve siyah gözleri vardı.

Yaşı 16'lı yaşlarında ve Mert'in boyuna yakın bir boyu vardı.

Üzerinde ise Hareketini kolaylaştırması için rüzgar kurdu postundan bir zırh vardı.

Bu deri oldukca hafif ve rahattı.

Bu kişi, hikayedeki bir yan karakterdi.
İlerde bazı savaşlarda patlayarak B rütbeye kadar çıktığı Mert zaten biliyordu.

Asıl sıkıntı bu kızın Ailesi ile uıraymaktı.

Ailesi zengin bir Tüccar soyundan geliyordu.

İlerde Mert'e sorun çıkarma şansları dahi olsa, Mert'in pek umurunda olmadı.

Sonuçta şehirde en fazla 1-2 yıl kalmayı planlıyordu.

Mert'in Areneya indiği anda ise Tessa'nın omuzuna bir el geldi.

Chen sakince sordu.

-"Sence nasıl olacak, rakibine nasıl yaklaşacak ki? Beden hızlandıran öz tekniği biliyor gibi de gözükmüyor."

Tessa kafasını salladı.

-"Bende bilmiyorum."

Bakışları ardından Mox'a döndü.

Mox ise gözlerini kapadı.

-"Bence E+ olmak da iyidir buraya dek iyi geldi bu kızın katası normal değil, özel hem yay hemde rüzgar gücü var. Rakibini çok kötü seçti."

Bakışlar çaresizce Mert'in üzerine dikildi.

Burada ölen yada kalan olamazdı.

Bina otamatik olarak ölümcül yara alan kişiyi elemek üzerine ayarlanmıştır.

Elbette gelir kaynağı olan maceracıların birbirini öldürmesini izin vermezlerdi.

Sonuçta ölü sayısı ne kadar az olursa gelir ve güven artar, ne kadar çok olursa gelir ve güven azalırdı.

Mert sakince sesini yükseltti.

-"BEN MERT SAVAŞIR! RÜTBE ATLAMA SINAVI MEYDAN OKUYANI!"

Rakibi bakışlarını öfke ile Mert'in yüzüne dikti.

-"BEN VEN VENMA MEYDAN OKUMANI KABUL EDİYORUM!"

Mert'in bakışları sakin fakat içini bir rahatsızlık kapladı.

-"Ananı avradını sikiyim, soy ismini önce dedi asilmiydi bu orospu?"

Bu dünyada soy ismini önden verirsen, asilliğini göstermiş olursun.

Asiller derin kaynak ve alt yapı sahibi olduğu için, genlede Yüksek rütbeler tarafından desteklenirdi.

Venma'nın sesi alaycı bir biçimde yükseldi.

-" Sanki tereddüt eder gibisin korktun mu?"

Mert sakince elini şeyine attı ve zırhını aralayarak içeri baktı.

-"Sorun mu var olum?"

Kızın yüzünü şok, öfke, şaşkınlık ve utanç kapladı.

Elbette Mert'in hiçbir yeri gözükmedi fakat yaptığı şey açık bir alanda ayıp gözüküyordu.

-"N.. NAPIYORSUN?!"

Mert'in yüzünü bir sırtıma kapladı.

-"Ha pardon korktu mu diye sordum da, SİKİMDE DEĞİLMİŞ!"