အမျိုးသားဇာတ်လိုက်၏ ဗီလိန်အစ်မအဖြစ် ကူးပြောင်းသွားခြင်း (ဘာသာပြန်)

အခန္း ၂၉

အခန္း (၂၉) (က)

စစ္ယြီသည္ မီႏူးတစ္ခုလုံးကို လွန္ၾကည့္ၿပီး ဤလူ႕ကမ႓ာ႐ွိ မီႏူးသည္ ပၪၥမသခင္လု၏ ထူးျခားေသာအႀကိဳက္ႏွင့္ မႀကိဳက္ညီႏိုင္ဟု ခံစားလိုက္ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ မီႏူးကိုပိတ္ကာ ေဘးတြင္ အလြန္သတိႀကီးစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာ ပိုင္႐ွင္အား ေျပာလိုက္သည္။ "ေက်းဇူးျပဳၿပီး ယာဂုတစ္အိုးေလာက္ ခ်က္ေပးပါေနာ္၊ ဝက္သားပါးပါး နည္းနည္းေလာက္ထည့္တယ္ဆိုရင္ ရပါၿပီ။"

ပိုင္႐ွင္သည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ဆက္ေစာင့္ေနခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ မွာတာကို မၾကားရေတာ့ေပ။ သူသည္ အံ့အားသင့္စြာ ေမးလိုက္၏။ “ဒါ ဒါပဲလား…”

စစ္ယြီက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ "ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆို လုံေလာက္ပါၿပီ။"

ယာဂုတစ္အိုး မွာခ်င္႐ုံျဖင့္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုလုံးကို ဘြတ္ကင္လုပ္ထားသည့္ ဧည့္သည္ကို တစ္ခါမွ ျမင္ဖူးပုံမရေသာ ဆိုင္ပိုင္႐ွင္ ... သူသည္ စားပြဲထိပ္တြင္ထိုင္ေနေသာ ပၪၥမသခင္လုအား မ်က္လုံးေထာင့္မွ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီလူ၏ တည္႐ွိမႈသည္ ထူးျခားေပသည္။ ဆိုင္႐ွင္သည္ ဒီလူကသာ အမွန္တကယ္ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္႐ွိသူျဖစ္သည္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္႐ုံျဖင့္ သိေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေစာင့္ၿပီးတာေတာင္ ပၪၥမသခင္လုသည္ စစ္ယြီ၏ အျပဳအမူတြင္ အမွားအယြင္း တစ္ခုမွ မ႐ွိသလို သူ႕ပုတီးေစ့မ်ားကိုသာ အသာအယာလွည့္ေနခဲ့သည္။

ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္႐ွိတဲ့လူက တိတ္တဆိတ္ သေဘာတူေနတာပဲ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုင္႐ွင္သည္ အျခား ဘာမွမေျပာရဲေတာ့ဘဲ အစားအေသာက္ ျပင္ဆင္ဖို႔ ထိုေနရာမွ ခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ႐ိုး႐ိုး ယာဂုျပဳတ္အိုးႀကီး ေရာက္လာခဲ့သည္။

စစ္ယြီသည္ ဆိုင္႐ွင္အား ခြက္ႏွစ္ခြက္ေတာင္းလိုက္သည္။ သူမသည္ ယာဂုတစ္ပန္းကန္ ခပ္ေပးကာ ပၪၥမသခင္လုေ႐ွ႕တြင္ ခ်ေပးလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ “႐ွင့္ရဲ႕အရသာက အရမ္းထူးျခားလြန္းတယ္။ ကြၽန္မေ႐ြးတဲ့ အစားအစာအကုန္လုံး ႐ွင္မႀကိဳက္မွာစိုးလို႔ ကြၽန္မႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္းတာေလးပဲ မွာလိုက္တယ္။ တစ္ခါ‌တစ္ေလ ႐ိုး႐ိုးယာဂု ေသာက္တာကလည္း မဆိုးပါဘူး။”