"Anne?" Dedim gözüm dolu dolu,göz devirerek "ne var" dedi,gözümden bir damla yaş süzüldü,"beni hiç mi sevmedin anne?" Yüzüme baktı baktı ve baktı,sonra kapıyı sertçe kapatarak çıktı.
5 dakika sonra Kerem bey içeriye girdi elinde ise silah vardı "Kerem bey?" "İlayda?"
"E-Elinizde ki silah ne?"
"Seni vuranı öldürdüm"
"Niye?"
"Sadece kendim için"
Nutkum tutuldu.
Yutkunamadim.
Ama ne bekliyordum ki? Sadece patron,SADECE PATRON!
"Tamam lütfen şimdi çıkarmısınız"
Gözlerini kapattı sonra derin bir nefes alarak odadan çikti,benim kimsem olmadığı için zaten onlardan başka kimse içeriye girmemişti.Bunu bana kim yaptiysa intikamımi ağır bir şekilde alacağim!
Kolumdaki serumu çıkardım,çok bunalmıştım buradan sonra odadan yavaş adımlarla çıktım,etrafta kimse yoktu,kim olacaktı ki?
Biraz yürüdükten sonra abinin sesini duydum ve durdum, birine bağırıyordu,"Doktor! Kes sesini! Onu neden kurtardın!" Diyordu.
"İşim bu!" Dedi ona doktor bağırarak.
"Senin işinede sanada! Planlarımı alt üst ettin!"
"Polis çagiracagim! Defolun buradan!"
Sonra abim silahı belinden çıkarıp "Bir halt yiyemezsin! Benim korkummu sanıyorsun? Oho doktor,sen nerelerde kalmişsin,evet İlaydanı ben vurdurttum,ve evet onu kurtardigin için seni şuan öldüreceğim!"
Başım döndü,yerimde duramadım,divardan zar zor tutundum,birden gözüm vazoya çarptı,o doktor benim hayatımı kurtaran doktor ve ben onu asla öldürmesine izin veremem,hemde benim yüzümden! Tam tetiğe basacaktı ki vazoya alıp kafasına fırlattım kafasında parçalandı ama onu oldurəcek gibi değil,sadece inleyerek yere yığıldı,uyanıktı,sonra bağırarak "Yardım edin! Burada doktora silah sıkan bir adam var! Yardım edin!"
"Kes sesini lanet yaratık!"
Birden bir kaç doktor geldi.
"Ne oluyor burada!"
Arkasından Kerem Bey sert adımlarıyla gelip yanımda durdu.
"Bu şahıs doktoru vurmağa çalışıyordu!"
Zor duruma düşse bile ondan intikamımi çok kötü alacağim!
"Sen mi vurdun kafasına" dedi dişinin arasından sertçe Kerem Bey,sonra bağırarak "Senin yatağında olman gerekmiyor mu!" Dedi,yerimden sıçradım.Sonra kendimi toparlayarak,"İlk önce onu ben vurdum çünki doktoru oldurecekti,iki ise sizene benim yatakta olup olmadığından!" Dedim,başını yukarıya kaldirarak sabır dilenircesine nefes aldı.
"İlayda! Bana laf kaytarma! Hemen odana geç!"
"Geçmiyorum Kerem Bey!"
"Tamam sen bilirsin"
"Oh be bu kadar kola-" Dediğim an sozumu yarı birakarak beni kucağına aldı,sonra ise eliyle ağzımı kapattı,sert adımlarla beni odaya götürdü.
"Bıraksanıza ya beni!"
Bir şey demedi,ama yarama değmeye dikkat ediyordu.
Beni yatağa bırakarak bana baktı,sonra sırttı.
"Ne var gene!" Diye bağırdım.
Sonra masadakı anahtarı götürdü,"HAYIR YA!" Tam ayağa kalkacaktım ki hızlı adımlarla odadan çıkıp kapıyı yüzüme kilitledi.
"Kerem Bey!"
"Sesini çıkarma ve oraya uzan! Yoksa çok kötü olacak!"
Maalesef ki yerime uzanmak zorunda kaldım ne yapsam zaten kar,bana zarar.!HAYAT GERÇEKTEN BANA ÇOK KADDAR!
