အပိုင္း(၁၆)
" ဘာလို႔လိုက္လာတာလဲ ကေလးရယ္ "
" ဦးရွိန္း ပိုက္ဆံအိတ္ပါမသြားလို႔ေလ "
" ေဟာဗ်ာ ဖုန္းပါတယ္ေလ online paymentနဲ႕ ဝယ္မွာေပါ့ ယင္းယင္းရဲ႕ "
ထိုအခါမွ ယင္းမိုင္ခမ္းတစ္ေယာက္မွာ သူမ၏မ်က္ခုံးလွလွေလးကို အစြမ္းကုန္တြန႔္ခ်ိဳးပစ္လိုက္ကာ..
" မသြားခင္ေျပာသြားပါလား ဒီက ေညာင္းပါတယ္ဆိုမွ သူအရွက္ကြဲမစိုးလို႔ တကူးတကလိုက္လာရတဲ့ဟာကို လူယုတ္မာႀကီး အက်င့္ပုပ္ႀကီး "
ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႕ေျပာေနသူအား ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္လိုက္ေသာ္လည္း အတင္း႐ုန္းကန္ထြက္သြားၿပီး ေျမျပင္ေပၚ ေျခေထာက္ဆင္းကာ စိတ္ေကာက္ေနေတာ့၏။
" လူေတြၾကည့္ေနၿပီ မရွက္ဘူးလား "
" မရွက္ဘူး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထိုင္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာထိုင္မွာေပါ့ "
" လာပါ ယင္းယင္းရယ္ ေျခေထာက္ေတြေညာင္းတယ္မလား ကိုယ္ေက်ာပိုးသြားပါ့မယ္ ထ ထ "
" မထဘူး "
ပန္းၿခံျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတိုင္းက လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသည္ကို ယင္းယင္ထက္ပင္ ရွက္ေနပုံေပါက္သည့္ ဦးရွိန္းမွာ ဖင္ကုပ္၊ေခါင္းကုပ္ျဖင့္...။
" ထပါ ကေလးရယ္ မင္းမရွက္ေပမယ့္ ကိုယ္ရွက္တယ္ေလကြာ သူမ်ားေတြဝိုင္းၾကည့္ခံေနရတာအဆင္မေျပဘူး လာလာ ကိုယ္ေက်ာပိုးသြားမယ္ "
" ႐ုပ္ခံေလးေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္လိုက္တာေနာ္ မဟုတ္ရင္ မလြယ္ဘူး "
" ဟုတ္ပါၿပီ လာ ေက်ာေပၚတက္ "
ပန္းၿခံအျပင္ဘက္ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းေရာက္သည္အထိ ခ်ီပိုးလာေသာ ဦးရွိန္းအား အေပၚကေန တတြတ္တြတ္နဲ႕စကားေတြအဆက္မျပတ္ေျပာေနမိသည္။
" ယင္းယင္းက အရမ္းဆိုးတာပဲေနာ္ "
" ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိေပါ့ကြာ လူအိုႀကီးကို ေက်ာပိုးခိုင္းရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးက ကိုင္ေပါက္ခ်င္စရာေလး "
ေက်ာေပၚတြင္လည္းၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘဲ ဆံပင္ေတြေလွ်ာက္ကိုင္လိုက္ နား႐ြက္ႏွစ္ဖက္ကို သြားျဖင့္တစ္လွည့္စီ ဆြဲကိုက္လိုက္နဲ႕ ေက်ာပိုးေနရသူအား ခရီးမတြင္ပဲ ပိုပင္ပန္းေအာင္ႏွိပ္စက္ေနသည့္အလား..။
YOU ARE READING
ဂန္ထဝင်လက်ရာမြောက်အောင်ထုဆစ်ခြင်း(𝐎𝐧𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠)
RomanceAvailable ❗ Unicode & Zawgyi " ယင်းယင်း.. မင်းက ကိုယ့်ဘဝမှာပထမဦးဆုံးပုံဖော်ထုဆစ်နိုင်ခဲ့တဲ့ လက်ရာအမြောက်ဆုံးနဲ့အလှဆုံးသော အနုပညာပဲ " ရှိန်းခေါင်မှိုင်း #Age-Gap
