Nasılsınız asklarımmmm
Bölümleri ozledinizmii?
Ben bir tık özledim.
Konu biraz ergensi olduğu için biraz moralim bozuk,unutkan olduğum için bazı olaylarıda atlamışım.
Neyse aşklarım iyi okumalar dileriimm.
Korku,nefret,kin,intikam duygusu,aglamak hissi,acı...
Hepsini şuan hissediyordum,bu çok kotuydu,hemde fazlasiyla kotuydu,ben bunları hak edecek ne yapmıştım ki?
Kerem beni terk etmişti,üstelik babama soylemişti,acılarım onun yüzündendi,onu affetmeyeceğim,bir gün olur da affedersem değerimi bil Kerem Aksoy,çünki ben kendime söz verince sözü tutarım,belki gecerli sebebin vardı? Bunu çok istiyordum,kendimi yanlış cikarmak istiyordum.
İlayda Dönmez sevdiği adam tarafından ihanete uğrayan zavallı bir kadın.
Karşımda duran Efe bana gözlerini dikmişti,ben gitmesini istiyordum ama lanet olsun gitmiyordu!
"Arkanı don" dedim,sesim titriyordu,dayanamıyordum,suracikta elime silah verseler kendimi öldürürdüm.
Gözlerini devirdi üzerime lanetli gelinliği atarak arkasını döndü."çabuk ol" dedi sert bir sesle.
Çekinerek üzerimdekileri cikardim,ayağa kalktım gelinliği düzgünce giyinmeye çalıştım.
Sonunda giyine bilmiştim.
Selçuk,yani babam olasıca herif hep kendi kötü halımı görmem için odada Ayna bulundururdu,ama ben bir defa bile o aynaya bakmamiştim,ama şimdi bakacaktım.
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.
"Giyindinmi lan artık" dedi Efe bağırarak.
Elimle kulaklarımı kapattım,artık bağırma sesi işitmek istemiyordum.
Daha fazla bağırmasın diye "evet" dedim,sonra beni oyle görmesin diye hemen elimi kulaklarımdan çektim,alaya çevirirdi acımı.
Bana boş ifadeyle bakıyordu.
Aynanın karşisina geçtim ve ilk takildigim yer yüzüm oldu,kapaticilar sayesinde bilinmiyordu ama hafif kizarikliklar görünüyordu,buda kapıya carpmisim gibi duruyordu.
Elbiseye bakinca yüzümü buruşturdum ama buruşturmaz olaydim,yüzümden çok kötü sancı vurduğu için inledim,aynadan arkaya baktigimda Efenin acımla zevk aldığını gördüm.
Hemen gözlerimi ondan çekerek təkrar aynaya baktım,elbise çok abartı bir elbiseydi,bu neydi boyle? Ama elbise neydi ki? Ben kendimden kaç yaş büyük adamla evleniyordum,belkide amca diyeceğim biriyle...
Gözlerim doldu,hemen gözlerimi sildim.
Yetmezmiydi bu kadar acı? Ben bunları hak etmemiştim ki,neden kötüler acı çekmiyordu? Neden hep masumlar çok acı çekmiyordu.
Yok hayır ben tamamen sucsuzum demiyorum,belkide suçum vardır ama günahların içinde yüzmüyordum değil mi? Efe? Efe neden az acı çekiyordu? Neden hep acı cektiren o oluyordu da acı çeken o olmuyordu?
Beni neden hiç sevmediler ki?
Daha fazla gelinliğe bakarsam kusacağimi hissettim ve hemen gözlerimi oradan ayırdım,gelinlikle nasıl ötürülür da bende zorla oyle oturdum.
Efe son kez kucumseyerek baktı ve odadan çıktı.
Neden gelmiştin ki zaten?
İhanet duygusunu tatmıştım ben,bana başkalarının ihaneti koymazdı ama sevdiğim adamın,evlendiğim adamın ihaneti çok koydu be...
Ben bunu hak etmiyordum,hep soyledim hep soyleyeceğim,ben bunu hak etmiyordum.
Üzüldüğümde hep soyledigim bir şey vardır,çiçek...
Sulanmamış çicek,veya sulanıp sonra terk edilen bir çiçek.
Sanki bir bağdaydım,o bağda çok güzel çicekler vardı,birden bağın sahibi bağını terk etti,çicekler öylece kaldı,oradakı bir çiçek soldu,ama garip bir şekilde digerleri solmadı,solmayanlar benden nefret eden bana kötülük yapan insanlardı,ama solan tek çiçek bendim,yok oluyordum...
Ben hep yok olacaktım ki zaten...
Bölüm nasıldı aşklarimmm?
Görüşmek Üzereeeeğ
