200 yorumm 🎀
bölüm sonunda biraz (?) yakınlaşma sahnesi var, yine de uyarayım
***
Chan şirketten çıktığı gibi otoparktaki arabaya atlayarak kliniğe sürerken inmeden aynadan bi' kendini kontrol etmişti. Kısa kollu çizgili bir gömlek ve kot pantolondan yana kullanmıştı tercihini. Bozulan yakasını düzeltip arabadan indi.
Kliniğe doğru yürüyordu ki bu sefer Seungmin hızlı davranmıştı ve çıkmış, ona doğru yürüyordu. Onu görür görmez güldü Chan, arabaya yaslanıp beklerken Seungmin göz kırpmış birkaç adımda yanına geldikten sonra değnekleri arabaya yaslayarak kollarını sevgilisinin boynuna sarmıştı.
"Hoş geldin."
Uzun yorucu bir günün sonunda Chan'ı görmek kadar güzel bir şey yoktu, huzurla gözlerini kapattığında Chan da beline sarıldı. "Bugün yorulmuş gibiyiz, ha?" diye sordu belini okşarken.
"Biraz." deyip kıkırdayarak geri çekildi Seungmin. "Masaj yüzünden mayıştım da ama harikayım. Şimdi beraber şirkete geçeceğiz, sen babamla tanışacaksın sonra da yemek yiyeceğiz!"
Bugünkü planları buydu, aslında arkadaşlık süreleri boyunca zaten Chan, Seungmin'in ailesiyle tanışmıştı ama bugün ilk defa sevgilisi olarak babasıyla bir yemek yiyecekti.
Arabaya yerleştikleri zaman Seungmin direkt telefonunu radyoya bağladı ve şarkı açtı bir tane. Aynaya bakıp kaküllerini düzeltmiş, Chan'a dönmüştü. "Hey." Tereddütle konuştu. "Biliyorsun zaman ama yine de söyleyeyim, Minhyuk da şirkette malum... Ortaklar. Şirketin her yerinden o mal çıkabileceği için haber vereyim. "
Bildiği bir şeydi bu yüzden pek takılmadı Chan. "Biliyorum, merak etme." deyip sevgilisinin elini tuttuğunda Seungmin rahatlayarak gülmüş ardından da uzanarak dudaklarını yanağına bastırarak sert bir öpücük bırakmıştı.
Şimdi dönüp bakınca bu hallerine şaşırmadan edemiyordu Chan, Seungmin ile sevgili olmak hayal ettiği bir şeydi fakat hayalinden daha güzeldi, onun tarafından sevilmek çok farklıydı ve enerji veriyordu.
Öyle ki şirkete sürerken arabada çalan şarkıya eşlik edip dans eden Seungmin ile tüm iş gününü unutmuş, keyfi yerine gelmişti. En sonunda arabayı ada etrafında döndürerek şirketin bahçesine giriş yapmış, park etmişti.
Seungmin ona baktı. "Değnekleri almasam olmaz mı, sen tutarsın zaten."
"Yorulmayacağına eminsen ben türlü uyarım."
"Almayalım, almayalım."
Kapıyı açmış, Chan yanına gelirken de dikkatlice arabadan inmişti Seungmin. Direkt belinden destek olan sevgilisiyle yürümeye başlarlarken Chan sırıttı, çoğu zaman sandalyedeyken eşlik etmişti ona ama bu çok farklıydı.
Asansöre binmeleri ile beraber Seungmin, Chan'ın saçları ile oynarken sadece bir kat sonra asansör durmuş ardından da öksürük krizine boğulan Minhyuk içeri girmişti.
"İstemediğin ot..." diye mırıldanan Seungmin ile sevgilisi gülerek ona bakmıştı, omuz silkip tuşa basmayı unuttuklarını fark ederek katı tuşlamış, "Pardon," demişti tuşların önüne kapatan Minhyuk için.
Ona bakan adama gözlerini kısıp yapmacık gülümsedi ve geri çekilmesiyle tuşa basıp elini çekti. Sessiz geçen bir yolculuktan sonra ilk önce Minhyuk inmiş hemen ardından da diğer ikili inmişti, bir süre aynı hizada yürüdükten sonra Minhyuk başka yöne sapınca Seungmin derin bir nefes verdi.
"Bir insanı görünce miden kalkar mı? Benim kalkıyor."
"Ağzımı açarsam kötü konuşurum, o yüzden konuşmayacağım."
