Journey to your heart

chapter 6

Riah POV

Kriiiiing!

Kriiiiinggg!!!

Kriiiiinggg!!!!

Namulat ang mata ko at pinatay ko ang alarm clock. Ugh! Sino ba ang nag imbento ng alarm clock!?!? Bigla ko narealize Monday na nga pala and today ang first day na wala na si Raine sa office, tapos na ang 3 months niya.

She did so well ang bilis niya matutunan lahat ng tinuturo ko sa kanya. Sa umpisa lage kami nag argue dahil she doesn't like to back down at pag sobrang sungit ko na tumataas na din boses niya. Pano hindi sanay ng napagsasabihan. Pareho strong ang personality namin that's why we bumped heads, walang gusto magpatalo. Ilang beses din sha nag walk out sa office ko. Isa yun sa gusto ko sa kanya ang pagiging strong niya and yes readers tama po ang nabasa niyo naamin ko na sa self ko na gusto ko sha pero sa kanya shempre hindi pa. 3 months siya nasa tabi ko pero never ako nag confess ng feelings ko. There's too many reasons why i can't tell her my feelings. Una i dont know kung napatol siya sa same sex, 2nd ang bff ko si Ken nililigawan siya and 3rd confuse pa ako.

Hindi ko alam kung totoo ba toh nararamdaman ko or infatuation lang and if ever na it's real mapapanindigan ko ba siya? Kaya ko ba siya ipaglaban sa mapanghusgang mundo na ito?

Haysh! Yun lang nasabi ko sa sarili ko habang nag iisip may kakambal pang buntong hininga na malalim yan.

Nakahiga parin ako sa kama ko, nakatitig lang ako sa kisame at hindi ako nagalaw. Tinatamad ako pumasok sa trabaho, maalala ko lang siya. Parang ang bigat sa loob ko na hindi na siya magiging parte ng araw araw ko. May tumulong luha sa kanang mata ko, pinahiran ko ito nagulat pa ako dahil ganito ba talaga ako ka sad para maiyak. Nasanay lang siguro ako na lage ko siya kasama kaya sobrang miss ko siya and crush lang yun hahaha crush? Tama yun lang yun. Teenager ka?

*******flashback******

Nagmamadali ako pumasok sa opisina, nasobrahan ako ng tulog dahil nagkita kami ni Joe kagabi. Nagulat pa secretary ko ng nakita niya ako dahil lage ako maaga dito. I just went straight to my office, hindi ko na siya napansin dahil ang dami ko pa kailangan asikasuhin, umuwi kasi ako ng maaga kahapon. Pag upo ko sa desk ko may nakita akong kape and turkey sandwich. May sticky note yung mug ng kape "good morning =)" and i saw the files that Ken was talking about.

Napangiti naman ako sa simple gesture na yun. So she's here akala ko hindi na siya papasok. I thought she would not be here coz I'm sure my secretary taught her all the responsibilities she needs to know and from what I've heard she doesn't know the meaning of "responsibility".
Lalo na after now that i read her file from the private investigstor Ken hired. This is the only way i know how to get to know someone, i don't do what other people do to get to know someone, for a simple reason I don't have time and i dont want to. If someone will be in my business or in my life i need to know they can be trusted enough for me to let them be part of what i worked so hard. I can read people, it's a gift and a curse and it's also the reason why I am here in my position but i've always been segurista, i don't take anything lightly. I'm always prepared and ahead of everyone else. Iisipin palang nila gawin alam ko na.

My train of thoughts were cut off when I saw her walking towards my desk with a smile on her face. Natulala na naman ako. Bakit ba parang lage na lang bumabagal ang oras pag nakikita ko siya baka naman anghel talaga siya kaya parang laging magical pag nakikita ko siya. Bumalik ako sa mga papeles na inaaral ko kanina bago siya dumating. First day niya as my P.A so i don't know what to expect from her.

"Good morning Ms. Andrada. I just want to remind you that you have a meeting in an hour." Sabi niya sa akin habang nakatingin sa ipad niya. Tinitignan ko siya mula ulo hanggang paa. She's wearing an office attire, ang ganda nia.... Nahuli nia akong nakatitig sa kanya, nahiya ako kaya binaling ko sa labas ng window tingin ko.