Kazada Ailesini kaybeden Güneş hayatınl bu kazaya adamış ve avukat olmuş.Yıllar sonra kazadan bir ipucu bulur ve yeniden araştırmaya başlar.Yeni insanlar tanır.Aşkta ihanete uğrar.Gerçek dostlarını sahtelerden ayırır.🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ailemle çok mutluydum.Hava çok sıcaktı.Babam bizi denize götürmeye günlerdir söz veriyordu.Ve sonunda denize gidiyorduk kız kardeşim, annem ,babam ve ben.Bir şey oldu gülücükler kesildi artık annem şarkı söylemiyo,kız kardeşim dans etmiyordu. &&&& Gözümü açtığımda annem kafasını cama yaslamıştı. Kız kardeşim kucağımda kanlar içindeydi.Babam kafasını direksuyona çarpmışdı ve kafası kanıyordu. Kaza yapmıştık.3 araba direksiyon hakimiyetini kaybetmişdi. Sağ taraftaki kırmızı arabada bir adam ve kadın vardı.Adam sanki kazayı anlamış ve kendini kadının önüne siper etmişti. Galiba ölmüşdüler ölüm çok erken gelmişdi. Sol tarafta ki arabada 2 adam vardı 45-50 yaşlarında.Onlarda kötü görünüyordu. Bende kafamı çarpmıştım.Kafam kanıyordu.O an şoktan ne bağıra bildim ne de aileme seslene bildim. Artık kazadan baya geçmişti ben hala arabadaydım ve çıkamıyordum . Soldaki araba yanmaya başlamışdı,ama hala ne ambulans ne de polis gelmişti.Ailemi kaybediyordum. Yarım saat sonra siren sesleri ile yeniden gözümü açtım artık şoktan çıkmıştım ve bağırmaya başladım "Deniz aç gözlerini.Anne,Baba uyanın Allahım nolur onlara bir şey olmasın. Lütfen uyanın Anne! Baba! Deniz!"
&&&&&&&&& 14 Mart 2024
"Hala kazayı atlatamadınız mı?"sordu Psikolog.Kabuslarımı düşündüm evet 10 yıla yatkın bir süre geçti kazadan ama ben hala kabus görüyordum."Evet. Sürekli kabus görüyorum ama daha fazla Denizi, kız kardeşimi görüyorum"gözlerim doldu ne zaman kazayı hatırlasam ve ya birine anlatmaya kalksam böyle oluyordu. Gözlerimdeki yaşı silmek için psikoloğun masasından bir peçete aldım ve gözlerimdeki damlaları sildim.Psikoloğun konuşmasıyla irkildim."Böyle şeyler çok olasığı bir durum .Bir çok hastamda böyle travmalar geç gider ve ya artık normalleşir "Dikkatlice dinliyordum.Aslında biliyordum bunları hangi psikoloğa gitsem aynı şeyi söylüyordu. "Geçici bir durum ama siz yardımcı olmuyorsunuz.İlaçlarınızı içmelisiniz o zaman kabuslarınız diner" Aslında ailemi görmek benim için kabus değildi bir cennetdi.Ama ailem rüyalarımda kazadan beni sorumlu tutuyordu ne zaman rüya görsem "kaza senin yüzünden oldu yardım çağıra bilirdin" sesleri yankılanıyordu zihnimde.Bir an telefonumun sesiyle yine odakalandığım yerden gözlerimi ayırdım.Telefonun ekranına baktığımda Çınar ismini gördüm ve mahkemem olduğunu 2 gün önce vekâletini aldığım Aynur'u hatırladım."Özür dilerim ama benim acil gitmem gerek " Psikoloğun sözleriyle telefonun ekranından gözümü ayırdım. "Tamam ama lütfen seansları aksatmayın. Sürekli aksattığınız için çok fazla kabus görüyorsunuz.İlaçlarıda lütfen unutmayın."Sözünü tamamlamadan odadan dışarıya attım kendimi boğuluyordum içerde.Telefonu açtım "Efendim Çınar.Zırt pırt arıyorsun Biliyorsun bu gün Psikologla randevum var"Çınar alaycı bir tavırla cevap verdi.Yakın arkadaşım olmasa bu tavrından dolayı ondan uzaklaşırdım."Sen salakmısım?Aynur hanıma bu kadar umut vade ettikten sonra mahkemeye geç kalıyosun o iğrenç sümüklü adam pısırık avukatıyla davayı kazanacak.Biliyorsun Aynur kızını vermemekte ısrarcı." Çınar'ın konuşmasından sonra derin bir of çektim."Bende farkındayım ama kabuslarımı biliyorsun bu benim için önemli gitmem lazımdı" dedim. "Davan kadar önemli olamaz sadece boşa masraf psikolog gel bana anlat kabusların biter"dedi. "Neyse tamam yoldayım bir az trafik var ama 10 dakikaya orada olurum öptüm byee!" Dedim."Tamam canım geç kalma"dedi.
