Kabanata 6: Part 2

1.9K 49 5
                                    


“Mag-ingat ka sa pagmamaneho anak.” Paalala ni Mona sa kanyang anak at nilapitan ito upang yakapin.
Tumango naman si James bilang sagot sa ina at pagkatapos ay tinignan niya ang kanyang ama.

Tahimik lang ito na nakatayo sa likod ng kanyang ina at walang imik, tila ba nagd-dalawang isip pa ito kung lalapitan niya ba ang kanyang anak upang yakapin rin ito.

Hindi na nakapaghintay pa si James at siya na mismo ang lumapit kay Arthur upang yakapin ito, dahilan para maestatwa sa pagkakatayo ang kanyang ama. Hindi nito inaasahan na ang anak niya pa ang unang lalapit sa kanya.

“Mag-ingat ka anak.” Mahinang bulong nito sa anak habang hinahaplos ang ulo nito dahilan para mas lalong humigpit ang pagkakayakap ni James sa ama.

Mabilis ring naghiwalay ang dalawa ng marinig ang mahinang pagtawa ni Mona, nang lingunin nila ito ay nakita nilang nakatakip ito sa bunganga habang pinipigilan ang sarili na matawa ng malakas.

Halos maging kamatis ang mukha ng dalawa sa pula ng kanilang mga mukha dahil sa hiya na kanilang nararamdaman. Malakas na tumikhim si Arthur upang patigilin ang kanyang asawa at para na rin mabawas-bawasan ang hiyang kaniyang nararamdaman.

“Mauuna na ako baka ma-late na ako mom, dad.” Nakangiting pagpapaalam ni James at naglakad na papunta sa kaniyang sasakyan. Nang makapasok ay agad niyang binuhay ang makina at pinaandar na ito, hinintay niya ang kaniyang ama na buksan ang gate at nang makalabas ay nakita niya pa ang kaniyang mga magulang na kumakaway sa kaniya.

Bumusina siya bilang tugon sa dalawa at agad na nagmaneho paalis. Hindi pa man siya nakakalayo ay nakita niya mula sa side mirror ang paghalik ng kaniyang ina sa kaniyang ama, nang makalayo ay doon lamang nawala ang ngiti sa kanyang labi at halos magngitngit na ang kanyang mga ngipin.

“Kalma lang, kaunting panahon nalang at makukuha mo rin ang gusto mo.” Bulong ni James sa kanyang sarili at pilit na pinakalma ang kanyang sarili. Nang tuluyan niya ng maikalma ang sarili ay pinili niyang pumarada muna sa isang tabi at lumabas para magpahangin ng sandali.

Habang nakasandal sa kotse ay hawak-hawak niya ang kaniyang cellphone habang tinitignan ang mga litratong pasikreto niyang kinuhanan. Di niya mapigilang mapangiti sa tuwing nakikita niya ang litrato ng kanyang ama na hubad, hindi niya akalain na ang katawan ng ama na matagal na niyang inaasam ay matitikman niya ng gabing iyon. Ngunit ang kapalit nun ay ang pagbabago ng kanilang relasyon, pakiramdam niya ay mas lalo silang nagkalapit at the same time ay mas lalo rin silang nagkalayo sa isa't isa.

Napaka-komplikado kung tutuusin, pero sa tuwing naiisip niya palang na mayayakap niya ang kaniyang ama sa pagtulog at gigising na ang bubungad ay mukha nito mas lalong nabubuhay ang kagustuhan niyang angkinin ito.

Nang makuntento sa pagtingin sa mga larawan ng ama ay balak na sana niyang bumalik sa loob ng kotse ngunit agad na natigilan ng makita ang taong nasa kabilang parte ng kalsada, hindi niya maialis ang tingin niya rito at halos mamuti na ang kaniyang kamao sa higpit ng pagkakakuyom nito.

Ang lalaki sa kabilang parte ng kalsada ay nakatingin rin sa kanya habang nakangisi, tila ba nang-aasar ito at talaga namang epektibo sapagkat nanginginig na ang katawan ni James sa galit. Ang lalaki ay nakasuot ng business suit at may hawak pang suitcase sa isang kamay, ngunit ang hindi maatim ni James ay ang pagmumukha nito.

Balak sanang puntahan ito ni James nang biglang tumalikod ang lalaki at nagsimula ng maglakad paalis, kumaway pa ito sa kanya habang nakatalikod at unti-unti nang nawala sa kaniyang paningin.

“May araw ka rin sakin tanda. Mahuli lang kita sisiguraduhin kong sa aso ka na manghihiram ng mukha.” Nanggagalaiting saad niya habang nakatingin sa direksyon kung saan dumaan ang lalaki. Makalipas ang ilang minuto ay hindi niya pa rin magawang mapakalma ang sarili kaya naman napagpasyahan niyang wag na munang pumasok sa paaralan ngayong araw.

Dumiretso siya sa kanyang condo at nagkulong sa kwarto. Dito ay nakahiga lamang siya habang nakatitig sa kisame, ang tanging laman lamang ng kanyang isipan ay ang kanyang ama, ina, at ang misteryosong lalaki kanina sa kalsada.

Sa tuwing naaalala niya ang nangyari kanina ay mas lalong umiinit ang kanyang ulo, gusto niyang magwala at hanapin ang taong iyon, gusto niyang sirain ang mukha nito sapagkat hindi ito karapat-dapat na gamitin ang itsurang iyon.

“Hindi ko alam kung bakit nagpakita ka ngayon sakin, pero hindi ko hahayaan na magtagumpay kayo sa mga plano niyo. Una kayong babagsak!” Galit na galit nitong sabi sa kaniyang isipan. Alam ni James na kailangan niya ng gumawa ng aksyon, akala niya ay may oras pa siya para isagawa ang kaniyang mga plano.

Ang hindi niya inaasahan ay ang maagang pagsulpot ng lalaking iyon, dahil sa kaniya ay nasira ang mga planong binubuo niya. Kaya naman hindi na siya makapaghintay na mahuli ito at ibigay sa kanyang ama bilang regalo.

“Alam kong hindi matutuwa dito si Arthur, pero alam kong kapag ibinigay ko sa kanya siya at nalaman niya ang totoo ay pipiliin niya ako, at magiging sa akin na siya.”  Sabik si James na magkatuto ang kanyang mga iniisip.
Ni hindi niya na nga napansin na tinawag niya na ang kanyang ama sa pangalan nito, ang tanging naging laman na lamang ulit ng kanyang isipan ay ang kanyang ama.

***

© RUSSENCE



Ang Tinatagong Lihim ni James | SMUTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon