Unbroken Melody | නොබිඳුණු තනුව | ✓

08 ♡

'' ඔන්න කිව්වත් වගේම එන්න කලින් කෝල් එකක් දීලම එනවා හොදේ. ''

හිතුවටත් වඩා වේගයෙන් දවස් ගෙවිලා යන්න ගත්තා. ලියෝන් වගේම විහස්න මේ දවස්වල ගොඩක් සතුටෙන් හිටියා. සතුටු හිතෙන දවස් ඉක්මනටම ගෙවිලා යන නිසාද මන්දා එයාලට හිතුනේ කාලේ ඉක්මනට ගිහිල්ල කියල. විහස්න මිනිස්සු එක්ක ගැටෙන ගතිය අඩු වුනාට එයා ඉක්මනට ලියෝන් එක්ක ගොඩක් ලං වුනා. ගොඩක් වෙලාවට විහස්නට පාඩම් වැඩවලට උදව් වෙන්න ලියෝන් විහස්නගේ ගෙදර ගියා. ඒ වගේම විහස්න ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර එනකොට එයාව එක්කන් එන්නත් ලියෝන් ගොඩක් වෙලාවට ගියා.

'' හරි හරි දවල් වෙලා එන්න එහෙනම්. ''

බෙලාගේ ප්ලේට් එකට කෑම ටික දාන ගමන් හිනා වෙවීම ලියෝන් කිව්වා. 

'' අඩෝ.. සිකුරාදටවත් කලින් නගිටපන්කෝ බන්.. මම පව් නැද්ද.. ''

'' පිස්සු හැදෙයි.. පව් නම් පින් කරන්න ඉතින්. තව දවස් තියෙනවනේ ඉතින් එන්න. මම නැගිටින එක ගැන වද වෙන්න එපා. ''

'' උබත් එක්ක කතා කරනවට මට කහබිලියා අත්තකින් ගහගන්න ඕනේ. ''

'' විලම්බීත රූප මැවෙනවා. මම තියන්නම් වැඩ වගයක් තියෙනවා ඉවර කරගන්නත් ඕනේ. '' 

'' හරි හරි.. මම තියන්නම්. උබටත් මාත් එක්ක තමා කතා කරන්න අමාරු. අර පොඩි එකා එක්ක නම් එල්ලී එල්ලී කතා කරනවා නේ. ''

'' හේ හේ... ඒවා වෙනම කතාවක් හොදේ. ''

'' තියපන් ෆෝන් එක. මම යනවා. ''

'' බායි.. මම ආදරෙයිනෙ ඉතින්.. ''

'' මට එපා ඔය ආදරේ.. ''

සදීශ කෝල් එක කට් කරා. අද ලියෝන් විහස්න එක්ක බීච් එකට යන්න ප්ලැන් කරන් හිටියේ. හවස යන්න ගියොත් මිනිස්සු වැඩි නිසාම ටිකක් රෑ වෙලා වගේ යමු කියලා අදහස දුන්නෙම විහස්න. ලියෝන් එයාගේ course එකේ වැඩ ටිකත් ඉවර කරලා ගෙවල් අස් කරන්න ගත්තා. අස් කරලා ඉවර වෙලා ගෙදර වටේම තියෙන පැලවලට වතුර දාල එයාගේ කාමරේ හිටපු ගෝල්ඩ් ෆිෂ් ජෝඩුවගේ ටෑන්ක් එකත් සුද්ද කරා. එයාලට කෑමත් දාලම ලියෝන් වොෂ් එකක් දාගෙන ලෑස්ති වෙන්න ගියා. ලියෝන් පීච් කාර්ගෝ පෑන්ට් එකට nevy blue ටී ෂර්ට් එකක් ඇඳගෙනම බයික් එකේ යතුර අතට ගත්තා.