Godfather And Florist | Hyunlix [Omegaverse] ✓

9. Bölüm: "Altı Gül"

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Hyunjin Felix'in yanında geçirdiği birkaç kısacık günde, sımsıkı zincirlerle ona bağlandığının farkında değildi.

Oysa oğlanın gözünün içine bakar hale gelmişti.

Aç mıydı? Gece iyi uyuyabilmiş miydi? Yazı mı daha çok seviyordu yoksa kışı mı? Doğum günü ne zamandı? Mafyalardan korkar mıydı? Geceleri kabus görüyor muydu yoksa huzurlu mu uyuyordu? En sevdiği renk neydi? Şarkı söyleyebiliyor ya da resim çizebiliyor muydu?

Onun hakkında merak ettiği tonlarca soru vardı. Hepsini yavaş yavaş sormayı, gerekirse kendisi yaşayarak öğrenmeyi istiyordu.

Çocuğa her gözü takılışında uzun uzun dalıyor, tüm hareketlerini ezberlercesine izliyordu.

Zayıf iki parmağının arasındaki kalem tutuşundan, utandığında saçını hafifçe geriye savuruşuna kadar dikkat kesiliyordu her hareketine.

Felix farkında olmasaydı da Hyunjin çoktan küle dönmüştü aşkından yana yana.

Çok hızlıydı belki. Ama Hyunjin bile farkında değildi ki bir yıldırım gibi alnının çatına düşen sevdanın; henüz.

Sessiz sedasız geçmişti günleri. Sahiden bir çiçekçide çalışıp çiçek sulamak, dal budamak gibi sıradan işleri olmuştu.

Ah tabi, Hyunjin her ufak fırsatta flörtleşmekten, hafifçe Felix'i utandırıp kızaran yanaklarını hasretle izlemekten de hiç geri kalmamıştı bu günler içinde.

Ama böyle gitmezdi. Elbette hayatlarında bir raydan çıkış olacaktı.

✧

Abisinin aradığını gördüğünde hızla çiçekçiden çıkıp dükkanın kenarına gitti. "Efendim abi?" Dedi telefonu açar açmaz.

"Velet kaçtı."

"Ne veledi?"

"Bu geçen parmağını kesip Rus mafyasına gönderdiğimiz omega çocuk vardı ya; ellerinden kaçırmışlar bugün."

"O çocuk çok uyanıktı. Doğru düzgün kapatmanız gerektiğini söylemiştim."

"Neyse, çocukla bir işimiz de yoktu zaten. Ama aklıma ne geldi. Kağıtta diyordu ya, bir sevgilinin parmağına karşı bir parmak gibi bir şey."

"Yazıyordu öyle bir zırva doğru. Tam hatırlamıyorum şimdi."

"Ne boksa işte. Bu çocuk önemli birisi bence. En azından intikamını almak için Felix'in peşine düşecekleri kadar. Acaba diyorum, mafyanın sevgilisi falan olabilir mi?"

"Elimizde tutsaydık ne değişecekti? Karşı saldırılarını yaptıktan sonra sessizliğe gömüldüler işte."

"Ben öyle düşünmüyorum." Diye devam etti Chan. "Bir süre sessiz kaldılar ama hemen ardından çocuk kaçtı. Dışarıdan yardım aldığını düşünüyorum. Demek ki sessizlikleri her zaman pek hayra alamet olmayabilir."

"Bir sonraki adımlarını bekleyelim."

"Aynen. Sorumluluğumuzda çok fazla kişi var. Kimseyi riske atmamalıyız. Jeongin ve Seungmin benim yanımda güvendeler."

"Felix buradayken benim gözetimim altında. Ama geceleri onu eve bıraktığımda çok geriliyorum. Keşke onu da yanımıza almanın bir yolunu bulsak."

"Ona gerçekleri söylemeden geceleri de yanında tutman zor gibi."

"Haklısın, ama hangi gerçekleri..." Hyunjin'in dudakları yukarı doğru büküldü. Aklına bir fikir gelmişti.