Wanted: Mr. Perfect (Published Under Pop Fiction)

Perfect 46

Thank God. I mean, thank God dahil sakto wala na naman tao rito sa Perfectly Polished nail Salon and Spa na madalas kong pinupuntahan. I know again, right? Alam ko na hindi na bagay sa akin ang pangalan ng salon nila. After what happened three months ago? Okay slight na lang, oright?

Sumandal ako para ipalig ang ulo ko at kinuha ang Milk tea para sumipsip ng konti. Muntikan naman ako mabulunan ng mapalingon ako sa lalaking papasok ng salon, si Garreth. (my hoodlum-hottie-boyfriend.)

"What the fvck, Ashley Esqueza?" he asked, patuloy ko lang si'ya pinag-aaralan. Nakalagay ang kamay nito sa hood na suot niya. His freaking wearing it here in the mall! For pete's sake! At nakasalamin pa ito kahit wala na naman akong nakakikitang araw.

Anyway, he looked so hot. Tumabi si'ya sa akin, at naglingunan naman ang mga manicurista pati ang ibang customers dito.

"Nothing, alright? It's nothing." inirapan ko si'ya and then, we're back to business.

Oo nga pala, Garreth and I were dating for almost 3 months... Alam ko ang sasabihin niyo, na grabe pa ako magemote before with the guy na nagiistart sa letter H, right? Hindi na ako magre-reason out dahil, yeah.. Kinain ko na naman ang mga sinabi ko. I can't just say no to Garreth, dahil after ko siya ipagtabuyan right after the H guy left for good. He was there consistently.

Alam mo 'yung ilan beses ko si'ya pinagtabuyan sa loob ng isang buwan pero panay ang panggugulo parin niya sa akin, at kung ano ano pang roses ang pinapadala pati chocolates... clothes, shoes and so on. Kahit na sobrang opposite namin dalawa. We somehow enjoy each other's company.

P.s. Wanted padin s'ya.

Literal na WANTED ang boyfriend ko. Kaya ngayon, dito sa tabi ko nakahood s'ya at shades para hindi s'ya makilala. Kung hindi ba naman eng-eng, angat padin ang kapogian niya at mas lalo s'yang pinagtitinginan sa mall.

"Madam, dark blo na lang ulit?" tanong ng manucirista sa akin.

"Yah, blehh." maarte ulit na sagot ko. Ngumiti s'ya sa'kin, she knows me well. Halos every week ata ako bumabalik na dito, eh.

"Garreth?"

"Oh?"

"Saan ba talaga lakad natin mamaya? Hindi pa naman natin monthsary, ha?"

Hindi na sumagot ang boyfriend kong busy sa cellphone niya. Kinalabit ko pa si'ya para lang makuha ang atensyon niya. "Hello? Kausap mo ko?"

"Naririnig ko nga."

"Bakit hindi ka sumagot?" naaasar na tanong ko.

"Sa buong araw ilan beses ko na nasagot tanong mo. Why do you have to be redundant all the time?"

"So you're telling me I'm annoying?"

Nagcrossed-arms pa ito. "I didn't say that, mula sa bibig mo nanggaling 'yan."

"Parang ayon pinapahiwatig mo, eh!"

Tinanggal ni Garreth 'yung shades niya at masamang tumingin sa akin. Akala naman niya makikipagtalo ako ng tingin sa kanya. Oh no I won't, girlfriend always right!

"Miss, ang ingay niyo naman!" reklamo ng isang customer sa harap namin.

"Shut up!"

"Shut-up." halos sabay namin balik sigaw ni Garreth dito. Nanlaki ang mata nung babae at nagtikom ng bibig.

Well, we fight a lot but we have one thing in common. We get what we want. Siguro nga kaya minsan, hindi rin kami magkasundo. And that's why palagi talaga kaming nag-aaway ultimo pagkain lang pinag-aawayan pa namin minsan pag nagde-date kami.