Coincidencia/ Kerem×İcardi

B-31

"Berat istemiyorum ya.."

"Ya kalk be.. depresyonunu sikeyim" ofladım.

"Bar benlik bir mekan değil. İstemiyorum kardeşim ya"

"Kanka" Yunusa döndü ve konuşmaya başladı. "İkna etme sırası sende. Yarım saatim doldu" her yarım saate beni ikna etme sırasına giriyorlardı. Yunus ayağa kalkınca ofladım.

"Ya güzel kardeşlerim anladım tamam. Beni mutlu etmeye çalışıyorsunuz da. İstemiyorum. Benlik mekan değil ve mutlu da olmam orda. Tamam mı? İstemiyorum. Gitmicem. Okey. Git-mi-cem."

2 Saat Sonra

"Sizin olmayan beyninizi sikeyim" dediğim de ikili güldü bana. Göz devirdim. İkisi şarap içerken ben meyvesuyu içiyordum. Eğlenceli ve ritmik bir müzik çalmaya başlayınca bizimkiler kalkıp dans etmeye başladı. Bense göz devirip dönen sandalye de önüme döndüm. Ee bu mekana gelince, iki müzik dinleyip kendime mi gelecektim. Yada mauro'nun bana yaptığı kahpeliği unutacak mıydım?

Acım hâlâ aynı ve aklımda bir salise bile çıkmıyordu. Ben bara gitmek, yada başka yerlere gitmek istemiyordum. Ben onu istiyordum. Onun beni sevdiğini sandığım anlara. Poligana gittiğimiz, bilardo oynadığımız, lunaparka gittiğimiz anlara.

Gözümden yaşlar akmaya başlayınca yutkundum. Ağlamaktan ölecektim herhalde.. uğruna öleceğim en güzel ölüm olurdu. Barmene işaret çaktığımda bana yöneldi.

"Ardbeg var mı?" Kafasını olumluca salladı.

"Var.. ama sert bir viski.. meyvesuyu içen biri için ağır gelir" güldüm.

"Getir" getireceği sıra da ekledim. "yanında bir şey olmasın." Kafasını sallayıp iki dakika sonrasında gelmişti. Tek dikişte bitirmiştim. Barmen bana şaşkın şekilde bakarken, "Tekrar" dediğim de ikiletmeden getirdi. Ve ikinciyi de tek dikişte içmiştim. "Bir tane daha" üçüncüyü getirdiğin de tam dikecektim ki biri bardağımı benden önce davranıp almıştı. Döndüğümde mavi gözleri görmem bir oldu.

Yutkunup şaşkın gözlerle ona baktım. Ne işi vardı burda.

"Ne işin var lan senin burda" bardağı kendi tarafına bırakıp gözlerime baktı.

"Senin ne işin var burda kerem. Hayatında kaç kere geldin bara.. bide viski içiyorsun" elim bardağıma gitti.

"Sanane şerefsiz.. sana mı sorucam" bardağımı aldığım an bileğimi tuttu.

"Bakar mısınız?" Barmene işaret edip, "Şu bardağı alır mısınız acaba?" Kafasını sallayıp bardağı aldı.

"Ulan insan almaz... Bana verdin onu sen. O kadar da konuştuk burda lan" dedim barmenin arkasından. Duymamıştı tabi.

"Konuştuk derken?" Sorgulayan gözlerle bana bakan Mauro'ya döndüm. Sinirlenmiş gözüküyordu.

"Sanane.. siktir git dostunun yanına. Yancı köpek" bar sandalyesinden ineceğim sırada kolumu tuttu.

"Sınırlarımı zorlama kerem lütfen... Barmenle ne konuştun" yüzüne doğru yaklaşıp burun buruna geldik. Bu hareketimle yutkundu.

"Sa-na-ne" fırsattan istifade sandalyeden inip arkamı döndüm. Başım bir tuhaftı..

Arkamdan geldiğini hissediyordum. Önemsemedim. Çıkışa yönelip arabama ilerlediğim zaman kolumdan tuttu. "Ya yeter be... İkide bir kolumu tutuyorsun"