Yıldızların Savaşı

14. Gölge Oyunları

Oylamayı ve yorum yapmayı
unutmayın🫶🏻
Keyifli okumalar🤍

⚔️Gölge Oyunları⚔️

Yalanlarla dolu bu saray, her bir saniye gerçeklikten daha da uzaklaştığımı hissettiriyordu. Bunu Daniele söylemeli miydim? Karman çorman olan zihnim sağlıklı düşünmemi engelliyordu. Elimde olan mektuplara bakarken plan yapmaya çalıştım.

En iyisi başladığım işi bitirmekti. Bu sarayda yaşamak istiyorsam şüphelerden kurtulmalıydım. Sonra ise bu plan hakkında araştırma yapmam gerekecekti. Mektupları almam için Carlos’un odasına girmeme gerek kalmamıştı. Carlos’un yakın adamlarından olan Jason’un çalışma odasında bulmuştum.

Anlaşılan Jason da bu işin içindeydi. Tabii ki mektupları gizlice gönderecek hiç şüphe uyandırmayacak biriydi Jason. Mektuplar Carlos’un adından gönderilemezdi. Şimdi yapmam gereken dün gece yaptığımın aynısını yapmaktı. Tek fark bu sefer okuyucularım kraliçe, prenses ve prenslerin olmasıydı.

Jason’un odasından çıkalı 2 saat olmuştu. Bugün büyük toplantı günüydü. Muhtemelen hepsi üzerime saldıracaktı. Ama Camilla zamanında mektupları okuyup salona girerse işler değişebilirdi. Ve öyle de olacaktı.

O aptal aşık sevgilisinin gerçek yüzünü görünce delirecekti. Odamda oturmuş yaralarımın görünmeyeceği elbise seçmeye çalışıyordum. Sonunda kahve tonlarında olan elbiseyi giyinip boynumdaki kızarıklıkları makyajla kapattım. Yapmam gereken tek şey toplantı salonuna gidip olacakları izlemekti.

Kapının tıklanmasıyla zamanın geldiğini anladım. ‘Gir.’ Saray çalışanlarından birini karşımda görmek beni şaşırtmadı. ‘Leydim,’ diyerek küçük reverans yaptıktan sonra konuşmaya devam etti. ‘Kraliçe sizi toplantı salonunda bekliyor.’ Başımla onaylayarak odadan çıktım.

Nedense hiç gerilmemiştim. Her şeyin kusursuz şekilde gideceğine emindim. Bunu düşünmemin sebebi kendime olan güvenim mi yoksa Camilla’nın aptallığı olduğuna karar veremedim. Toplantı salonunun karşısına geldiğimde askerler baş selamı verip girmem için kapıyı açtılar.

Duruşumu düzeltip, yüzüme kendinden emin ifademi takındım. İşte yeni bir kaos başlıyordu. Attığım her adımla kraliçenin yüzündeki siniri daha yakından görüyordum. Hayret, bugün çok kalabalıktık. Beni şaşırtan ise Liora’nın kraliçesinin de burada olmasıydı. Genelde böyle toplantılara dışardan biri asla katılamazdı. Anlaşılan ya kraliçe Liora’ya fazla güveniyor ya da güvenini kazanmaya çalışıyordu.

‘Günaydın.’ Hafif gülümseyerek  yerime oturdum. Camilla hala ortalıkta yoktu. Umarım uyanma saatini doğru hesaplamışımdır.

“Dün yaşananlardan hepinizin haberi olduğunu sanıyorum,” dedi kraliçe imalı sesiyle. “Hepimiz demek az olur, neredeyse tüm şehrin haberi oldu. Dedikodular bütün krallığı yayılmaya başlamış bile,” Estella ince ve gerçekten endişe hissedilen sesiyle araya girdi.

“Dedikodular için endişe etmemize gerek yok, onları susturabiliriz,” Artus’un söyledikleriyle gözlerim ona kaydı. “Artus doğru söylüyor, dedikodular unutulur ama bu bir daha tekrarlanırsa işte bu her şeyi mahvedebilir. Bunu yapanı bulmalıyız,” herkes Belda’nın bu fikrine katılırken Kraliçe hala o ölümcül gözlerini benden ayırmıyordu.

“Zaten buraya onu bulmak için toplandınız,” Kraliçenin sesiyle herkes ona döndü. “O haini bulup bir iftirayı temizlememiz gerekiyor. Gerekirse kendisinide.” Az önce beni öldüreceğini mi ima etmişti? Ne yani bunun için insan mı öldürecekti?