Unbroken Melody | නොබිඳුණු තනුව | ✓

13 ♡

9 years ago

''අම්මා මේ මල් ටික මගේ බයිසිකල් එකේ ගැට ගහන්නකෝ..'' 

'' හරි සුදු පුතා.. අපි ලිලී මල් ටික ලස්සනට ගැට ගහමුකෝ.. ''

පුංචි ලියෝන් මල් ටික ගැට ගහගෙන එයාගේ අලුත් හිම වගේ සුදු පාට බයිසිකල් එකේ වටයක් යන්න ලෑස්ති වුනේ.. උණුසුම් හිරු එළිය වැටෙන.. කුරුල්ලෝ කෑගහන.. මල්වලින් පරිසරයම ලස්සන වෙලා තිබුණ සාමකාමී උදෑසනක්...

ලියෝන් පුංචි කාලේ හිටියෙත් කොළඹ.. වැඩිය ජනාකීර්ණ නොවුන මිනිස්සු අඩු පැත්තක.. සාමාන්‍ය ගමක වගේම උදේට කුරුල්ලොන්ගේ කිචි බිචි සද්ද.. ගස් හුළඟත් එක්ක වැනෙද්දී එන සද්ද.. ලස්සනට නිල් පාටින් පිරිලා තියෙන අහස.. ඒ වගේම කතා මවන්න හදන වලාකුළු.. අලුතෙන්ම ජීවිතය පටන් ගන්න හදන පුංචි මල්වලින් මුළු උදයම පිරිලා තියනවා..

ගල් අතුරලා තිබුණ පාර දිගේ ලියෝන් එයාගේ වයලින් එකත් එල්ලගෙනම බයිසිකලය පැදගෙන ගියා.. මේ පැත්ත හුරු පුරුදු නිසාම එයාගේ අම්මා ඕනේ තැනක බයිසිකලය පදින්න දීලා තිබුනා.. ඒ වගේම එයා අවුරුදු එකොළහක ලොකු ළමයෙක්!! මේ ගල් අතුරපු පාරට පස්සේ තිබුනේ කාපට් කරපු පාරක්.. වැඩිය ජනාකීර්ණ නොවුන නිසාම වැඩිය වාහන තිබුනේ නැහැ.. කාපට් කරපු පාරේ ටිකක් දුර යනකොට තිබුනා ළමා නිවාසයක්..

ලියෝන් ඒ ළමා නිවාසේ ගාවටම බයිසිකලය පැදගෙන ගියා.. එයා දැක්ක එළියේ තියෙන ඔන්චිල්ලාව උඩ පොඩි ළමයෙක් අඬ අඬ ඉන්නවා.. ලියෝන් බයිසිකලයත් පැදගෙනම ඒ පොඩි ළමයා ගාවට ගියා.. එයා ඉකි ගහ ගහ අඩලම ඇස් රතු වෙලා තිබුනේ.. පිරුණු කම්මුල් චෙරි ගෙඩි වගේ.. එයාගේ බිම ගෑවෙන්නේ නැති පුංචි කකුල් දෙක ඔන්චිල්ලාව උඩ ඉඳගෙනම වන වන හිටියේ. ලියෝන් එයා ගාවට ආවා කියලාවත් තේරුණේ නැහැ..