Godfather And Florist | Hyunlix [Omegaverse] ✓

15. Bölüm: Baskın

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Hyunjin'in bacağındaki kurşun çıkartılmış, hızlıca bir pansuman yapılmıştı.

Ama aklı hiç orada değildi.

Jeongin'le konuşup evde her şeyin yolunda olduğunu öğrense de içi çok huzursuzdu.

Minho'nun lafları onu resmen bir kazığın üzerine oturtmuştu şimdi. Yalnızca kendi söylediği yalanlar da değildi mesele, Felix'e onun yüzünden bir şey olmasından korkuyordu.

O saf, masum çocuğun hiçbir şeyden haberi yoktu.

Tek suçu, Hyunjin'in yalanlarına inanmış olmasıydı gerçi.

"Yeter." Dedi bacağını sarmaya çalışan hemşireye.

"Bu kadarla bırakırsam yara hava alır. İltihap kapar efendim." Dedi hemşire, sanki Hyunjin kendi canı için çok endişeleniyormuş gibi.

Yine de Hyunjin başka bir şey demedi, sabırla hemşireyi bekledi.

Hayretler içindeydi tüm sağlık personelleri.

Kurşun çıkarılırken Hyunjin uyutulmayı reddetmiş, canlı canlı bacağından çıkarılan kurşunu izlemişti.

Ve bu işlem yapılırken yüzünde mimik oynamamıştı.

Canı yanmamış mıydı? Elbette bacağı kopacakmışcasına acıyordu. Baskın alfa olmasına rağmen neticede bir insandı.

Sabırla bacağının sarılışını izlemesi çalan telefonuyla bölündü.

Abisinin aradığını görünce hızla açıp kulağına koydu. "Hazır mıyız?"

"Minho'nun saklandığı deliği bulduk. Etrafta çok koruma var. Hazırlıksızız Hyunjin. Hiç mantıklı değil böyle bir şey yapmamız."

"Kaç kişiyiz?"

"Altı."

"Sikeyim..." Hyunjin kendi kendine söylendi, başını öne eğip düşünmeye çalıştı.

Mafya babasının evine baskın yapmak için altı kişi çok azdı. Bunların öylesine adamlar olduğu düşünüldüğünde hepsinin öleceğini tahmin etmesi zor değildi.

Sonunda tekrardan kafasını kaldırdı. "Tek gireceğim."

"Ya salak salak konuşma Hyunjin." Dedi Chan kardeşinin aşırı mantıksız fikrine. "Orada kafana sık daha iyi."

"Gizlice girerim. Mutlaka silahlar patlamalı diye bir kural yok. Girip Minho'yu gebertir, sonra çıkarım."

"Bir çocuğun elinden oyuncağını almayacaksın Hyunjin. Böyle bir şey mümkün mü sence?"

"Altı kişiyle girmekle aynı şey. Kimsenin canını riske atmadan girip çıkacağım."

"Ben de geleceğim."

"Ayak bağı olma bana."

Chan öfkeyle parmaklarının arasında tuttuğu telefonu sıktırdı. İflah olmaz kardeşi bir türlü söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyordu.

Kafasını duvara sürte sürte kıvılcım çıkartmak istiyordu.

Yine de ses çıkarmadı.

"Güneşin doğuşuna kadar gelmezsen Felix'e söylediğin tüm yalanları anlatacağım."

Hyunjin derin bir nefes aldı. "Yine de... Onu korumaya devam et olur mu?"

Siktir Hyunjin...

Chan telefonu kapatıp arabanın ön camına doğru sertçe fırlattı. Ön camda bir çatlak oluştururken telefonun ekranı da cama vurduğu yerden su damlaları gibi çatlamıştı.