Çöl ve Yağmur

ERKEKLERİN ZAAFI:AŞK

Kapıyı çalsam mı yoksa kaçsam mı diye çok düşünürken Ege önüme atlayıp çalmıştı. " kaç saat oldu farkında mısın?" diye inkar edince haklıydı. Kapı açılınca Zehra beni görmüştü. "Kaan abii hoşgeldin, Ege abi sende ve adını bilmediğim güzel abla" dedi. Gülümseyip kucağıma aldım içeri girdiğimde tırsmadım değil he. "ablan nerde fıstık?" kıkırdayıp oturma odasını işaret etti. "herkes orada mı peki küçük hanım?" kafa sallayınca oraya doğru ilerliyordum arkamda ki beni teşvik eden grup sayesinde rahattım. "yaparsın güveniyoruz sana aslanım" diyordu Deniz. Oturma odasına girdiğim gibi Berk abi ayağa kalktı aynı şekilde Erdem abide. Azranın hala telefona bakması da ayrı bir çoktu şoktu. "ne işin var yine?" diye üstüme yürüyen bir Berk vardı karşımda. Sonunda telefondan başını kaldırdınız efenim bakışı attım Azraya. Yerinden kalktığı gibi yanıma gelmişti. Berk abinin önüne geçip "dursana abi, neden gelmiş öğrenelim dimi?" demişti kurtarıcı meleğim. "şimdi sen git babanın kucağına otur ve kalkma tamam mı Zehracım" diye fısıldadım. "evet dinliyorum neden geldi bu hergele!" demişti Azra arkasına bakınca anladım sıra bendeydi. "Berk hergele deme Zehra burada" Yeliz teyzem be. "uff anne başlama şimdi" dedi Berk abi, aaa çok ayıp anneye öyle denir mi? "Berk!" diye sesi sonunda çıkan Erdem abi gözlerini bende birleştirince bir güven sarmıştı tüm vücudumu. " nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bildiğim tek şey kardeşini, kızınızı o kadar çok seviyorum ki anlatamam. İkinizde beni çok iyi anlayacağını biliyorum. Erkek aşık olunca aklından hiç çıkaramıyor ki devamlı onu düşünüyorsun. Öyle bir düşünüyorsun ki özlüyorsun devamlı. Her saniye onunla konuşmak, görüşmek istiyorsun bazende öyle bir his geliyor ki saat farketmezken geliyorsun kapısını sadece özlediğinden. Öyle birşey ki bir saat sana haber vermese kuruyorsun kafanda başka biri mi var? Niye bana vakit ayırmıyor? Korkuyorsun o korku tüm iliklerine kadar sarıyor sonra anlıyorsun ki sadece bir düşünce bu bakışları, sözleri, tebessümü yetiyor onu anlamana. Beni anlayacağınız çok iyi biliyorum çünkü sizde aşkın en kralını yaşıyorsunuz. Öncelikle hepinizden özür dilerim ama ben onsuz yapamam. Evet onu çok üzdüm, çok ağlattım bu yüzden her gece acı çekiyorum ben. Her güldüğünde üzülüyorum ben çünkü ondan bunu mahrum ettiğim için çok suçluyum ondan gülüşünü çaldığım için çok üzgünüm. " diz çöktüm ellerinden tutup gözlerimi hiç ayırmadım. " hepinizin rızasını öncelikle almayı ve sen, sen evrendeki en güzel algısından bile daha güzelsin. Hayatımın en güzeli olur musun? Son kez aşka şans verir misin? Bana şans verir misin? " gülümseyip ağzından çıkan sözü bekliyordum. Bir saniyeliğine babasına baktığında göz kırpmıştı. Ağzından sözünü beklerken kafa sallamıştı. Ayağa kalktığımda kendine çekip sarılmıştı bana. Her sarıldığında her zamankinden daha da seviyordum onu." seni seviyorum" dedi. Öksürük sesi duyduğumda geri çekilmiştim. "Kaan, gittin kızımı üzdün ama geleceğini çok iyi biliyordum sen bu iki öküze bakma her zaman yanında Yeliz teyzen var" dediğinde yanına gidip elinden öpmüştüm. Erdem abiye döndüğümde gel işareti yapmıştı. Sarılınca karşılık verdim. "eğer bir daha kızımı üzersen kötü olur haberin olsun son şansın hergele" dedi. Geri çekilip gülümsedim. Berk abi ise söylediklerimdeydi hala. "oğlum sen böyle konuşursan her dayaktan sıyrılırsın bana da iki şey öğret Yaren hanımda kullanırım" dedi gülerek. "her zaman abi, ben sizi fazla rahatsız etmeyelim" dedim Egenin ayağına vurarak "evet evet biz gidelim artık daha çok işimiz var" dedi hay kafanı senin " kalsaydınız biraz daha" diye ısrar eden Yeliz teyzeden sonunda sonra geliriz diye ikna etmiştik. Kapının ağzına geldiğimiz de Azradan ayrılmak istemiyordum. " beğendin mi teklifimi?" dedim ayakkabımı giyerken, giydiğim gibi ayağa kalkıp kapıdan beni izleyen meleğe ulaştı bakışlarım. " bayıldım özellikle her saniye beni düşünüp özlemene" yaklaşıp alnından öptüm "seni düşünmediğim an yok ki" ayaklarının ucuna kalkıp yanağıma buse kondurmuştu. "biliyorum" dedi aklımı da alıp gitmişti yine "abi farkında mısınız bilmiyorum ama ömrüm sizin aşkınızı beklemekle geçiyor" dedi Ege. "valla benimde" diye onayladı Deniz. Gülmüştük ikimizde "tamam tamam gidiyorum şimdi" deyip yanağından makas aldım "görüşürüz güzelim, akşam sahildeyiz gelmeyi unutma!" el salladı "unutmam hadi görüşürüz" kapıyı kapatmıştı, bizde merdivenlerden iniyorduk. Ne güzel günler geçiyorum öyle. 1 ay önce hiç düşünmezdim tekrardan kalbim onun için atacağını. Artık herşeyin anlamı daha da artıyordu. Hiçlik duygusundan çıkıyordum, hayat bir anlam kazanıyordu onun sayesinde.