Unbroken Melody | නොබිඳුණු තනුව | ✓

28 ♡

'' university එකේ ඉදන් ආපු ගමන්ම මම ඔයාව තිහස්ගේ ගෙදරින් අරගන්නම් හරිද.. ''

ලියෝන් විහස්නගේ අතට ලන්ච් බොක්ස් එක දුන්නා..

'' මන් මේ එහාගෙදරටනේ සුදු අයියේ යන්නේ.. ''

ලියෝන් විහස්නගේ කම්මුලෙන් අල්ලගෙන හිමීට අත ගෑවා..

'' ඔයා නැති උනාම මට පාලු හිතේවි... හෙට යනවනේ... සදීශත් අද හවස වගේ වෙද්දී ඒවි.. අන්න අරයට ආයෙත් රණ්ඩු වෙන්න පුළුවන්.. අපිට තමා කනක් ඇහිලා ඉන්න නැති වෙන්නේ.. ''

'' මටත් පාලු හිතේවි.. ''

ලියෝන් විහස්නගේ ඔලුව අත ගාල නලලෙන් හාද්දක් තැවරුවා.

'' අපි යමු.. ''

ලියෝන් ඔක්කොම බඩු ටිකත් අරගෙන ඇවිල්ලා විහස්නත් එක්කම එලියට ආවා.

'' අපි ගෙදරට ගිහින් එමුද..?? ''

'' හරි.. මොකටද.. ''

'' මට වයලින් එක ගන්න අමතක වුනානේ... ''

'' හරී.. වයලීන් ප්ලේ කරන්න නෙමේ තව සති දෙකකින් A/L නේද.. හොදට පාඩම් කරන්න හරිද.. ''

විහස්න ඔලුව වනලා හිනාවුනා.. ලියෝන් එක්කම ගිහින් කාර් එකට නැග්ගා.. ටිකකින් විහස්නගේ ගෙදරට ආවා.

'' එන්න.. ''

විහස්න එයාගේ කබඩ් එකේ තිබුන වයලීන් එක ගත්තා.. ඒක අරගෙන ඊට යටින් තිබුන තවත් බොක්ස් එකක් ඇරලා බලලා හිමිට තිබ්බා.. ලියෝන් දැක්කා විහස්න මොකක් හරි දෙයක් ඇරලා බැලුවා කියලා..

'' ඒ මොකද්ද තෙව්මික.. ''

විහස්න ඇවිල්ලා ලියෝන්ගේ එහාපැත්තෙන් ඉඳගත්තා..

'' මන් දන්නෙත් නැහැ අයියේ.. ඒත් ඒක මගේ මතකයන් අතරේ තියෙන දෙයක්.. ඒක මට ගොඩක් විශේෂයි.. මට~ මට පොඩි කාලේ ගැන දේවල් මතක නැහැ.. ඒත් රෑට හීනෙන් පුංචි පුංචි දේවල් පේනවා.. ඒවා මගේ ජීවිතේ වුන දේවල්ද කියලාවත් දන්නේ නැහැ.. අඩුම අම්මා තාත්තාවත් මේ ගැන කිසිම දෙයක් මාත් එක්ක කියන්නේ නැහැ.. ''

ලියෝන් තත්පර ගානකට විහස්නගේ වචන හිතන්න ගත්තා..

'' අපි බලමුකෝ ඒ දේවල් ඔයාගේ අතීතේ දේවල්ද කියලා.. ම්ම් හරිද.. ''