Yıldızların Savaşı

22. Güven

Oylamayı ve yorum yapmayı
unutmayın🫶🏻
Keyifli okumalar🤍

⚔️Güven⚔️

Derek'i benimle gelmek konusunda ısrar etse de onu zorda olsa kalmaya ikna etmeyi başarmıştım. Her şey daha yeni yeni yoluna girerken bunu öğrenmesini göze alamazdım.

"Vanessa, yalnız yapabileceğine emin misin?" demişti endişe dolu sesiyle.

"Merak etme, zaten arabayla taşıyacağım için yardıma ihtiyacım olacağını sanmıyorum." Ben arabaya binerek atın dizginlerini elime alırken o hâlâ silahları nasıl çıkaracağımı sekizinci defa anlatıyordu. Tehlikeli olduğunu biliyordum ama bu kadar çocukça tembihlenmeye ihtiyacım olduğunu sanmıyordum.

"Askerlerine acıyorum komutan," demiştim sıkıntı dolu sesimle onun öğütlerini dinlerken. O ise kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Yalnızca her şeyi anladığından emin olmak istiyorum."

"Öyle bir anlattın ki, inan kırk yıllık silah kaçakçılarından daha profesyonelim şu an." Dudaklarının kenarı yavaşça kıvrılırken ben hareket etmek için hazırlanmıştım.

"Kendine dikkat et," dediğinde o gözlerine bakmayı bırakıp hareket etmiştim. Kalbime akın eden umudun, öldürücü bir zehirden farksız olduğundan habersiz arkamda kalan Derek'e seslenmiştim.

"Sen de komutan. Daha seni kutsal şövalye ilan edeceğim." Sona doğru uzaklaştığım için beni duyamaz diye bağırmıştım. Ama yürek ısıtan kahkahasını duyunca her kelimemi duyduğundan emin olmuştum.

Yirmi dakikadır yoldaydım ve kasabanın girişine doğru gidiyordum. Ilyona orada bekleyeceğimi söylemişti. Aniden arabada yanıma konan kara kuzgunla atlar ürkmüş, rahatsız bir şekilde hareket etmeyi bırakmışlardı.

Kuzguna doğru döndüğümde kafasını yana yaslayarak beni izleyişini görünce gülümsemiştim. Böyle gerçekten şaşkın görünüyordu. Gözlerim tüylerindeki kurumuş kanlara takılınca gülümsemem gittikçe solmuştu.

Hızla yarası var mı diye onu kontrol ederken hiçbir şeyi olmadığını görmüştüm. İçimi yeniden o endişe duygusu kaplamıştı. Peki bu kimin kanıydı? Hâlâ endişeli gözlerle kuzgunu izlerken arkadan duyduğum sesle ona doğru dönmüştüm.

"Komutanla konuşman neden uzun sürdü?" Kuzgunu görünce aylak adımlarını hızlandırarak yanımıza gelmiş ve sorduğu soruyu unutmuştu bile.

"Onun burada ne işi var?" Çatık kaşlarla kuzgunu izliyordu.

"Daniel'in peşime taktığı bir tek siz mi olduğunuzu sanıyorsun?" Sesim düşündüğümden sinirli çıkmıştı. Eskiden kuzgunu bana haber göndermek için yanımda tuttuğunu düşünürdüm.

Ama öyle olmadığını artık anlıyordum. Gözleri şaşkınlıkla büyürken bana bakmıştı.

"Seni koruması için mi?" Sesi öyle şaşkın çıkmıştı ki, gözlerimi devirmiştim.

"Tabii ki hayır. Neden beni korumak istesin? Beni izlemesi için. Sözlerimi bitirirken o da arabaya atlamıştı. Hâlâ kuzgunu incelerken sakince ona dokunmasına izin veriyordu. Bize gelince, elimizi parçala cani kuş. Tamam, şu sıralar aramız iyi olsa da az elimi yaralamadı.

"Ee, neden yardıma kimse gelmedi?"

"Arabayla taşıyacağız, silahlar fazla tehlikeli bu yüzden ihtiyatlı davranmalıyız."