Journey to your heart

Chapter 4

Riah POV

Pag sakay ko ng kotse hindi ko mapigilan na maalala ang ngiti niya, hindi ko napigilan ngumiti din. Tinanong ako ni manong driver kung san punta namin.

Tinignan ko ang aking relo at "manong sa Tagaytay po tayo" alam na niya kung ano pupuntahan namin dun sa restaurant ng ninang ko, dun ako napunta pag sobrang stressful dito sa real world ko. Dun ako napunta kung san malayo sa mga problema. Nakatingin lamang ako sa bintana habang na biyahe.

Biglang nag ring ang phone ko, si Ken natawag.

"Yes?" Sagot ko sa kanya.

"Ok ka lang ba? Bakit ang aga mo umuwi?" - ken

"Bigla sumama ang pakiramdam ko." -riah

"Gusto mo puntahan kita at dalan ka ng prutas? - ken

Napangiti at napailing ako, bestfriend ko talaga super concern. Kung hindi ko lang sha bff matagal ko na inisip na may gusto sakin toh pero i don't assume sabi nga naman nila never assume coz you'll just make an ass of your self.

"Hindi na ken. I'll be fine and besides matanda na tayo para ibaby mo pako. Alam mo yang pagiging sweet mo ang ginagamit mo para mahulog ang mga babae mo sau eh buti na lang talaga mag bff tayo naku kung hindi, naku naku naku buti na lang talaga." Natatawang sabi ko sa kanya.

Tumawa din sha ng malakas "alam mo hindi pa naman huli ang lahat alam ko naman pinag nanasaan mo din ang kagwapuhan ko hahahahahahaha. Oh sige na mag tratrabaho nako since bigla ka tinamad i have to step up hahaha" - Ken

"Sige ken thank you talaga, what am i going to do with out you?" Pambobola ko sa kanya habang nakangiti. - Riah

"Hay nako sige na nambola ka pa magtratrabaho nako at baka sabihin ng boss ko eh nakikipag chismisan lang ako sa oras ng trabaho" - Ken

"Hahahaha ok baka masungitan ka pa niya balita ko super sungit nun parang nag memenopause, sige bye and thank you ulit."

Bumalik na ulit sa labas ang tingin ko. Im just looking outside habang nabbyahe from a very busy and crowded streets slowly turned into trees, cows lots of cows tas naging palayan. Haaay napangiti ako malapit na kami. Ang ganda lang pag masdan ng nature. Ang daming mga nagtitinda ng prutas sa daan. Ilang minuto pa ay lumiko na kami sa isang parking space ng restaurant na may nakalagay na LIGAYA'S RESTAURANT AND SWEETS. Andito na kami. Yay nasabi ko sa sarili ko excited nako makita sila, miss ko na sila. Bumabalik ako sa pagkabata pag andito ako.

"Manong and Tito dave baba nadin kayo para makakain din kayo." Sabi ko sa kanila and yes mabait ako sa kanila sa opisina lang naman ako masungit kasi super stressful, napag didiskitahan ko minsan mga empleyado ko pero nabawi naman ako sa mga bonus and incentives nila pag maganda ang performance nila and may medical benefits din sila.

"Opo mam, salamat po" sabay nilang sabi.

Pinagbuksan ako ng pinto ni Dave at pinayungan ako ang init kasi. Si manong naman nag hanap ng parking. Pumasok kami sa restaurant at binati kami ng isang waitress. "Welcome to LIGAYA restaurant and sweets kung san maligaya kayong aalis dahil sa kabusugan." Nakangiti niyang sabi samin. Napangiti ako at tumaas kilay ko. Kelan pa nagkaron ng welcome phrase dito.

"For how many po mam?" Magalang niyang tanong.Bago siguro toh at hindi ako kilala.

"Andito ba ang may ari?" Tanong ko sa kanya.

"Ummm po? Bakit po may nagawa po ba akong mali? Saglit lang po at tatawagin ko po si mam." Natatarantang sabi niya.

Tumakbo sha at hinanap ang may ari ng restaurant ang ninang ko. May lumabas na isang singkit, matangkad at mestisa na dalaga, nakalugay ang kanyang itim na mahabang straight hair tas naka suot sha ng polo shirt na may ligaya ang hanap ko sa top left corner ng polo shirt nia at naka black leggings sha. Nakangiti shang tumakbo palapit sakin at niyakap ako.