ch 19

3.5K 85 7
                                    

Rhia POV

Narinig kong sumara ang pinto ng opisina ko, kakaalis lang ni Ken. Napasandal ako at naisip ko bigla si Raine. Na imagine ko sila magkasama ni Ken at magka holding hands. Tinanggal ko ang salamin ko at minasahe ko ang sintido ko. Hindi mo na dapat naiisip si Raine, Rhia. Remember she left you. Napatayo ako sa naiisip ko. I looked outside, tinanaw ko ang kabuuan ng siyudad. Kitang kita ang mga kotse, jeep, bus, motorsiklo na nag uunahan ang mga taong naglalakad. Problema din kaya nila ang pag-ibig? Nasaktan at naiwan na din kaya sila? Napa buntong hininga ako.

Anong bang ginagawa mo Rhia? Masaya ka na kay Joe! Mabait siya, mahal ka niya at higit sa lahat hindi ka niya iniwan, sumbat ng konsensya ko.

Naputol ang aking pag iisip ng bigla pumasok ang secretary ko.

"Ms. Rhia this has been delivered for you." Nilagay niya ang isang light peach na sobre sa desk ko. "And you have a conference video call with your supervisors in Chicago, N.Y, Las Vegas and California in half an hour. Do you need anything?" -Sandy

"Ok. Green tea please and thank you"

"Yes, Mam. Creamer?" -Sandy

"Yes pls."

Bumalik na ako sa desk ko at umupo na sa upuan ko para tignan ang laman ng envelope. Pag bukas ko ay lumantad sa akin ang peach invitation card with Salazar group and company logo embedded in front of the card.

"You are invited to the Homecoming party of our only daughter Ms. Alexandria Raine Salazar this Saturday @8pm. Dress to impress."

Hindi ko na binasa ang rest of the information na nakasulat sa card. I tossed it sa basurahan sakto naman dating ni Sandy. Tinignan niya yung card sa trash.

"As a friend my opinion you should go" -Sandy habang nilalapag niya ang tea ko sa table ko with tuna sandwich.

Tinignan ko siya at ang pagkain na nilapag niya sa table ko. Tinaasan ko siya ng kilay at inirapan ko siya.

"Sorry hindi mo na ako masisindak sa ganyan mo Ms. Andrada." Sandy with a smirk plastered on her face.

Tinignan ko siya at napangiti narin ako. Napailing lang ako. Isa siya sa mga tao na hindi ako iniwan when i was in my dark times. She knows everything at hindi din siya boto kay Joe.

"You know mas gusto ko pa yung mga days na takot ka sakin" palabiro kong sabi sa kanya at nginitian lang niya ako.

"Pumunta ka na, invited ka naman......unless hindi mo pa siya kayang makita." Panunukso ni Sandy sakin.

"Hindi sa hindi ko siya kayang makita, i moved on. I just don't see the purpose of going there. Hindi naman kami talaga close and never naman kami naging friends. If it's about business naman I already know her" mahaba kong explanation.

"Ayaw mo ba ng closure?" -siryosong tanong ni Sandy. Napabuntong hininga ako.

"Closure na sa akin yung iniwan niya ako. I don't need to be associated with her unless it's about business." Siryoso kong sabi. "And why did you give me a sandwich hindi naman ako nahingi ng sandwich."

"Lunch na. Kaya kumain ka. Ako naman ay mag lunch break po mam" naka ngiti niyang sabi habang papalabas ng office ko.

"Oh ok. Lunch na pala hindi ko namalayan ang oras. Salamat Sandy."

"You're always welcome. Sige kain muna ako, kumukulo na tiyan ko sa gutom." Nakangiti niyang sabi.

Natawa naman ako sa sinabi niya at ng pag sara ng pinto ko hindi ko mapigilan sarili ko hindi tignan ulit ang card. Napaisip ako sa sinabi ni Sandy. Kailangan ko ba ng closure?

No you don't like that you said earlier closure na yung pag alis niya!

Kinuha ko ang card sa trash can and I uncrumpled it then i used my sanitizer. Kakain na nga lang ako.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤Saturday night¤¤¤¤¤¤¤¤

Buong maghapon ko pinag isipan kung pupunta ako or hindi sa homecoming party ni Raine. I tried to busy my self para hindi ko maalala pero everytime i took a break nagtatalo ang isip ko kung pupunta ako or hindi. Napag desisyunan ko hindi na talaga pumunta instead pinag luto ko si Joe ng favorite namin dalawa na chicken Phad Thai and infairness success naman ang first try ko.

Ding!

Dong!

Ding!

Dong!

Pinag buksan ko ng pinto si Joe at ang gwapo ng bf ko. Naka ripped jeans and white T-shirt lang siya pero ang gwapo niya at ang bango niya. He's using my favorite cologne that i gave to him. May dala siyang wine and flowers. He gave me a very passionate kiss agad at ang lake ng ngiti niya.

He inhaled the scent of the food i cooked.

"Hmmm babe ang bango ah what's our dinner? Anong binili mo?" Nakangiti niyang tanong sakin habang naka yakap siya sakin. This is why i like it better pag wala kami sa opisina lumalabas ang pagiging bata at playful niya.

"Babe i cooked" nakangiti kong sabi at ang mukha niya parang d makapaniwala. Hinila ko siya sa may dining table kung saan naka handa na ang lahat. Tuwang tuwa siya sa nakita niya.

"Woooow! favorite ko toh ah! Pero babe edible ba yan?" Nakakaloko niyang tanong. Siniko ko naman siya. "Ouch joke lang naman."

"Oo edible yan, tikman mo kaya." Siryoso kong sabi sa kanya.

Binigyan ko siya ng isang subo at sinubo naman niya.

"Hmmm sarap babe kain na tayo" nanlaki ang kanyang mata at ngumiti ng napakalake, habang umuupo sa upuan niya. Natuwa naman ako sa reaction niya. Pinaglagay niya ako ng pagkain at tapos kumain na siya at parang nakalimutan niya ang kanyang table manners dahil sunod sunod ang subo niya.

"Babe dahan dahan naman baka mabilaukan ka niyan, madami pa diyan oh" Nakangiti kong sabi sa kanya at kumain na din ako.

"Babe ang sarap mo pala mag luto....grabe siya.....ang swerte ko talaga sa gf ko. Maganda, sexy, mabait, matalino tas ngayon masarap pa mag luto. Thank you babe." Nakangiti niyang sabi sakin at hinawakan niya ang aking kamay at pinisil ito tapos kumain na ulit siya.

"You're welcome. Yaan mo babe pag may time pag luluto ulit kita." Nginitian ko din siya.

Since ako ang nag luto siya naman ang nag hugas ng dishes. After namin kumain we just spent the whole night watching movies while cuddling. I think tama ang desisyon ko hindi pumunta sa party ni Raine. After kwentuhan and 3 movies nakatulog na kaming magkayakap na dalawa.






A/N: Happy New Year po! Sorry late ang bati ko. Maraming salamat po sa lahat ng readers.

Journey to your heartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon