රෝයි...
බොස්...
වාහනේ ගනින්...ඔෆිස් එකට ගිහින් එන්න ඕන...ශේනු...
ඕ...
ඕ නෙවේ...මන් ඔෆිස් එකට යනවා...එනකොට මොනවහරි ගේන්න ඕනද...
ම්හුක්...ඩේටා කාර්ඩ් එකක් දාගෙන යන්නකො...
ආ යකෝ...ඊයෙ නේද එකක් දාලා දුන්නෙ...ඒකට මොකද කරේ...
කෑවා...
මේක හරියන්නෑ...දැන් උබ ඕකම කොට කොට ඉදපන්...දෙන්නෑ...
අනේ...ම්හුක්...අනේ අනේ...
හරි හරි...මගුල...අහින්සක මූන දාන්නෙපා..කාර්ඩ් දාලා හරියන්නෑ උබට...උබ ඩේටා කනවා...පැකේජ් එකක් දාන්නම්...මන් ගිහින් එන්නම්...පරිස්සමට ඉන්නවා....
නලලටත් හාදුවක් දීලා පරිස්සමින් ඉන්න කියන එක දහ වතාවක් විතර කියලා එයා රෝයි එක්ක යන්න ගියා...
ෆ්‍රිජ් එකේ තියන හැම මගුලෙන්ම චුට්ට චුට්ට කාලා ආතල් එකේ ටීවී එක ඉස්සරහට වෙලා පින්ක් පැන්තර් බලන ගමන් හිටපු මට එක පාරටම ගෙදර ඉස්සරහා වාහනයක් නතර කරනවා ඇහුනත් කේශ්ගෙ වාහනේ සද්දෙ නෙවේ නිසාම මන් ගනන් නොගෙන ඉද්දි එක පාරටම ගෙදර බෙල් එක වැදුනා සද්දයක් නැතුව තිබිලා එක පාරටම සද්දයක් එනකොට මන් බය වෙද්දි උනත් ආපු එකෙක් ඕන නම් යයිනෙ කියලා හිටියත් ගෙදර බෙල් එක එකදිගට වදිද්දි අතේ තිබුන රිමෝට් එකත් සෝෆාව උඩට විසි කරලා ගිහින් දොර හිලෙන් බැලුවෙ කවුද කියලා...හතරක් ඉන්නවා..මැර පාටත් නෑ...කේශ්ගෙ යාලුවොද...ඕන එකක් කියලා මන් දොර ඇරියෙම කේශ් හම්බෙන්නද කියලා අහන ගමන් උනත් ඉස්සරහින්ම හිටපු එකා කට කොනින් හිනාවෙන ගමන් සුදු පාට රෙද්දක් මූනට ඇල්ලුවෙ උනේ මොකද්ද කියලවත් හිතාගන්න බැරුව එහෙමම සිහි නැතුව මාව වැටෙද්දි...
ලාවට වගේ සිහිය තිබුනත් ඇග පන නැති නිසාම මන් ඔහේ මාව වාරු කරන් හිටපු ඇගටම හේත්තු වෙලා වාඩි වෙලා හිටියා...මොකක් වෙනවද කියලා නොදැන හිටියත් අනිවාරෙන්ම වාහනේකින් කොහෙ හරි යන ගමන් කියලා නම් මට තේරුනා...ඇස් පවා වහලා නිසා කිසි දෙයක් පෙනුනෙ නෑ....අනේ කේශ්...
ටික ටික ඇගට පන එද්දි මන් දගල දගල අත් වලට ගැට ගහපු රෙදි පටි ගලවගන්න උත්සහ කලත් බැරි වුනා..
