💗💗💗Herkese selam,nasılsınız,umarim iyisinizdir,kısa bir bölümle yine ve yinede karsinizdayim.İyi okumalar💗💗💗💗💗
Gözümden bir damla yaş aktı,buna engel olamadım.
Kendimi toparlamaliydim,gözümde kizariklik bile olmamalıydı,çünki olursa Kerem bey beni bir odaya hapseder ama yinede sebebini sorardı.
Duşundugum ve dediğim gibide yaptım,zorda olsa kendimi toparladim,üzerime rahat bir şeyler giydim,o hizmetçi kiyafetini giyemezdim,çünki dardı,yaralarımın üzerinden 1 ay bile geçse ağrıları vardı,çok baskı yapamazdım.
Üzerime bol bir şeyle giyip aşağıya indim,merdivende kireç sürat Züleyhanı gördüm,bu kızın benimle ne alıp veremediği vardı? Diğer hizmetçilere göre daha nefret dolu bakıyordu.
Onun o suratına sadece göz devirerek karşilik verdin ve aşağıya indim,dilimin altında homurdanarak "Sanki ev değil şato mübarek" dedim.
İndiğimde koltukta oturan Kerem Beyi gördüm,yine hizmetçi ve patron ilişkisine girdim,sanki eskiden başka ilişkimiz vardıda.
"Kerem Bey bir şey istermisiniz?"
"Hayır"
Kalbim hançer girdi,çok soğuktu,neden böyle oldu ki? Ben olsam bende kırılırdım,hatta sorularına bile cevap vermezdim!
"Tamam" dedim düz bir sesle.
Birden kapı çaldı,kapıya yöneldim,tam kapıyı açacaktim ki Kerem beyin sesini duydum "Ben açarim" diyordu.
Başimi sallamakla yetindim sadece ve geriye çekildim,gelen sanarım abisiydi.
"Merhaba koçum" dedi abisi gulerek,gülse bile Kerem beye bakinca daha sert bir ifadesi vardı.
"Merhaba Agah"
Böylelikle abisinin isminin Agah olduğunu öğrendim.
Başını bana çevirince yüzünü buruşturdu ve "İy kadın" dedi,bir dakika ya ne dedi? İy kadınmi dedi? Etrafıma bakınca kadınların burada olmadiğini gördüm,Züleyha felan hepsi mutfaktaydı,niye ki?
Kerem Bey ne kadar bana kırgın bile olsa sabır dilenircesine kafasına yukarıya kaldırdı,dişinin arasından sert bir sesle "Abi yeter,doğru konuş"dedi,ama bunları söylerken bana bakmadı bile.
Abisi tiksinerek bana baktı ve tekrardan Kerem beye döndü "hizmetçin bilmiyormu ben bura gelince tüm kadınlar bir yere girer?"
Ne? Bir yeremi? Neden?
Çenemi tutamadim ve "Niye?" Diye sordum,artık beni öldürseler bile akıllanmayacaktım,korksam bile ağlasam bile aklıma gelenleri soyleyip oyle kaçacaktım,en azından korkak cüce diye bana seslenmezlerdi.
"Sana mı soyleyeceğim neden diye?"
Allahım sana geliyorum!
"Ben bana sorun demedim,sadece niye bir yere giriyoruz dedim,biz hizmetçiyiz ve bu evde size hizmet için varız,eğer biz bir yere girersek kendinizmi yemeğinizi yapacaksınız,gerçi buna inanmıyorum,eğer kendi işlerinizi yapa bilseydiniz bizi hizmetçi olarak bu eve almazdınız"
Oha ben ne demiştik lan boyle,arkama döndüğümde Züleyha ve diğer kadın hizmetçilerin şok içinde bana baktıklarını gördüm,inana biliyirmusunuz? Züleyha bile! Pot kirmistim gerçektende.
Önüme döndüğümde Kerem Beyinde suratinda şok ifadesi vardı,çünki onun yanında hiç boyle konusmamistim,korkak olmuştum.
Abisinin surati ise kireç gibiydi,kasları çatıktı.
"Bu ne saygısızlık boyle? Kerem sen hizmetçilerine patronla nasıl konusulacagi kuralını soylemedinmi?"
"Siz benim patronum değilsiniz,sizi daha tanımıyorum bile" dedim,aslında patronumdu da neyse.
"Patronunum! Kes sesini ve mutfağa geç"
Ağzımı açacaktim ki susdum,ona bunları odeteceğim.
"Bu evin çalışanı olduğum için beni hep göreceksiniz,kendi hür irademle şuan mutfağa gidiyorum,Kerem beye değilde size hizmet etmeleri için bahcivanları cagirirsiniz artık"
Şuan gözlerinden alov çıkıyordu,sırıtarak mutfağa girdim,herkes bana şok içerisinde bakıyordu.
Züleyha "Seni sevmiyorum ama çok iyi iş çıkardın,biz bile soyleyemiyoruz" dedi
Berrak "Kızım biz onu söylersek işten atılmış oluruz" dedi
Aysu teyze "İşten atilmakmi? Kafamizi kesip akşama yem yapar bunlar" dedi
Selma "Abartnayın canim o kadar da değil" dedi.
Selma ya bakarak "Ha şöyle ya! O bencil yaratığa haddini bildirmeliyiz,Agah Aksoy bize bir şey yapamaz!"
"Evet!" Dedi hepsi birden,işte bu be!
