MIRA
Linggo ngayon at naka day off ang mga kasamahan ko. At sa awa ng dyos ako lang mag-isa ang naiwan dito sa mansion ng gurang, dahil nga bago pa ako kaya ako ang naiwan para ipaghanda ang amo naming may regla. Will every weekend nag daday off ang mga katulong ngunit kailangang may maiwang Isa.
Napabuntong hininga ako at mahinang sinabunutan ang aking sarili. Tumawag sa akin si Richard kagabi na tapusin ko nalang daw ang tatlong buwan na kontrata dahil iyon daw Ang mas madaling paraan. Like what the hell! Nakakabagot kaya dito at gusto ko ng sumabak sa bakbakan.
Alas onse na ng umaga at nandito ako sa kwartong inaakupa ko at nakahilata. Wala akong pakialam kung nakakain na ba ang gurang na iyon. Akala nya ha! Akala mo kung sinong may sumpong, sya pa talaga ang may ganang mag imot.
Napaungot ako ng marinig ang katok sa labas ng pinto. Speaking of the devil.
"I'm hungry."
Eh pakialam ko.
"Amira I'm hungry."
Pinalubo ko ang aking pisngi at padabog na bumangon. Marahas kong binuksan ang pinto at lumabas, hindi ko ito pinansin at dritso lang ang lakad papunta sa kusina.
May alam naman ako na kunting luto like adobong manok or adobong baboy.
Nang makapasok ako sa kusina ay inuna kong magsalang ng kanin sa rice cooker, at nang matapos ako binuksan ko ang refrigerator para maghanap ng pwedeng lutuin.
Nakita ko ang karneng manok kaya ito nalang ang lulutuin ko.
Naramdaman ko ang pag-upo nito sa stool kaya napairap ako. Kami lang naman ang nandito maliban sa sangkatotak nitong gwardya.
"Hindi ako masarap magluto kaya magtiis ka." Mataray na wika ko.
"Are you still mad at me āmíçà mēà."?
Namo gurang! nag tanong ka pa talaga.
Hindi ako sumagot at pinagpatuloy lang ang ginawang paghihiwa sa mga sangkap na gagamitin ko.
"Please forgive me āmíçā mēà."
Hindi ko parin ito pinansin, bahala syang mamuti ang mata Dyan sa kadadada.
Sinimulan ko na agad ang pagluluto ng matapos kong gayatin ang mga sangkap. Ramdam ko parin ang titig ng gurang, ngunit ipinagsawalang bahala ko lang ito.
"I really miss you āmíçā mēà so please forgive me."
Nanigas ang buong katawan ko ng bigla nalang pumulupot ang matigas nitong braso sa beywang ko. Nagsitayuan din lahat ng balahibo ko sa batok ng tumama ang mainit na hininga nito.
Naramdaman kong lumapat ang labi nito sa leeg ko, kaya naging alerto ako at agad lumayo sa kanya.
Nginisihan ko ito at tinaasan ng kilay.
"Ikaw lang ang humihingi ng tawad na dumadamoves agad pinunong Marco." Mataray na asik ko.
"At Isa pa, may mangyayari ba kung patatawarin kita? Diba wala din naman. You're not my boyfriend or what, we just fuck one time and boom that's it. Oh may mangyayari pala kapag pinatawad kita. Hahayaan mo akong umalis dito right."? Dagdag ko.
Gusto kong bawiin ang mga sinabi ko ng mawalan ng buhay ang mga mata nito. Napaiwas ako ng tingin at tumikhim ng tatlong beses para mawala ang tensyon sa pagitan namin.
"We just fuck? Ganun lang kadaling sabihin para sa isang babae na nawala ang virginity huh."? Nakatiim bagang na tanong nito at nagtatagis ang ngipin.
"Gustong gusto mong umalis dito, para ano? Para makasama ang Roosevelt na 'yon huh? Ano bang meron sa kanya na wala sa akin Amira huh? Kaya kong Ibigay sayo ang mga kayang Ibigay ni Roosevelt āmíçā mēà." Dagdag nito at kulang nalang ibalibag lahat ng gamit dahil sa pagbanggit sa pangalan ni Theo.
Malaki talaga ang Galit nito sa kaibigan. O talagang nagseselos lang ito ng walang dahilan. At ano daw Anong meron kay Theo na wala sa kanya? Putragess nito.
"Anong meron kay Theo na wala ka hmm. Will sasagutin ko ang tanong mo." Seryusong saad ko.
"Theo is single. unlike you, you're engaged. Kaya ngayon mo sabihin kung Anong meron sya na wala ka." Casual na sagot ko at lumapit ulit sa niluluto. Hindi ito nakasagot kaya napailing ako.
"Simula ng magising ako Isang presinsya lang ang hinahanap ng utak at katawan ko, and that's you Amira. Simula ng magising ako hinanap agad kita na agad ko namang napag tagumpayan that's why your here."
"At hindi paman ako na aksedente, cancelled na ang kasal namin ni Annica, dahil sa mga scandal nito."
Kumunot ang noo ko at mabilis itong nilingon.
"What do you mean na agad mo akong nahanap."? Nagtatakang tanong ko.
And so feeling lang din talaga ng linta na iyon na sila pa rin ni Marco.
"Nothing." Tipid na sagot nito at lumapit sa ref at kumuha ng malamig na tubig.
Hindi ko naiintindihan ang sinabi nito pero may kutob na ako.
Nang maluto na ang niluluto ko ay agad kong pinaghanda si tatang Marco. Nakasandal ito sa refrigerator at naka cross arm habang nakasunod ang mga mata sa bawat kilos ko.
Nang matapos ako ay agad akong naghugas ng kamay para bumalik sa kwarto at tawagan si Richard.
Aalis na sana ako ngunit pinigilan ni Marco ang braso ko at kinabig paharap sa kanya.
"Please forgive me, sasabihin ko naman talaga sayo ang lahat noong nasa bukang liway-liway pa tayo āmíçā mēà, ngunit nawalan ako ng pagkakataon dahil sa digmaan. So please forgive me please." Pagmamakaawa nito kaya lihim akong natawa. Kase naman para itong batang nagmamakaawa sa Ina para bigyan ng Piso.
Pinaseryuso ko ang aking mukha at malamig itong tiningnan.
"Pag-iisipan ko." Malamig na saad ko kahit gusto ko ng humagalpak ng tawa dahil sa Mukha nitong parang tota, pero pag galit parang sinapian ng demonyo.
"Basta wag masyadong matagal, at wag na wag ka ring lalapit o magpapahawak kay Roosevelt."
Tinaasan ko ito ng kilay pagkatapos ay inirapan ng bongga. Aba sya pa ang may kondisyon.
___&&&&____
ENJOY!! And vote and comments para sa next chapter.🥰❤️🥰
Talagang masaya lang ako readers kapag nababasa ang mga comments nyo. All your comments give me a motivation to right more stories and chapters. So I would like to thank you all, na kahit hindi kagandahan ang mga stories ko andyan parin kayo sumusporta sa akin❤️❤️
BINABASA MO ANG
"Kabilang Mundo"
Misterio / SuspensoAmira Kaye Thomas. Is the government best asset. sa kanya pinapagawa ang mga kasong hindi na kayang puksain ng goberno. Isang babaeng may madilim na nakaraan at dahil sa nakaraan na iyon gusto nyang patayin lahat ng mga taong halang ang kaluluwa. p...
