Godfather And Florist | Hyunlix [Omegaverse] ✓

23. Bölüm: "Ağlama Dede"

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Felix yüzünde şok gibi bir ifadeyle kafasını kaldırdı.

Ah... Günlerdir o kadar alışmıştı ki boncuk karası gözlerin dikildiği tavanda zar zor kırpılışında, üzerinde gördüğünde irkilmişti.

Başı hafifçe ona dönük, kara gözleri dolmuş bir şekilde ona bakıyordu Hyunjin.

Felix'in gözleri yerinden fırlayacakmış gibiydi. Oturduğu yerden hafifçe, tedirgin bir şekilde kalktı. "Hyunjin, Hyunjin!" Diye bağırdı.

Bir yardım istercesine kapıya koştu, açıp vücudunun yarısını çıkararak koridora bağırdı. "Hyunjin uyandı!"

Hemşirenin hareketlendiğini görür görmez geri döndü, günlerdir tuttuğu soğuk ele iki eliyle yapıştı.

"Hyunjin, iyi misin? Nasıl hissediyorsun?" Diye telaşla konuşmaya başladı, sesi titriyordu. "Bir daha bayılmayacaksın değil mi? Uyumayacaksın bir daha... Bırakmayacaksın beni değil mi?"

Hyunjin tüm kasları uyuşukken zar zor gülümsedi.

Çok zordu, ama Felix'in elini hafifçe sıkmayı başardı. "Hayır..." Diye fısıldadı. İsteyerek değil, sesi pek çıkmıyordu.

Hemşire girdiğinde doğrudan tansiyon aletini kontrol edip ekrana döndü. Telaşlı, bir tık da mutluydu aslında.

Felix'in beklediği gece vardiyasında ikisini de iyi tanıyordu.

Bir tebessümle Hyunjin'e döndü. "Nasıl hissediyorsunuz?"

Hyunjin gözlerini Felix'ten ayırmıyordu.

Yüzüne bir ifade takınmak bile çok zordu. Gözlerini hafifçe yumdu. "Ağrıyor..." Dedi.

"Doktora haber verip ağrı kesici yapacağım." Ardından Felix'e döndü. "Lütfen yormayın."

Hemşire odadan çıktı.

Felix ise ağlayarak Hyunjin'in eline sıkı sıkı sarılıyor, kendi halinde sayıklıyordu. "Biliyordum, beni bırakmayacağını biliyordum. Sen çok güçlüsün, harika savaştın Hyunjin..."

"Çok beklettim Felix'im, üzgünüm..." Dedi Hyunjin. Konuşurken bile canının yandığı çatılan kaşlarından belliydi.

"Sorun değil. Beklerim, uyanmasaydın da beklemeye devam ederim. Ama bir daha uyuma lütfen. Çok zordu, çok..."

"Felix..."

"Yorma kendini..." Dedi Felix, sonunda ellerinden birisini uzatıp Hyunjin'in dağınık saçlarını okşarken. "İyi olduğunda konuşacağız, lütfen yorma kendini."

"Hala yanımdasın..."

"Yanındayım, yanında kalacağım. Her şeyi biliyorum Hyunjin, buna rağmen yanındayım. Yorma kendini yalvarırım..."

"Biliyorum..." Hyunjin'in gözleri acıyla yumuldu. "Her şeyi duydum..."

"Duydun mu?"

"Cevap vermek için çok uğraştım. Ama olmadı, üzgünüm..."

Felix bir cevap vermeden odaya hemşireler girdi.

Hyunjin'in kontrolleri yapılırken Felix bir an nefes almak için odadan çıktı.

Mutluluktan ağlamaya ne kadar hasretti aciz omega.

Ama mutluluktan ağlıyordu. Telefonunu eline aldı, gecenin bir yarısı Chan'ı aradı.

"Bir şey mi oldu Felix?" Diye açmıştı Chan telefonu telaşla.

"Abi!" Diye bağırdı Felix olduğu yerde zıplayarak. "Hyunjin uyandı!"