Umut Işığım. (18+)

12.Kaybetme Korkusu

Hastanedeydik. Kurtu ve Çınarı ameliyata almışlardı. Atlas Yağmur Deniz ben ameliyathanenin önünde bekliyorduk. Sürekli ağlıyordum. Durmadan Kurta bir şey olsa yaşıyamazdım. Yağmur gelip bana sarıldı oda ağlıyordu. "Güneş ağlama artık abim çoğu kez kurşun yedi hepte ayağa kalktı"dedi Yağmur.
"Ne malum şimdi ayağa kalkıcağı, bunu Kurta kim yaptısa ödeticek!"dedim ağlayarak. "Yenge,Ben bunu ödeticeğim merak etmeyin"dedi Atlas. Fazla tedirgindi. "Zaten ya beni vuracaklardı. Ya da Kurtu yoksa çekilmiyceklerdi"dedi Atlas alnını ovaladı. "Çınar nasıl acaba?"dedi Deniz. Çınarı neden merak ediyordu. "Güneş gel bi yüzünü yıkayalım"dedi Yağmur. Ağlamaktan gözlerim şişmişti."Kurt ameliyatdan çıkmadan gitmem"dedim. Yaömur hiç bir şey demedi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. "Berrin teyzeye haber vermemiz lazım"dedi Atlas. "Tamam haber verip geliyorum"dedi Yağmur. Berrin Karayel. Kurtun ve Yağmurun annesi olmalıydı.
Yerde oturmuş ağlıyordum. Ne Çınarın ne de Kurtun doktoru ameliyattan çıkmıştı. Ameliyathaneden bir doktor çıktı. "Çınar Bolatın yakınları"dedi Doktor  Atlas Deniz doktorun yanına koştu. "Nasıl durumu?"dedi Atlas. "Mermiyi çıkardık ama durumy kritik iyi günler"dedi Doktor ve gitti. "Ananı sikeğim napıcaz!"dedi Atlas. İkinci doktor amelyathaneden çıktı. Ayağa kalkıp doktorun yanına gittim. "Kurt Karayelin yakınları"dedi Doktor. Hepimiz doktorun yanına gittik. "Durumu nasıl?"dedim ağlayarak.
"Durumu şuan çok kritik mermiyi çıkaramadık iç kanaması var "dedi doktor   Yere düştüm. Yağmur ağlamaya başladı. "Anneme haber verdim özel uçakla geliyor"dedi Yağmur ağlayarak. İçimde büyük bir huzursuluk vardı. Birini kaybedicekmişim gibi.

6cl saatimizdi hastanede. Hala haber yoktu. Kurttan ve Çınardan. Yağmur yanımda oturmuştu. "Sevgilim istersrniz siz bir oda ayarlayağım yorulfunuz oturmaktsn"ded Atlas. Bir kadın geldi fazla alımlı ve güzeldi. Yağmur kadına koşup sarıldı. "Anne"dedi.
Berrin Karayel bu kadındı soyadının hakkını veriyordu. Atlasın yanına geldi. "Nasıl oldu bu kim kıydı oğluma Kurt çok temkinlidir"dedi Berrin hanım. Hala ağlıyordum elimde Kurt kokusu sinmiş kanlı gömleği vardı. "Berrin teyze bende bilmiyorum ama tehdit aldığımız birileri vardı önlemi almıştık ama beklemiyorduk hem de içki..."diyordu Atlas ama Berrin hanım sözünü kesti. "Tehdit aldınız ve part planlayıp içtiniz mi? Aferin Atlas!"dedi.
Deniz eve gitmişti üzerini değiştirmeye ben göndermiştim. Berrin hanım bana baktı. "Bu kız kim?"dedi. "Abimin sevgilisi"dedi Yağmur. "Tanıştırmak istediği kız senmişsin demek "dedi Berrin hanım. "Evet efendim. Güneş ben"dedim. Saygılı davranmaya çalışıyordum. "Bende Berrin Karayel Kurtun annesi"dedi. Berrin hanımda ağlamamaya çalışıyordu. Güçlü görünmek istiyorlardı. Sadece tedirginlikle ameliyathanenin önünde bekliyordu. Ben ağlamadan edemiyordum. "Ağlama Kurt seni böyle görmek istemezdi"dedi Berrin hanım. "Yapamıyorum efendim. Ya Kurta bir şey olursa"dedim. "Sakın böyle düşünme. Kurt çok güçlü"dedi. Kafamla onayladım. Ameliyathanenin kapısı açıldı. Sedyeyle Çınar çıktı. "Çınar beyin durumu iyi odaya alıyoruz"dedi doktor. Bu bile beni umutlandırdı. "Kurt!Kurt Karayel nasıl durumu?"dedi Berrin hanım. "Ameliyyat hala devam ediyor, durumu kritik iç kanaması hala devam ediyor"dedi doktor ve gitti. "Allahım sen oğlumu bize bağışla"dedi Berrin hanım. Atlastan sigara alıp hastahanenin bahçesine çıktım. Makyaşjım tamamen akmıştı. Sigaranın dumanını içime çektim. Fazla sigara içen biri değildim ama ne zaman canımı sıkan ağlatan bir şey olsa içiyordum. Yağmur bahçeye yanıma gelip oturdu. "Abim ameliyattan çıkıcakmış birazdan"dedi Yağmur. Sarıldım Yağmura. "Makyajını biraz düzenldyelim ya abim uyanınca seni böyle görmesin"dedi. Güldüm.

Makyajımı düzenlemişti Yağmur. Ameliyathanenin önündeydik. Ameliyathanenin kapısı açıldı. Sedyede Kurtu odaya götürdüler. "Şimdilik durumu iyi ama gözetim altında kalması gerek"dedi doktor. Deniz geldi. "Abla Çınar nerde?"dsdi Deniz. Çınarı fazla mersk ediyordu. "Çınar abin şu odada"dedim odatı parmağımla işaret ederek. "Çınar"dedi Yağmur üstüne basa basa. Kurtun getirildiği odaya girdim. Koltukta oturdum. Berrin hanım Yağmur Atlas odaya girdi peşimle. "Annem"dedi Berrin hanım Kurtun uyuyan bedenine sarılarak. "Korkutun bizi amına koyayım!"dedi Atlas. "Pardon Berrin teyze bir anlık unuttum"dedi. Atlas yine pot kırmıştı. "Abiciğim neden uyanmıyor anne?"dedi Yağmur merakla. "O kadar narkoz aldı bırak uyusun dinlensin"dedi Berrin hanım. Ayağa kalkıp Çınarı götürdükleri odaya gittim. Deniz Çınarın başında bekliyordu. Kapıdan konuşmalarıma kulak misafiri oldum. "Beni merak mı ettin ? Neden?"diyordu Çınar. "Tabi ki de merak ettim ne demek neden vuruldun "dedi Deniz. Aralarında bir şey mi vardı. Yoksa arkadaşça mı konuşuyorlardı? Aralarında kaç yaş fark vardı. Çınar Denizin abisi yaşında.
Odaya girdim. Çınarın elini tutan Deniz bir anda elini çekti. Bunu fark etmsdiğimi sandı ama fark etmiştim." Nasılsın?"dedim Çınara. "İyiyim sen aff edersen daha iyi olucam "dedi. "Teşekkür ederim"dedim. Merakla "ne için?"diye sordu. Çınar. "Kendini kardeşimin önüne siper ettiğin için"dedim. "Bir şey değil affetmiycekmisin beni?"dedi. "Affettim"dedim. Kardeşim için canını tehlikeye atmış vurulmuş ve güvenimi yeniden kazanmıştı.
"Gerçekten mi?"dedi. "Gerçekten"dedim güldü. "Yess be sonunda Güno"dedi. Bir anda Yaömur odaya girfi. "Abim uyandı seni sayıklıyor gel"dedi. Koşarak Kurtun odasına gittim. Uyanmıştı ama hala bir şeyler sayıklıyordu. "Anne sen ne ara geldin?"dedi annesine Kurt. "Seni özledim geldim"dedi.
Yağmur yalandan öksürdü. "Yani İkinizi"diye düzeltti Berrin hanım. Kurtun elini tutdum. "Güzelim ağlamadın dimi ?"dedi Bana bakarak. "Ağlamadan edemedim ama sen uyandınya en önemlisi o"dedim. "Başka kimse vurulmadı dimi?"diye sordu Kurt. "Yok bir tek sen ve Çınar oda ameliyattan çıktı iyi durumu"dedi Atlas. "Siz yaralanmadınız mı?"dedi Yağmurla bana bakrak. "Benim kolumu sıyırdı sadece yani biraz kanadı durdu"dedi Yağmur. "Doktora gösterseydin"dedi.
"Doktor fazla yakışıklıydı 1 saat onun yanında oturdum zaten"dedi Yağmur gülerek. Atlas çatık kaşlarla Yağmura baktı. "Şaka yaptım sevgilim en yakışıklısı sensin"dedi Yağmur kıkırdayarak. "Siz sevgili mi oldunyz?"dedi Berrin hanım. Haberi yoktu. "Ben biliyorum anne gözümün önündeler zaten"dedi Kurt. Annesi konunun üsründe çok durmadı. "Hadi biz çıkalım yalnız kalsınlar"dedi Atlas Kurtls beni işaret ederek. "Atlas sonra gel konuşalım bunu kim yapa bilir diye"dedi Kurt Atlas kafasıyla onayladı. Herkes odadan çıktı. Kurtla yalnız kaldık odada. "Korktum senin için deli bir daha önüme falan atlama senide kaybedicem sandım"dedim. Güldü "Bin defa olsa yine yaparım Güneş hem benim ölene kadar seni yalnız bırakmaya niyetim yok"dedi Kurt. Kafamı göğüsüne koydum. "Bunu kim yaptı? Ne istiyorlar senden"dedim. Yüzü düştü. "Bendsn bir şey istemiyirlar bunlar hepsi. Babamın düşmanları o ölünce koltuğa ben geçtim. Ve benimle düşman oldular. En güçlüde ben ve Atlas bizim birlikte yaptığımız ilk hamlede biterler bu yüzden birimizi indirmeye kalktılar"dedi. Kurt. Ya yine saldırsalardı nasıl kendimizi koruyacaktık.?
"Ya yine yapmaya çalışırlarsa?"dedim. "Yapmazlar çünki benim ölüm haberimi bekliyorlar. "Dedi.
Hala korkuyordum. "Atlas gelsinde konuşalım"dedi. Kafamı göğüsünden kaldırdım. Omzumda olan eli beıime düştü. "Canın acıyor mu?"dedim. Güldü. "Az"dedi. Atlas kapıyı çalıp içeri girdi. "Kim yapa bilir bunu? Kim cürret eder ailemizle eylendiğimiz yere saldırır?"dedi Kurt sinirle. "Bilmiyorum, Ekrem,Cihan, ola bilir çünki ikisindede tehditler aldık. Hele birinin önünde adamını vurduk oda akrabası çıktı. "Dedi Atlas. "Bunu Ekrem yaptı. Çünki Cihan sadece tehdit savurur yapmaz. Ama Ekrem adamını vurduk bu yüzden devam edicek, ve bizi zaaflarımızdan vurmaya çalışacaklar. Annem ,Yağmur,Deniz,Sen,Güneş dışarı çıkmayın hastahanenin etrafınıda adam toplayım. Kuş uçmasın"dedi Kurt. "Babanla neden düşmanlardı ki?"dedim. "Babası Pars yüklü miktarda para aldı Ekremden. Sonrada kaçtı. Ekremin 12 şirketi var. Ve Parsın aldığı para çok fazla 2 şirketin batma sebebi yani. Babasıda o sırada yurt dışına kaçtı. Dönünce kendi silahıyla birini vurdu. Ekremin olu Selimin üstüne attı. Selim 15 yıl hapis yattı ve bu sene çıkıyor Ekremde oğlundan güç alarak saldırmaya başladı. "Dedi Atlas. Gerçektende nefret edilecek bir babaydı.
Kurtla Yağmura hak veriyordum. Pars Karayel ölse bile arkasında kalanların hayatını mahc ediyordu.
"Kurt lütfen hiç bir şey yapmayalım.."spzümü kesti. "Olmaz yapmazsam devam ederlerse,sizi kaybederim"dedi. "Annem beni londra götürmeye kalkıcak Yağmuruda"dedi Kurt. "Sevgilimi nereye götürüyor ya"dedi Atlas. Kurt yüzünü buruşturp Atlasa cevap verdi. "Yağmurla bir alakası yok sadece koruma amaçlı götürmeye kalkıcak ve gidemem hem Güneşi burda bırakamam hem de korkak gibi kaçamam"dedi Kurt. Karayel ailesi sadece güçlerini kaybetmemek için aynı şekilde itibarlarınıda kaybederlerse biticekmişler gibi davranıyorlardı.
"Atlas sen annemlere falan Güneşede oda ayarla hastahanede"dedi Kurt. "Tamam ayarlarım"dedi
"Bana gerek yok Kurtun yanında kalıcam ben"dedim. Atlas Kurta onaylıyormusun? Diye bir bakış attı. Kurt kafasıyla onayladı. "Benim silahımıda şurdaki çekemceye koydur Atlas"dedi Kurt.
"Tamam merak etme o zaman yenge sende kal burda Yağmurla kaynanama oda ayarlıyorum şimdi"dedi gülerek. Kurtta güldü. Atlas odadan çıktı. "Sen kabullenemiyorsun ama Atlasa Yağmuru çok seviyor"dedim. Güldü "biliyorum o yüzden ona güveniyorum ben olmasam onu koruyup kollayacak biri var aynı şekilde annemide "dedi. Kurt. "Aynı şekilde ben ölseydim ne Annem ne de Atlas seni yalnız bırakmazdı ha birde Tırtıl"dedi Kurt. Tlrtıl Yağmura bazen söylüyordu. "Sana neden bir şey olsun ki iyisin sonuçta"dedim. Kendimi teselli ediyordum. Doktor hala Kurtun durumunun kritik olduğunu söylüyordu. "Yine de "dedi.

"Koltukta uyuma! Bence hasta yatağı yeterince büyük"dedi gülerek. "Yok yarana değerim "dedim. Ama beni dinlemedi bile. "Bak yaram ağrıyor zaten konuşuncada gel uyu"dedi.  Kafamı göğüsüne koyup uyudum.

Odanın kapısının çalmasıyla uyandım. Sabah olmuştu. Berrin hanım içeri girdi. "Yemek getirdim Kurt uyanınca yedirelim. İstersen sen adamlara söyle üstüne başına bir şeyler getirsinler harap oldun hastahanede"dedi Berrin hanım. Kurt hala uyuyordu. Berrin hanım adamlarına kendi için elbise ve pırlantalarını getirtmişti. "Olur söylerim"dedim. Yemeği bırakıp koltuğa oturdu. "Kurt çok dikkatlidir vurulması garip biri dikkatini dağıtmış olmalı"dedi Berrin hanım. Kurtun dikkatini dağıtan bendim. Ben sebeptim. "Beni merde sakladı ben çıkınca adam beni vuracaktı önüme atladı"dedim. "Tamam olan oldu"dedi. Kurt uyandı. "Anne"dedi. "Yemek getirdim sana al"dedi Berrin hanım. Trpsiyi Kurtun kucağına koydu. "Ben bir üstümü falan değiştireyim"dedim. "Tamam güzelim"dedi. Kurt. 
Çınarın kaldığı odaya girdim. "Çınar! Uyandın mı?"dedim. "Uyandım uyandım"dedi. "Nasılsın?"dedim
"Bir az ağrım var o kadar"dedi. Deniz koltukta uyumuştu. "Deniz niye burda?"dedim.
"Yanımda kimse kalmayınca o kaldı senin sevgilinleydin bende yalnız kalıcaktım"dedi   Doğru gece ben Kurtla kalmıştım. Atlas Yağmurla bir oda tutup kalmışlardı. Berrin hanım gece sürekli Kurtun yanına gelmişti.
"Tamam"dedim. Uzatmadım. Odadan çıkıp hastahane kantinine indim. Kendime su alıp tekrar Kurtun odasının olduğu kata çıktım. Berrin hanımın bağırışını duydum. Doktorlar Berrin hanımı dışarıya çıkartmışlardı. Atlasla Yağmurda Berrin hanımın yanındaydı. "Noluyor anne!"dedi Yağmur. "Bilmiyorum bir şey oldu abine anlamadım"dedi
Odanın kapısı açıldı. Sedyeyle Kurtu çıkardılar. "Durumu kritik ameliyata alıyoruz acil"dedi Doktor.
Yanlarına gittim ağlamaya başladım.
"Bir şey olmuycak,bir şey olmuycak"dedi kendi kendine Berrin hanım. Şoktaydım ağlıyordum.
Yağmur yanımda oturmuştu oda ağlıyordu.

2 saatin sonunda Doktor ameliyathaneden çıktı. Ayağa kalktım. Berrin Hanım doktorun yanına gitti. "Oğlumun durumu nasıl?"dedi.
"Efendim biz elimizden geleni yaptık ama hastayı kaybettik Başınız Sağolsun"dedi Doktor. Dizlerim tutmadı. Yere düştüm. Yağmur ağlamaya başladı. Günlerdir ağlamayan Berrin hanımda ağlamaya başladı. "Oğlumm!"diye bağırdı Berrin Hanım.
Atlas Berrin hanımın bağırışına geldi. Belinden silahını çıkarıp adamına verdi. "Yağmur! "Dedi Atlas. Yağmura sarıldı. Deniz Çınarın yanındaydı.
Ağlıyordum hiç bir şey yapamıyordum ameliyathanen kapısı açıldı. Sedyede Kurtun cesedi götürüyorlardı. Berrin hanım ayağa kalkıp Kurtun sedyedeki cesedine sarıldı. Ayağa kalkıp bende saeıldım ağlayarak.

2 kelime insanın canını nasılda yakıyordu. Tek bir kurşun insanın sevdiğini nasılda götürüyordu. Tek bir kurşun bir ceset geride kalan onca insan.
Suçlu bendim Kurtun ölümünün sebebi bendim.