10

34.3K 1.4K 90
                                    

Unicode

မနက်ဖြန်ဆို ဟန်ငြိမ်းကို ခေါ်မည့် နေရာကို လိုက်ရတော့မှာမလို့ ဒီနေ့တော့ သက်ပုံ အဝတ်အစားတွေ ထွက်ဝယ်ရတော့မည်။

"ကျုပ်လိုက်ပို့ပေးမယ် ၊ အဲ့ဘက်လည်း ဝင်စစ်စရာရှိလို့"

ရပါတယ်လို့ ပါးစပ်က ပြောချင်ပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ credit card တွေကို သူအကုန်ယူထားတာမလို့ မငြင်းရဲတော့။

ဒီတစ်ခါတော့ လီလီနိုင်းနှင့် ကောင်းမြတ်ထူးက သက်သက်ကားဖြင့် လိုက်လာပြီး သက်ပုံနှင့် သူက တစ်စီး စီးလာရ၏။

ကြောင်လေးကို လက်ပေါ်မှာ ပွေ့ထားရင် ဟန်ငြိမ်းကို သူ့ကို ဘယ်ခေါ်သွားမှာလဲ စဉ်းစားနေလေသည်။

'ပူစီ မင်းမသိဘူးလား'

System [ မသိဘူး ]

'မင်းသိတာ ဘာရှိလို့'

System [ မမလီလီနိုင်း ]

အဲ့ နှာဘူးပူစီနှင့် စကားဆက်ပြောလျှင် ကားပြင်ကို ဆွဲလွှတ်ပြစ်ချင်မှာ ဆိုးလို့ စကားဆက်မပြောဖြစ်တော့။

"ဆင်း"

ကားတံခါးကို ဖွင့်ကာ ထွက်လာတော့ ဒီ mall ကို သက်ပုံမသိပေ။

H Family ပိုင်တဲ့ mall တစ်ခုလား။

"အဲ့မှာက ပူလောက်လားဟင် ၊ အဝတ်အစားရွေးချင်လို့"

"သွားရမှာ Aနိုင်ငံ ၊ ပူလောက်တယ် ၊ ဒါပေမဲ့ ညဘက်ပဲ အပြင်ထွက်ရမှာမလို့ သိပ်တော့မပူဘူး"

"အာ ဟုတ်"

ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြစ်စေမဲ့ သုံး‌ ၊ လေးစုံလောက်ဝယ်လိုက်ပြီးနောက် သက်ပုံ ပြန်ချင်လာသည်။

"နေဦး မင်းညဝတ်အင်္ကျီ မဝယ်ဘူးလား"

"ဟင့်အင်း"

"မဝယ်ရင်လည်း ပြီးတာပဲ ၊ ကျုပ်အဝတ်တွေတော့ ခိုးမဝတ်နဲ့"

"ဟာ ဘယ်မှာ ခိုးဝတ်လို့လဲ"

"ကျုပ်မရှိတုန်းက ညဘက်ကြီး အခန်းထဲ ခိုးဝင်ပြီး ဝတ်တာဘယ်သူလဲ"

ဒါ heatတတ်နေပါတယ်ဆိုပြီး လိမ်ခေါ်တုန်းက အကြောင်းကိုပြောနေတာသေချာသည်။အခုမှ ပြန်တွေးကြည့်တော့ တကယ်ရှက်စရာ။

ALPHA :MY HUSBAND Where stories live. Discover now