သက်ငြိမ် အိမ်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ကလေးငိုသံ တဝါးဝါးက ဆီးကြိုလျက်သားပင်။ ညအချိန်ဖြစ်၍ သက်ငြိမ်က မကောင်းသည့်အရာများကပ်ပါလာမည်ကိုစိုးကာ 'ဖတ်ဖတ်ဖတ်' လုပ်လိုက်သည်။
ထို့နောက်သူက အိမ်ပေါ်သို့တက်သွားလေသည်။
မြင့်နိုင်က တဝါးဝါးငိုနေသော သမီးဖြစ်သူကို ရင်ခွင်ပိုက်ကာ ချော့မြူနေသည်။
ဒေါ်မြသက်မှာ နွမ်းလျနေသော သက်ပုအနား ထိုင်ရင်း ခြေဆုပ်လက်နယ်ပြုနေသည်။ သက်ညှာမှာ မြင့်နိုင်ဘေး တကောက်ကောက်လိုက်ရင်း တူမသေးသေးနီတာရဲလေး ငိုနေသည်ကို တတ်သလောက်မှတ်သလောက်ဖြင့် လိုက်ချော့သည်။
" အမေ သက်ပု အခြေအနေဘယ်လိုလဲ "
" ခဏမှိန်းနေတာ သား "
" ကလေးက ဘာလို့ ဒီလောက်ငိုနေတာလဲ "
" သူ့အမေနဲ့ တူလို့နေမှာပေါ့အေ "
ဒေါ်မြသက်အပြောမှာ သက်ငြိမ်က ပြုံးရင်း တူမဖြစ်သူကို ငုံ့ကြည့်သည်။ မျက်စိပေါက်ပိတ်အောင် အာခေါင်ခြစ်ငိုနေသော သံယောဇဉ်ကလေးမှာ အသည်းယားစဖွယ်။
" ပုကလေးမွေးခါစကလည်း သုံးရက်ဆက်တိုက် ငိုတာ သိလား မြင့်နိုင် "
" ဟုတ်လား ခုလည်း သက်ပု နို့တိုက်တာ လုံးဝမစို့ဘူး။ ယောက်ဖသွားကတည်းက ငိုနေတာ ခုထိပဲ "
" နို့လုံးဝမစို့သေးဘူးလား "
" ဟုတ်တယ် ကိုကို ၊ တူမလေးက နို့ဆာလို့ငိုတာလား မသိဘူး "
" ကလေး ဒီကိုပေး "
သက်ငြိမ်က မြင့်နိုင်လက်ထဲမှ ကလေးကို ချီယူကာ သက်ပု လှဲနေသည့်ဘေး ထိုင်ချသည်။
" ပုကလေး ၊ သမီးလေးကို နို့တိုက်လိုက်ဦး "
သက်ပုက မှိန်းနေရာမှ မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ကလေးကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းကာ နို့တိုက်တော့ ကလေးက တော်တော်နှင့်မစို့လာဘဲ ဂျီကျနေသေးသည်။ ခဏကြာမှ အငိုတိတ်ကာ နို့ကောင်းကောင်းစို့လေသည်။
" မစို့ချင်တာလည်း မဟုတ်ဘဲ ဂျီကျနေတယ် ကြည့်စမ်း ကောင်မစုတ်ကလေး "
သက်ညှာက နီတာရဲလေးကို အသည်းယားဟန်ဖြင့် ဆိုတော့ အားလုံးက တပြုံးပြုံး။
YOU ARE READING
မောင့်သက်ငြိမ်
Romanceမောင့်သက်ငြိမ် နဲ့ သက်ငြိမ်ကိုချစ်တဲ့မောင် တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပေါ့။
