Three Mind One Body (Ongoing)

Part - 6 (U&Z)

Uni

ငါက မောင်တို့နဲ့ထိုက်တန်ပါ့မလား?..............

အဖေဟာ မှန်ကိုပေးလာသည်။ ခိုနားရာမှန်ကိုယူလိုက်ပေမဲ့ မကြည့်မိသေးပါ။ ဘယ်ဘက်ရင်အုံကနှလုံးသားလေးက တဒိန်းဒိန်းနဲ့ခုန်နေသလို ခြေထောက်တွေလည်းမခိုင်တော့ပြီ။ အသက်ရှုနှုန်းတွေ ကစဥ့်ကလျားဖြစ်သွားသလို ခံစားနေရသည်။ အဖေကိုကြည့်တော့ အဖေကကြည့်ရန် ခေါင်းညိမ့်ပြလေသည်။စိတ်ကိုတင်းပြီး မှန်ကိုကြည့်လိုက်ပေမဲ့ အမှောင်ထုတစ်ခုသာ။ ဟုတ်ပါတယ် ရာ့မျက်လုံးတွေဖွင့်မကြည့်ရသေးပါ။ မှန်ကမျက်နှာရှေ့ရောက်နေပေမဲ့ ရာ့မျက်လုံးတွေမဖွင့်ရသေးပါ။ နောက်ဆုံးအားတင်းပြီး မျက်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်ကြည့်ရာ မျက်တောင်ရှည်တွေကြောင့် မြင်ကွင်းကိုသေသေချာချာသဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရသေး။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ထင်ထင်ရှားရှားမြင်ရတော့သည်။

မှန်ထဲမှာ ခိုနားရာရဲ့မျက်နှာက ခုနကမျက်ရည်ကျထားတာကြောင့် သနပ်ခါးလေးတွေ ပျက်သွားလေပြီပေ။ ထိုအချိန်မှာ ထူးဆန်းတာတစ်ခုက ခိုနားရာရဲ့လည်ပင်းမှာစွတ်ပြီးသားရှိနေတဲ့ လည်ဆွဲတစ်ခု။ ငွေမင်ရောင်ကြိုးမျှင်လေးနှင့် ကျောက်အဝိုင်းလေးတစ်ခုကိုဆွဲပြီးသားရှိနေသည်။ ဒါတွေမက အဲ့ကျောက်လေးက အရောင်ပြောင်းသည်ပေ။ စစပိုင်းချင်း အပြာရောင်ပြောင်းပြီး ဒုတိယအကြိမ်မှာ အနီရောင်ပြောင်းသည်နှင့် နောက်ထပ်ပြီး အနက်ရောင်ပြောင်းသွားသည်။

ဒါ.... ဒါ..သူတို့ရဲ့မျက်လုံးအရောင်တွေပဲ။ ငါက ထိုက်တန်တဲ့သူလား?  ထိုအချိန်မှာ ရုတ်တရက်အဖေကရယ်လာသည်။ နောက်တော့ လက်ခုပ်တီးကာ........

"Ha ha.... welcome to the Brisema family...my son..."

ရာ ဝမ်းသာလွန်းလို့ ဒုတိယမ္ပိ မျက်ရည်ကျရပြန်သည်။ အဖေ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲဝင်လိုက်ပြီး ငိုချလိုက်တာ အဖေကကြောင်သွားပေမဲ့ ပြန်ဖက်ပြီး ခိုနားရာရဲ့ ကျောလေးကိုပုတ်ပေးလာသည်။ ဒါပေမယ့် ရာနားမလည်တာ ရှိသေးတာကြောင့် ရင်ခွင်ထဲကပြန်ထွက်လိုက်ကာ.....

"အဖေ.. ဒီလည်ဆွဲက ရာလည်ပင်းမှာ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးရှိနေတာလဲ"

"မှော်အစွမ်းလေ "