Journey to your heart

Ch 29

Rhia POV

Joe: If I can't have you, no one can!!!

Ken: RHIAAAAAAAA!!!!

Nakatutok sa akin ang baril at narinig ko na lang na pumutok ito at sakto naman na bigla ako niyakap ni Ken mula sa likuran at bigla niya ako inikot, narinig ko pa siya sinigaw ang pangalan ko. Nakarinig ako ng isa pang putok ng baril pero hindi ko na alam kung saan ito nggaling. Hinarap ko si Ken para yakapin dahil wala ako nararamdaman sakit, kinabahan ako. Pag yakap ko sa kanya bigla ko nakapa ang isang bahagi ng kanyang likod ay basa, tinignan ko ang aking kamay at puro ito dugo. Nakita ko din si Joe na bumagsak at may tama naman siya ng baril sa may dibdib, siya naman ay nilapitan ni Mr. Salameda Sr.

Rhia: No no no no! Keeeeen! DAMN IT KEN BAKIT MO SINALO YUNG BALA!?!

Dahil narin sa kabigatan niya ay napaupo kaming dalawa at yakap yakap ko parin siya. Nginitian lang niya ako.

Ken: Syempre mahal kita eh. Pang bawi sa mga katarantaduhan ko noon.

Rhia: Asan na ang ambulansya!?!?! Stay with me Ken. STAY WITH ME!

Tuloy tuloy parin ang pag agos ng dugo mula sa tama ng baril. Bigla siya nawalan ng malay. Lumapit si Raine at tinakpan niya ang may tama ng bala para tumigil ang pag daloy ng dugo. Bigla ako naiyak ng nawalan ng malay si Ken. Narinig kong sumigaw si Raine para hanapin ang ambulansya. Niyakap ko ng mahigpit si Ken at tuloy tuloy ang aking pag iyak. Nadudurog ang aking puso.

Rhia: KEEEEEEEN!!!!!

Dumating ang ambulansya at wala parin siyang malay. Naka diin parin ang kamay ni Raine sa kanyang likod sa may sugat, walang nag rerehistro sa aking utak. Everything is blurry d ko rin naririnig ang ngyayare ang nasa isip ko lang ay si Ken tinamaan ng bala dahil sa akin. Tuloy tuloy lang ang pag agos ng aking luha, natauhan lang ako ng kinuha ng mga EMT si Ken sa aking mga bisig. Nakita ko ang aking damit at mga kamay punong puno ako ng dugo niya, nanginginig ako sa takot. Hinila ako ni Raine papuntang kotse para sundan sila. Siya ang nag drive, at hawak niya ang kamay ko habang sinusundan naming ang ambulance. Buti na lang andito si Raine dahil hindi gumagana ang utak ko dahil sa pag-aalala ko kay Ken.

Pag dating namin sa hospital, pumarada ang ambulansya sa may pinto ng ER. Binaba ng EMT ang stretcher kung saan naka higa si KEN ng patalikod. May dalawang EMT na naka-alalay sa kanya. Yung isa ay nakahawak kung san siya may tama ng bala para mag slow down ang pag dudugo niya, naka hook up narin siya sa oxygen, nilagyan nila siya ng EKG at naka dextrose narin siya. Yung isa naman na EMT ay nag bibigay ng report sa nurse at doctor.

EMT: Male, unconscious with gun shot trauma, profusely bleeding and we can't stop it even though we already put a pressure dressing on it. He has Sinus Tachy and Labored breathing. 

The doctor and nurses all nodded, they are all on serious mode.

DR: Call the OR and tell them to prepare it STAT!

The doctor told the nurse.

The nurse ran to the nursing unit and called the OR.

Dr: Kayo po ba ang family ng pasyente?

Rhia: Well he is my bestfriend, nasa province po ang family niya.

Dr: Okay, I just need to know if he has any allergies to anything especially meds or latex?

Rhia: Not that I know of and he use condoms so I'm sure he is not allergic to latex.

I told the DR in a joking tone and he smiled.