The Diarist Tale (Volume 1)

Chapter 15: Preparation

Yumi's Pov:

Halos kalahating oras na mula mung lumabas si Sophia. Ni-hindi sya nakapag recess, hindi sya sumabay sa'min ni Cassandra.

Maya-maya ay pumasok na si Andrei na sumunod kay Sophia kanina, tahimik ito at nakayukong pumasok. Sinilip ko yung likuran nya pero hindi nya kasama si Sophia.

Tumayo ako at sinalubong sya, "Si Sophia?" Pangbungad kong tanong. "Nagkulong sya sa CR." sagot nya. Wala nakong sinayang pang oras at lumabas na ako. I went to the female's comfort room at kinatok ang bawat isang pinto ng CR hanggang sa mahanap ko kung saan nagkulong si Sophia.

She went out with red dried eyes. Halatang katatapos nya umiyak. Well expected naman na yun, alam kong iiyakan nya yung score nya.

But there's one thing na sinabi nyang hindi ko nagustuhan. "Bes may gumawa nito sa'kin" medyo naiiyak nya paring sabi sabay taas ng uniform nya.

May nakita akong kung anong nangitim sa tagiliran nya. Mahahalata yon kaagad dahil maputi sya. "Who did this?" Seryoso kong tanong. "Hindi ko sya kilala. Pero naiinis ako sa kanya" nagpipigil na galit na sagot nya.

Habang nag lalakad kami pabalik ng Classroom ay kinwento nya sa'kin lahat ng nangyari mula paglabas nila ni Sir Khal.
Kung ganon napagkaisahan sya kanina sa Office.

"Halika pumunta tayo sa Principals Office. Ipaparating natin yang kabastusan nyang babaeng gumawa sa'yo nyan." Pagalit kong sabi sabay hila sa braso nya.

Binalaan nya rin ako na napakadrama ng babaeng yun na kaya nya pang baliktarin ang totoong nangyari maging inosente lang sya. Pagdating namin sa Principals Office ay napansin kong 'di mapakali si Sophia.

"What's wrong, bes?"

"Eh, kasi naman... Sure ka bang gagawin pa natin toh?"

"Tsk, duh? Tignan mo yang ginawa nya sa tagiliran mo. No matter what happens, idudulog parin natin yan dito.

Makaraan ang ilang minuto sy dumating na yung babaeng sinasabi nya... Naglakad sya papasok ng Office na pipilay-pilay.

"H-Hello, Ma'am may nangyari po ba?" Maamo nyang tanong sa Principal at medyo umiinda-inda pa na masakit yung isang binti.

"Mss Helen Adrna, totoo bang sinaktan mo ang babaeng ito?"

Napatingin sya kay Sophia. "H-Ha? A-Ako...M-Mananakit?. Hindi mo ba talaga ako titigilan? Kanina mo pa ako sinisiraan ah. A-Ano ba kasi problema mo?" Naiiyak nyang sabi kay Sophia.

Haysst totoo nga. Nag fe-feeling inosente nga ang p*ta. Pavictim pa more.

"Kinurot mo naman talaga tagiliran ko kanina. Sa sobrang lakas nangitim pa nga eh!" Napatayong sagot ni Sophia.

"Pano ko magagawa yun eh wala ka namang ebidensya. Kahit nga si Sir Khal kanina walang nakita eh. Sinisiraan mo lang naman ako kasi alam mong malapit na ang school election at ayaw mo akong manalo!"

Hindi na ako nakapagpigil. Tumayo na rin ako at binulyawan sya... "Eh Panong hindi ka sisiraan eh may sira naman talaga yang pagkatao mo"

"Agh, isa ka pa. It so hurts!" Napayuko siya at papunas-punas pa ng mata, ano iiyak ba toh?.

"Andami na talagang story makers sa paligid na humihila sa'kin pababa, gayung ang gusto ko lang naman ay pagsilbihan kayong mga kamag-aral ko." Pagpapaawa nya sa harap namin ni Sophia at ng Principal.

"Cut the act, b*tch!. Ikaw na nga msy kasalanan ikaw pa may ganang magpa-iyak effects." Pataray kong sabi.

"Wala ka naman dun kanina kaya bakit nyo ako pinagtutulungan?!" At tuluyan nang umiyak yung Drama Queen.