SONSUZ DANS

GİRİŞ

Herşey bir dilekle başlamıştı oysaki.
Bir geçmiş,
Bir yüzleşme,
Bir intikam.

Ben intikam zincirininin son halkası olduğumu öğrendiğimde çoktan bu hikayede harcanmıştım.

Ben Gece.
Y̶a̶k̶a̶r̶a̶n̶.̶
Yıkılan.

Gördüğüm tek şey ateşin kör edici turuncu kıvılcımlarının tutuşmasıydı. Duman her geçen dakika artarken nefes alamam zorlaşıyordu. Üzerime doğru gelen ateşten kaçmak için düşünmeden evin çatısına çıktım. Hiç bir faydası yoktu bir kaç saniye sonra bu ev gibi yanıp gidecektim. Dumanın etkisinden olsa gerek gözüm sulanmış nefes almam zorlaşıyordu attağım her sarsak adımda dengede durmadan zorlanıyordum.

Bir adım, sarsılış.
Bir adım, düşüş.
Bir adım, ölüş.

Yere düştüğümde göz yaşlarıma daha fazla hakim olamadım. Yaşlar yanaklarımı ıslatırken kaderimi kabullenip düştüğüm yere uzandım, ölümü bekledim. Sıcaklık giderek artarken gözümü sıkıca yumdum. Yazgımda koca harflerle ölüm vardı bundan kaçmam imkansızdı. Bu kaderim miydi emin değilim ama intikamlarını en masum benden çıkardıklarına emindim. Bu alevlerde intikam ateşinden bana kalkanlardı.

Zihnim giderek bulanıklaşırken düşüncelerim bile ilk defa birbirine karışarak yok oldu.

Annem.
Gizem.
Derin.
Kutay.
Poyraz.

Bu karanlık yola onlarla çıkmıştım ama fark ettim ki benden daha karanlık sırların sahibi asıl onlarmış. Beni arkamdan bıçaklayan asıl onlarmış aynı zamanda beni kurtaranlar da onlardı.
Yalan söyledik.
Hemde hepimiz. Hepimizin bir sırrı vardı, kimse kimseye söylemedi sırlar biriktiğinde o yükün altından kalkamadık.

Nicolas Luca Capo.
İntikamın sahibi, kalbimin sonsuz kıran İtalyan. Beni yaşatmaya çalışırken öldürmüştü. Ona Seninle ölümse varım demiştim ama o beni yalnız ölüme mahkum etmişti. Bunları hak ediyor muyum bilmiyordum ama şu son nefesimde bile ondan nefret edemiyordum.

Annesinin yaşadığı gibi, beni de yanarak ölüme mahkum etmişti.

Bu bir kızın cici hayaller kurup mutlu ve uzunca yaşamının toz pembe hikayesi değildi. Bu bir kızın adım adıma ölüme mahkum ettikleri masum beni harcadıkları bir hikayeydi.

Hazır mısınız?

Çünkü hayatıma bir kere girdiniz mi çıkmanız hiç kolay olmayacaktır ya benimle yakacak yada benimle yıkılacaksınız.

Bu satırları hala okuyorsanız başlayalım derim?

Her şey erkek arkadaşım olacak o adamdan ayrıldığım zaman yani sekiz ay önce başladı o kadar hızlı gelişti ki kaderim bile bu değişimlere yetişemedi.

Bu onunla nasıl tanışıp, beni karanlığımdan daha karanlığa sürüklediğinin en sarsıcı anları. Ben ölmek istemezken onun elalarında ilk kez ölmek istemiştim. O da ölmeden önce son kez ela gözleriyle bana bakmıştı.
Ve ben ölmüştüm.