Wanted: Mr. Perfect (Published Under Pop Fiction)

Perfect 36: Trouble

SHORT UPDATE.

* * * * * ** * *

Sa totoo lang, hindi ko alam. Why most of girls kept on choosing the one who don't give them any value. Tanga nga ba talaga na maitatawag?

Pinaasa lang naman niya ako. Sabi ko na nga ba, I'm too old for fairytales and such happy ending. There's no such thing. Sa istorya lang nagyayari 'yun. I'm living reality.

Alam mo 'yung masakit?

I choose him over Garreth.
I choose him but he ran after her.
I choose him but he left me heartbroken.

Tapos na ang lahat, tapos na ang palabas. Kailangan ko n bumalik sa dati kong buhay. I don't care kung mapahamak ako. Alam ko naman na tapos na din ang misyon ni Garreth dito, that's why he's leaving.

I packed up my things. Iiwan ko na lang sa bahay nila 'yung ibang gamit ko. O babalikan ko na lang someday kapag kaya ko na. I wanted to runaway from here. Ayoko si'ya makita. I need a rest. Nakakapagod din pa paasahin ko. Nakakapagod din pala umasa ka na ikaw talaga pipiliin niya.

Pagkabukas ko ng pinto I saw Garreth, nakatayo lang si'ya at nakatingin sa namamaga kong mata. Kaya kahit madaling araw palang sinuot ko 'yung heart shape na shades ko.

"Garreth... Sorry. Si'ya 'yung pinili ko." pigil ang iyak na sabi ko. "But he chooses her anyway."

Seryoso ang mukha ni Garreth like usual. Pero may kakaiba ngayon like he's not in the mood to listen.

"I know from the start, you'll choose him no matter what. Bigla na lang ako pumasok sa inyo. I came out of nowhere. But I fvcking don't care, Ashley." may galit ang tono na boses niya.

Napaatras tuloy ako sa takot. "Naappreciate ko naman 'yung effort mo, Garreth. Pero ayoko ipilit ang sarili ko sa taong hindi ako sasaya."

"Yeah, I know that. After what I've done for you. After that old-fashion way of courting you, still you didn't choose me. Again, I don't care, Ashley." humakbang si'ya papalapit sa'kin. "You still don't know me. Hindi mo din magugustuhan kapag nagalit ako. Yung nakita mo? That's not real. That's not me."

"Garreth... Bakit sinasabi sa'kin ngayon 'to?"

Gusto niya ba maheartbroken ako lalo? Ano ba naman buhay ito? Uso ba talaga ang lokohan sa panahon ngayon at nabiktima na naman ako?

"Because I want you to know how fucking pissed I am. Nagmukha akong tanga sa harap nila. I did a hundread percent but still you didn't choose me." sobrang nakakatakot talaga 'yung boses niya at 'yung ekspresyon ng mukha niya. It's something to be scared of when a man is piss.

"I'm sorry..." sabi ko. I don't really know what to tell him. "I like you kahit konti. But it's not enought. S-si Hunter... I knew him for almost two years but then I'm not enough for him. Ironice, isn't it?" tawa ko ng mapakla. "Ngayon kung magagalit ka, go on. But I want to be away from here. Ayoko na suko na ako. I'm so tired."

"Pero hindi pa kami tapos, Ashley." he said.

Akmang lalakad na ako palabas ng hawakan niya ang braso ko. "Hindi pa kami tapos." ulit nito.

"Hindi pa kayo tapos?" I said. "Yes, pero ako tapos na sa inyo. H'wag niyo na ako idamay sa kalokohan niyo. Sa nakaraan niyo. Sa issue niyo. Let me go." sabi ko.

He didn't. Mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa'kin. I know something was off. Something was happening.

"Ashley---"

Hinatak ko ang kamay ko at nabitawan nama niya. Inayos ko ulit ang bag ko. "Goodbye, Garreth."

Dumeretso ako ng lakad papuntang elevator. I pushed the down button nang bumukas ito agad ako pumasok. Pero nagulat ako nang biglang may tumakip na panyo sa bibig ko.

Agad akong nagpumiglas para makawala pero hindi... Nanghihina ako. Shia! I could feel that I'm in trouble. This is the thing I am most afraid at. Pinilit ko padin labanan ang antok because if I won't I know I'll die.

Ayoko pa mamatay. Madami padin ako pangarap sa buhay kahit brokenhearted ako ngayon. Kahit wala akong lovelife h'wag lang ako mamamatay. Narinig ko din ang pagpapanik ng tagatayo ng banner ko. They are scared. Sinusubukan kong lumaban.

Pero kahit anong lakas ang pagsipa ko wala. Mas namamayani ang epekto ng kemikal na nilagay niya sa panyo. Unti-unti pumipikit ang mata ko. Hanggang sa tuluyan na mawala ang lahat sa paningin ko.

Pero bago 'yun narinig ko pa ang boses niya at ang huli niyang binigkas. No...

"Goodbye, Ashley Esqueza."