Coincidencia/ Kerem×İcardi

B-11

İyi okumalar 💕

Barış gidince dediklerini kaç kez düşündüm, kaç kez başa dönüp olabilir mi böyle bir şey diye de düşündüm. Ama haklıydı barış.. istemesem de haklıydı.

Bunu kendimden beklemiyordum.. nasıl olabildi böyle birşey.. Barış gitmeden önce -yine eskisi gibi takıl onunla, duygularından daha da emin olunca kararını verirsin- demişti ve haklıydı da..
Bakalım bizi neler bekliyordu..

•

"Ya Abdülkerim abi... Öldürecek misin beni sen?" Antrenmandan çıkınca herkes havuza gidelim diye tutturmustu. Şimdi havuza gelmiş eğleniyor bir yandan da yüzüyorduk. Yan yana iki tane havuz vardı. Simdiyse Abdülkerim abi beni boğmaya çalışıyordu.

"Keremito normalde lucasa yapardım.. ama çok küçük olduğu için her an boğulma riski vardı. O yüzden ondan sonraki küçüğümuze, yani sana yapıyorum"

"Sağol abi ya çok mutlu ettin beni" gülüşmeye başladık. Barış kokteyli içip kitap okuyordu. Haspam.. Zaniolo ve Mauro daha gelmemişti. Giyiniyorlardı ve ben büyük bir gözle onu görmek istiyordum.. havuzun mermerine oturup limonata içmeye başladım. Bacaklarım hâlâ havuzun içindeydi.

"Çok şükür ya... Geldi artistler" yunusun söylediği şeyle kabinden çıkan ikiliye döndüm. Gözüm sadece bir kişideydi.. siyah, kısa ve biraz da dar olan şortunu giymiş sarışına bakıyordum. Saçlarını da yana yatırmıştı. Bir tablo gibiydi aynı. Bileklikleri, dövmeli vücudu... Kalemle çizilmiş gibi kusursuzdu. Yutkunup incelemeye devam ettim.

"Beni mi özledin yoksa yunus" diyip elini saçına götüren Zaniye göz devirip güldüm. Bunlar da ayrı bir şeydi.. bi çekim vardı ama hayırlısı.. yunusun gülmesiyle ona döndüm.

"Ne özleyeceğim seni, bok çuvalı" içtiğim limonatayı nerdeyse çıkarıcaktım gülmekten. Kafamı sağa sola sallayıp Mauroya döndüm. Bana bakıyordu garip şekilde. Derin bir nefes alıp yavaşça verdim. Şimdiden ateş bastı beni..

Havuza atlayınca irkildim. Korkudan değildi heyecandandı.. onu çıplak ve ıslak görmek başka birşeydi. Hâlâ çıkmamıştı havuzdan bu beni meraka sokmuştu. Aniden önümde belirince refleksle kafamı geriye attım. Ellerini mermerin kenarına koymuş alttan alttan bana bakıyordu masmavi gözleriyle. Kalbim yerinden çıkacaktı.. kan beynime sıçramış gibiydi..

"Keremito" Abdülkerim abiyi taklit edince gülümsedim fakat bu halimizi gördükçe gülümsemem kaçıyordu. Şokla bakasım geliyordu bu âna..

"Golcüm" gülmeye başladı. Hayranlıkla bakıyordum dizlerimin dibinde ki adama. Ellerini mermerden çekip bacaklarıma getirdi. Allah'ım ölmek istiyorum şuan.. kan basıncım tüm vücudumda alev gibi akıp gidiyordu..

"Hadi bırak limonatayı da gel kollarıma" kıpkırmızı değilimdir umarım. Barışa döndüm. Kitabı önünde tutmuş bana bakıyordu sırıtıp. Of offf..

"Geleyim" sesim o kadar çekingen çıkmıştı ki. Limonatayı bırakıp tüm vücudumu soktum havuza. Tabi icardi dibimde olduğu için girerken burun buruna gelmiştik. Beynim patlayacak gibiydi... Ölmek için gencim ben..

"Beyler hadi yarışa var mısınız? Yemeğine" Ziyeche döndük. Herkes kabul edince bizim eğlence başlamıştı. Takım takım ayrıldık. 1 saatin sonunda bizim takım kazanmıştı yarışı. Yemeğe ısmarlayacak takım, Zanilo'nun takımı olmuştu.