Eve geldiğimde ilk işim direkt yatağa girip uyumak olmuştu. Gün boyunca yorulmuştum. Öğretmenliğe mesleği için çalışmam ayri, Mirza ayrı yoruyordu beni. Bitmek bilmeyen hırsı, inadı, sevda diye dayattığı savaş beni yormuştu. Ne dersem deyim kar etmiyordu ona. Söylemekten bıkmış, usanmıştım.
Uyumak uzere olduğum da gelen mesaj bildirimine karşı irkildim.
Kimden olduğunu tahmin edebiliyordum. Tabi ki Mirza Şahman'dandı. Sıkıntılı bir nefes vererek telefonu elime aldım ve yazdığı mesaja baktım.
"Yüreğimi yakıp kavuran, ölüp bittiğim gözlerini görsem yatmadan önce, çok mu büyük bir şey isterim?"
Evet çok büyük bir şey istiyordu. Hayır yani rahat vermiyordu; ne gece, ne gündüz. Hiç mi bıkmıyordu benden?
Mesaj yazmayıp telefonu yastığın altına koyacaktım ki gelen bir mesaj daha ile kaşlarımı çatarak mesajını sinirle okudum.
"Kokun sinmiş konağımdaki odandan. Bilemedim, o odanın benim yuvam olacağını."
Tek bir mesaj sinirlenmeme yetmişti. Sapık mıydı bu adam? Ne demek konakta kaldığım odada yatıp kalkmak? Aklını yitirmiş olmalıydı.
Normalde mesaj yazmamama rağmen bu söylediğine karşı mesaj yazdım. Ki bunu bilerek söylemişti. Beni tanıyordu. Nasıl bir cümleye karşı tepki vereceğimi. Uyanık ve yaman bir adamdı Mirza Şahman.
"Ya sen ne tür bir sapıksın acaba?!"
Sonuna da ünlem işareti ekleyip tavrımı belli etmiştim.
Daha yollamamdan saniyeler geçmeden mesaj bildirimi geldi. Resmen mesaj atmamı bekliyordu.
Sinirli bir nefes vererek canla başla atmış olduğu mesajı okudun.
"Teninin, kokunun, kalbinin bağımlısı olan bir sapığım. Senin sapığın olmaktan şeref duyarım zümrüt gözlüm."
Okumayı bitirmeden bir mesaj daha geldi.
"Geceyi meşhur sözümle kapatalım sabahı seni görme dileğiyle; sen sadece Mirza Şahman'ınsın. Ben yaşadığım sürece daima benim olarak yaşayacaksın. Çünkü senin kaderin benim. Mirza."
Sinirlenmeme ramak bile kalmadan bir mesaj bildirimi daha geldi.
"Seni yaradana kurban olurum. Rüyanda beni gör, sırma saçlım. Bir gün kollarımın arasında uyuman dileğiyle Allah rahatlık versin kurban olduğum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP UMUTLAR ( ASKIYA ALINDI )
Ficción GeneralMezopotomya topraklarına genç bir kız gelip geçti. Adı: Azra Öztürk'tü! Hayallerinin peşinden koşan umut dolu genç bir Öğretmendi Azra. İstanbul'un elit kesiminden sosyetenin gözden düşmeyen Öztürk ailesinin evlatlık, yetim kızıydı. Mücadeleci ve in...
