Unbroken Melody | නොබිඳුණු තනුව | ✓

16♡

ලියෝන්ට ඉස්කෝලේ යන්න වුන නිසා උදේට ලිලීව බලන්න යන්න වුනේ නැහැ.. ඒ වගේම ලිලීත් ඉස්කෝලේ යන්න පටන් ගත්තා.. කලින් වගේ නෙමෙයි ලිලී තනියම ඉන්න බැලුවේ නැහැ.. හැමවෙලේම මූන හිනාවකින් පුරවාගෙන හිටියා.. මේ හැම වෙනසකටම හේතු වුනේ ලියෝන්.. ලිලීගේ ජීවිතයට ලියෝන් ආවේ නැත්නම් සම්පුර්ණයෙන්ම අඳුරක ගිලෙන්න තිබුණා..

ජීවිතය දුකෙන් පිරිලා අගාධයක වැටේවී.. කටුක අතීතයක මතකයන්.. මතකයට නැගෙන විටදී පවා හිත පාරවන මතකයන්වලින් පිරිලා තියෙන ආගාධයක් වේවි.. නමුත් අගාධය සම්පුර්ණයෙන්ම අඳුරු නොවෙන්නත් පුළුවන්.. ඒ අගාධය ඇතුලේ පවා තමන් කැමති පුංචි මල් පැලයක්.. ආසම වර්ගයේ පොතක්.. එහෙමත් නැත්නම් කලින් අගාධයේ හිටිය කෙනෙක් පාවිච්චි කරපු ලැවෙන්ඩර් සුවඳ ඉටිපන්දම්.. එහෙමත් නැත්නම් ආසම වර්ගයේ විස්කෝතු තියෙන්නත් පුළුවන්.. ඒක නිසා අගාධයත් හිතන තරම් නරක නොවේවි.. ජීවත් වෙන්නට බලාපොරොත්තුවක් එක්කම ආලෝකය එක්ක සතුට පිරුණ ලස්සනම ලස්සන තැනිතලාවකට යන්න පුළුවන් ..

සමහරවිට ආලෝකය පිරුණු තනිතලාවකට ගියත් ආයෙත් ඒ ආගාධයටම වැටේවි.. ඒත් එතකොට ඔයා දන්නවා ඒ අගාධය කොයි වගේද කියලා.. ඒක නිසා අතරමන් නොවී හරි පාර හොයාගන්න අමාරු වෙන එකක් නැහැ.... සමහරවිට තමන් ආසම කරන දේවල් එක්ක කාලය ගත කරන්න පුලුවන් .. ඒ වගේම ඔයාට ආයෙත් ලේසියෙන්ම කැලැ මල් පිරුණ තැනිතලාවට යන්න පුලුවන් .. ඉතින් මේ ජීවිතය අමාරුවෙන් හරි අල්ලාගෙන සතුට පිරුණ තැනිතලාවට යන්න ඕනේ..

පුරුදු විදියටම හවස් වරුවේ ලියෝන් ලිලීව බලන්න ආවා... තැඹිලි රතු එක්ක මිශ්‍ර වුන අහස.. කුරුල්ලෝ එයාලගේ ගෙවල්වලට පේලියට යනවා.. මල් එක්ක කතා කර කර හිටිය මීමැස්සෝ එයාලගේ ගෙදරට යනවා... ලිලී ඔන්චිල්ලාවේ ඉඳගෙන ඉන්න අතරතුරේ ලියෝන් තල්ලු දදා හිටියා..

 '' මේ හුළඟ හරිම සීතලයි.. ''

එහෙටයි මෙහෙටයි පද්දෙද්දී ලිලීගේ කොන්ඩෙත් ඒ තාලේටම වැනෙනවා.. සීතල හුළඟ එයාගේ මූණ හරහා යනවා.. එයාගේ මූණ කලින් වගේම ලස්සන හිනාවකින් පිරිලා..